Του Γ. Παπαδόπουλου – Τετράδη

Το παράδοξο δεν είναι ότι ο Τράμπ βομβάρδισε τη συριακή αεροπορική βάση Αλ Σαϊράτ ως αντίποινα για το θάνατο 85 αμάχων στην πόλη Χαν Σεϊχουν. Το παράδοξο είναι ότι το ίδιο μακάβριο έργο επαναλαμβάνεται με τα ίδια ψέματα για πολλοστή φορά για να δικαιολογήσει την ίδια πολιτική επιβολής εξουσίας μιας υπερδύναμης και ενός φρέσκου «ηγέτη»! Αλλά, εδώ το ψέμα είναι εξόφθαλμο.

Ο Ντόναλντ Τράμπ ήδη τον Σεπτέμβριο του 2013 αποκαλούσε τον Ομπάμα «ανόητο ηγέτη μας» ( our foolish leader) όταν απειλούσε να χτυπήσει τη Συρία «γιατί θα συμβούν πολλά κακά, από τα οποία οι ΗΠΑ δεν θα κερδίσουν τίποτε».

Το ίδιο καλοκαίρι ο Τραμπ κατηγορούσε τους αντάρτες της Συρίας ότι «είναι εξ ίσου κακοί με το καθεστώς. Τι θα κερδίσουμε σε ζωές και δισεκατομμύρια που θα χάσουμε:» αναρωτιόταν… Και οι σύμβουλοί του ήταν απολύτως αρνητικοί, κατηγορώντας την κυβέρνηση Ομπάμα ότι συμμαχεί με την Αλ Κάιντα! Κι αυτό ήταν αλήθεια.

Ο βομβαρδισμός της Συριακής αεροπορικής βάσης δήθεν ως αντίποινα για το θάνατο περίπου 90 αμάχων από χημικά, μετά από αεροπορική επίθεση συριακού αεροπλάνου, πάσχει από τα γενοφάσκια της.

Πρώτον, κανείς ακόμα δεν ξέρει τι είναι τα δηλητήρια που σκότωσαν τους αμάχους, παρ όλο που έχουν προστρέξει εκεί γιατροί και παρατηρητές οργανώσεων. Κανείς ακόμα δεν ξέρει αν τα χημικά εκτοξεύτηκαν από αεροπλάνο ή αν εκλύθηκαν από εκρήξεις στο έδαφος όπου υπήρχαν ήδη.

Δεύτερον, ξέρουμε ότι και οι αντάρτες και ο ISIS κατασκευάζουν χημικά όπλα σε αποθήκες σε όλες τις περιοχές που κρατάνε ακόμα. Ξέρουμε ότι οι συριακές δυνάμεις χρησιμοποίησαν χημικά μέχρι το 2013 που προειδοποιήθηκαν από τις ΗΠΑ ότι αν το επαναλάβουν, η Αμερική θα εισβάλει κατασταλτικά. Από τότε δεν έχουμε τέτοιου είδους επιθέσεις από τους Σύριους.

Τρίτον, ξέρουμε ότι όλες οι επίσημες μαρτυρίες στον ΟΗΕ από υπουργούς των ΗΠΑ και της Βρετανίας πρίν και κατά την εισβολή στο Ιράκ και στη Λιβύη για χρήση χημικών από τον Σαντάμ και τον Καντάφι αποδείχτηκαν από τις ίδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ ότι ήταν ψεύτικες. Μια καλοστημένη προπαγάνδα για να δικαιολογήσει τις εισβολές.

Με την απουσία φερέγγυων μαρτυριών και στοιχείων η αμερικανική επίθεση είναι πέρα από φανερό ότι έχει γίνει προσχηματικά για να υπηρετήσει τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Αμερικής και για κανέναν ανθρωπιστικό λόγο. Αν η όλη ιστορία δεν είναι μια καλοστημένη προβοκάτσια μεταξύ των ανταρτών που πληρώνονται από ΗΠΑ- Βρετανία και της υπερδύναμης. Δεν θα είναι η πρώτη φορά.

Αξίζει να παρατηρήσει κανείς τις υποκριτικές οιμωγές των διάφορων ανθρωπιστικών οργανώσεων στη Συρία, που ανακαλύπτουν επιθέσεις σε νοσοκομεία και βομβαρδισμούς πόλεων και προσφυγικά κύματα και αμάχους που εκπατρίζονται μόνο τον τελευταίο χρόνο που οι κρατικές συριακές δυνάμεις με τη συνδρομή της Ρωσίας έχουν πάρει παραμάζωμα τους αντάρτες, την Αλ Κάιντα και τον ISIS. Κανείς δεν αναρωτιέται πώς μπήκαν και κατέλαβαν τις πόλεις και τα χωριά όλοι αυτοί και πώς έφυγαν πρόσφυγες πάνω από 10.000.000 Σύριοι τα προηγούμενα χρόνια! Μα κανείς!

Επικοινωνία Ουάσιγκτον-Μόσχας

Από την άλλη μεριά:

Πρώτον η ρωσική κυβέρνηση κατάγγειλε επίσημα εξ αρχής δια του υπουργείου Άμυνας ότι τα χημικά κατασκευάζονταν προφανέστατα από τους αντάρτες σε αποθήκη, η οποία βομβαρδίστηκε από δύο αεροπλάνα, ένα συριακό και ένα ρώσικο που έκαναν τη επίθεση σε άντρα των ανταρτών. Ακόμα κι εχτές η Μόσχα κατήγγειλε την αμερικάνικη επέμβαση ως αποτέλεσμα προβοκατόρικης ενέργειας και ζήτησε σύγκληση του ΣΑ του ΟΗΕ.

Είναι απορίας άξιο πώς οι συριακές και δυτικές οργανώσεις που στηρίζουν τους αντάρτες διαπίστωσαν ότι τα χημικά εκτοξεύτηκαν από το συριακό και όχι από το ρώσικο πολεμικό που επιχειρούσαν μαζί!

Σ αυτό το επίπεδο, της επιδρομής των ΗΠΑ προηγήθηκε πολύωρη επικοινωνία Ουάσινγκτον- Μόσχας, το αποτέλεσμα της οποίας ήταν να βομβαρδιστεί ένα συγκεκριμένο κομμάτι του συριακού στρατιωτικού αεροδρομίου και τίποτε άλλο. Προφανέστατα για να μη διαρραγούν οι σχέσεις Τραμπ- Πούτιν και για να προκληθεί η μικρότερη δυνατή ζημιά στη βάση, όπου εδρεύουν και ρωσικές δυνάμεις. Εμφανές, ότι η βάση είχε ειδοποιηθεί για την επίθεση, εξ ου και οι περιορισμένες ζημιές, έως ανύπαρκτες στο διάδρομο προσγείωσης

Δεύτερον, η κυβέρνηση Άσσαντ δεν θα διακινδύνευε ποτέ να δώσει πάτημα στις ΗΠΑ ή σε οποιονδήποτε άλλον να την κατηγορήσει για χρήση χημικών, ξέροντας ήδη ότι η διπλή επίθεση στο Ιράκ και στη Λιβύη έγιναν με πρόσχημα τη χρήση χημικών από τον Σαντάμ και τον Καντάφι.

Τρίτον, οι συριακές δυνάμεις δεν χρειάζονται τη χρήση χημικών για να διώξουν πλέον τους αντάρτες, δεδομένου ότι επικρατούν σε όλα τα μέτωπα με τη στήριξη της ρωσικής αεροπορίας και οι αντάρτες, η Αλ Κάϊντα και ο ISIS υποχωρούν παντού. Κι αυτό το ξέρει όλος ο κόσμος.

Τέταρτον, οι οργανώσεις που διάκεινται φιλικά στις φιλοαμερικανικές και φιλοβρετανικές δυνάμεις των ανταρτών, έκαναν φωτογραφίζονται να κάνουν αυτοψίες με χειρουργικά (!) γάντια, μάσκες και … σανδάλια ξυπολυσιάς στο υποτίθεται μολυσμένο έδαφος άγνωστης τοποθεσίας, όπως αποδεικνύουν και οι φωτογραφίες τους που είδαν το φως της δημοσιότητας. Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε στημένες φωτογραφίες προπαγάνδας!

Πέμπτο, δεν είναι τυχαίο, που αμέσως μετά το βομβαρδισμό αντάρτες της Αλ Κάϊντα πανηγύριζαν με συνθήματα και σημαίες στην πολιορκούμενη πόλη, ποζάροντας στους φωτογραφικούς φακούς των ανταποκριτών!

Το σχέδιο τεμαχισμού

Είναι κοινό μυστικό ότι οι δήθεν αντάρτες της Συρίας όπως και ο ISIS εξοπλίζονται από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τη Σαουδική Αραβία κατά κύριο λόγο και από την Τουρκία, όπου βρίσκουν καταφύγιο κάθε φορά που καταδιώκονται.

Όπως έχω ξαναγράψει, η Συρία είναι η τελευταία μεγάλη βάση των Ρώσων στον αραβικό κόσμο, εξ ου και η λυσσαλέα προσπάθεια των δυτικών να καταληφθεί, να διωχθεί ο Άσσαντ και να τεμαχιστεί η χώρα, όπως είχε ξαναμοιραστεί από τη συνθήκη Σάικ- Πικό.

Ο καυγάς για τη μοιρασιά μεταξύ Κούρδων, Τουρκίας, Ισραήλ και δημιουργίας φιλοδυτικού προτεκτοράτου, αλλά και η στάση της Μόσχας που δεν έχει καμιά διάθεση να χάσει την τελευταία της βάση όπως έχασε αμαχητί το Ιράκ, τη Λιβύη και την Αίγυπτο, καθυστερούν κάθε σχέδιο.

Δεν είναι τυχαίοι οι πανηγυρισμοί Έρντοαν, Σαουδικής Αραβίας και Νετανιάχου αμέσως μετά  τους αμερικάνικους βομβαρδισμούς.

Προφανέστατα ο Τράμπ εξωθήθηκε από τους συμβούλους του να κινηθεί δυναμικά χτές για να δηλώσει την αμερικανική παρουσία στην περιοχή και για να τονώσει το τρωμένο γόητρό του στην αμερικανική κοινή γνώμη, μετά τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που τον φέρνουν σε καθοδική απήχηση και εκτίμηση.

Ακόμα περισσότερο, που όσο κερδίζει στρατιωτικά ο Άσαντ με τους Ρώσους και ξαναπαίρνει πίσω τα καταληφθέντα εδάφη του κράτους του, τόσο πρέπει οι δυτικές δυνάμεις να του περιορίσουν τη δύναμη για να μην έχουν μπροστά τους μια ρωσόφιλη μεγάλη Συρία. Κι αυτή είναι η κυριότερη αιτία του χτεσινού βομβαρδισμού.

Ο Άσσαντ δεν είναι κανένας άγιος, όπως δεν ήταν ο Καντάφι, ο Σαντάμ, ο Μουμπάρακ και ο Μιλόσεβιτς. Αλλά, εξ ίσου άγιοι δεν είναι ο Τραμπ, ο Μπλερ, ο Κλιντον, η Μέρκελ και ο κάθε ηγέτης που με τις πολιτικές επιβολής για τα γεωπολιτικά συμφέροντα της χώρας του σκορπάει πίσω του πτώματα αθώων. Στη δικιά του ή σε ξένες χώρες.

Ας έχουν τουλάχιστον το θάρρος να παραδεχτούν ξεδιάντροπα ότι σκοτώνουν γυναικόπαιδα για το έδαφος, την εξουσία και το υπέδαφος. Το παραμύθι της δήθεν δικαιοσύνης και του δήθεν ανθρωπισμού δεν πιάνει πια. Έχει ξεσκεπαστεί εδώ και καιρό.

Via : www.liberal.gr