του Βιομηχανικού Εργάτη
Ήταν η είδηση η οποία με έκανε να τελειώσω ευτυχής την εργάσιμη εβδομάδα μου. Ο γίγας της οικονομικής σκέψης, ανάλυσης και δράσης, κ. Χρήστος Παπουτσής, τοποθετήθηκε εκπρόσωπος της χώρας μας στην Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank). Προς άρση παρεξηγήσεων, διευκρινίζεται ότι η World Bank ΔΕΝ είναι τράπεζα με τη συμβατική έννοια του όρου. Είναι ένα ινστιτούτο με τον διττό σκοπό να μειώσει την παγκόσμια φτώχεια και να διευκολύνει την ανάπτυξη, ειδικά στις μη ανεπτυγμένες χώρες (λογικό).
Για το σκοπό αυτό, όπως αναφέρει στο site της, απασχολεί εξειδικευμένο προσωπικό, οικονομολόγους, περιβαλλοντολόγους, ερευνητές κ.λπ. Άρα, ο κ. Χρήστος ταιριάζει γάντι. Δεν είναι ένας συνηθισμένος οικονομολόγος. Γεννήθηκε το 1953, αποφοίτησε από την ΑΣΟΕΕ (δεν αναφέρει στο προσωπικό του site ποια χρονιά, κορόιδο είναι;), δεν έχει μεταπτυχιακό τίτλο και στα 31 του τοποθετήθηκε ευρωβουλευτής. Στη συνέχεια κατείχε συνεχώς κορυφαίες κομματικές και κρατικές θέσεις με επιτυχία, την οποία όλοι σήμερα θυμόμαστε. Δεν έχει κολλήσει ούτε ένα ένσημο στον ιδιωτικό τομέα (εκτός αν ντρέπεται να το αναφέρει στο site του).
Τελευταία του μεγάλη επιτυχία η διακηρυγμένη πρόθεσή του να διεκδικήσει το 2012 την ηγεσία του καθημαγμένου ΠΑΣΟΚ από τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Βέβαια, είχε την εξυπνάδα (ή τον ερασιτεχνισμό) να μην εξασφαλίσει τις αναγκαίες εκ του καταστατικού υπογραφές υποστήριξης της υποψηφιότητάς του, με αποτέλεσμα να κάνει πίσω και να μη συναγωνιστεί τον ασυναγώνιστο Ευάγγελο. Σήμερα, λοιπόν, αμείβεται με μία θέση που θα του δώσει αμερικάνικο μισθό (η έδρα της World Bank είναι στη Washington), ζώντας κυρίως στην Ελλάδα και με μπόλικα ταξίδια στην Business class.
Επειδή (και) από τους δικούς μου φόρους πληρώνεται ΚΑΙ ο κ. Χρήστος, ως world banker πλέον, θέτω μερικά αυτονόητα ερωτήματα:
1. Δεν υπήρχαν άνθρωποι με κατάλληλα μεταπτυχιακά να καλύψουν τη θέση του εθνικού εκπροσώπου;
2. Δεν υπήρχαν στελέχη τα οποία να έχουν εργαστεί σε εταιρίες, σε τράπεζες με δουλειές, στις υπό ανάπτυξη χώρες που στηρίζει η World Bank;
3. Πρέπει ΚΑΙ αυτή η θέση να καλύπτεται από στελέχη του κομματικού σωλήνα με ΜΗΔΕΝΙΚΗ έκθεση στην αγορά και στην πραγματική οικονομία;
Επειδή δεν έχετε τη διάθεση να διαβάζετε αυτονόητα πράγματα, πάω ένα βήμα πιο πέρα:
1. Γιατί πείστηκε ο Πρωθυπουργός από τον Εταίρο του, κ. Βενιζέλο; Τι φοβόταν; Ότι αν έλεγε «Όχι, θα στείλουμε έναν έμπειρο και αναγνωρισμένο οικονομολόγο» θα κλονιζόταν η κυβερνητική συνοχή;
2. Ο πανέξυπνος κ. Βενιζέλος τι φοβήθηκε από τη δυσθυμία-αντιπαλότητα του γίγαντα Παπουτσή; Ότι θα του αποσπάσει τα ηνία του ΠΑΣΟΚ; Ή, ακόμα χειρότερα, ότι ο ευγνωμονών πλέον Χρηστάρας θα τον στηρίξει με την τρομερή του επιρροή στο ρεσάλτο που θα κάνει ο ΓΑΠ στο ΠΑΣΟΚ; Ήμαρτον!
3. Οι δύο κυβερνητικοί εταίροι (Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης), πιστεύουν ότι μοιράζοντας τα κρατικά οφίκια, χρησιμοποιώντας τις μεθόδους του 1980-1990, έχουν τους κομματικούς μηχανισμούς μαζί τους; (για την κοινωνία δεν το συζητώ…)
Είμαι, όμως, αχάριστος. Η υπόθεση αυτή διαλύει τις τελευταίες αμφιβολίες και του πλέον αισιόδοξου. Αυτή η χώρα ΔΕΝ θα σωθεί. Γιατί έχει παλαιοκομματική ηγεσία. Έχει παλαιοκομματική αντιπολίτευση. Έχει, σε απελπιστικά μεγάλο βαθμό, εκμαυλιστεί από το όραμα της αιώνιας σίτισης, σε ένα Πρυτανείο που χρηματοδοτούν οι κουτόφραγκοι, οι Έλληνες εργαζόμενοι και συνταξιούχοι με τους φόρους τους. Μας αξίζει να έχουμε τον Χρηστάρα ως διαπρεπή οικονομολόγο στη World Bank, με την ομόθυμη στήριξη των κυβερνητικών εταίρων και την ΑΝΟΧΗ της κοινωνίας.
Υ.Γ.: Άκουσα ότι ΚΑΙ η μονάκριβη κόρη Παπουτσή δουλεύει στη World Bank. Αν ισχύει αυτό, παίρνω πίσω όσα έγραψα. Μιλάμε ότι αυτή η οικογένεια πέτυχε το πρώτο γενεαλογικά αντίστροφο ρουσφέτι στην ιστορία της ανθρωπότητας. Respect!
Υ.Γ.2: Για λόγους ζοχάδας και μόνον: Η World Bank έχει, άραγε, δικαίωμα να ΜΗ δεχθεί τον κ. Παπουτσή ως εκπρόσωπο της χώρας μας;
