του Θανάση Μαυρίδη
Με ρωτάνε οι άνθρωποι αν βγαίνει το πρόγραμμα. Ως δημοσιογράφος κάνω έρευνα και η έρευνα δείχνει ότι η χώρα βυθίζεται καθημερινά στον βούρκο της ύφεσης και της ανεργίας. Επενδύσεις δεν γίνονται, η εμπιστοσύνη έχει χαθεί και από την άλλη οι προτάσεις της αντιπολίτευσης έχουν πάρει διαζύγιο από την λογική. Μπροστά μας ορθώνεται ένα ντουβάρι!
Το πρόβλημα της χώρας είναι κύρια και πάνω απ΄ όλα πολιτικό. Η κυβέρνηση δεν μπορεί και η αντιπολίτευση δεν θέλει. Σε μία εποχή που απαιτείται μία γιγαντιαία συμμαχία των εντίμων για να σωθεί η πατρίδα, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου αποδεικνύουν για άλλη μία φορά ότι η κρίση αυτή δεν ήρθε τυχαία.
Η ελληνική πολιτεία οφείλει χρήματα σε όποιον ομιλεί την ελληνική και παρ΄ όλα αυτά η κυβέρνηση μιλάει για πρωτογενές πλεόνασμα. Με την φόρα που έχουν πάρει είναι πιθανό να ακούσουμε ακόμη κι ότι έχουμε βγει από την κρίση, αλλά όλοι μας γνωρίζουμε ότι αυτό θα είναι ένα ψέμα. Και σε ψέματα δεν μπορούν να στηριχτούν πολιτικές. Αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσουν.
Ο κ. Τσίπρας από την άλλη δίνει συνεντεύξεις και παρουσιάζει το σχέδιό του για το χρέος. Μας λέει ότι θα πει στους Ευρωπαίους πως προτιμά να κάνει ανάπτυξη από το να πληρώνει τόκους. Κι αν δεν δεχτούν οι άλλοι; Τόσο το κακό γι΄ αυτούς που δεν έχουν καταλάβει πόσο αποφασισμένοι είμαστε να αυτοκτονήσουμε.
Από την διαχείριση της καθημερινότητας λείπει ένα σημαντικό συστατικό στοιχείο: Η κοινή λογική. Πολλά πράγματα γίνονται τυχαία και ακόμη περισσότερα πράγματα δεν γίνονται επειδή δεν τα σκέφτηκε κάποιος. Η Ελλάδα είναι η χώρα του χάους, ένα εργαστήρι ανάπτυξης χαοτικών θεωριών. Το κακό σε αυτή την περίπτωση είναι ότι έχει ήδη αποδειχτεί ότι ο Θεός παίζει ζάρια. Με άλλα λόγια, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε το οποιοδήποτε ενδεχόμενο.
Λείπουν επίσης οι προτάσεις. Είναι απίστευτη η ξηρασία που υπάρχει σε αυτό τον τομέα. Και να πει κανείς ότι δεν διαθέτουμε πανεπιστημιακούς, ικανούς οικονομολόγους και άλλους επιστήμονες. Που είναι, λοιπόν, οι προτάσεις τους;
Ο τοίχος είναι το μόνο βέβαιο που θα συναντήσουμε στην διαδρομή μας. Η εμπιστοσύνη είναι τα φρένα στο αυτοκίνητο της πορείας μας. Όταν πηγαίνουμε με μεγάλες ταχύτητες και λείπει η εμπιστοσύνη, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα καταλήξουμε εκτός δρόμου. Δεν θα είναι αυτή η στροφή, θα είναι η επόμενη.
Υπάρχει χρόνος για να αλλάξει κάτι; Πάντα υπάρχει χρόνος. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει αυτή την φορά διαφορετικό σε σχέση με όσα έγιναν τον τελευταίο χρόνο. Ποιοί άνθρωποι θα εφαρμόσουν αυτό το διαφορετικό. Μέχρι στιγμής αυτοί δεν φαίνονται.
Via : www.capital.gr
