Του Γ. Λογοθέτη, CFO Finance & Research George Moundreas Com. S.A.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη για άλλη μία φορά βρίσκονται στο επίκεντρο του Παγκόσμιου οικονομικού και πολιτικού γίγνεσθαι με τα καίρια θέματα να είναι η συνοχή της Ε.Ε εν μέσω του προβλήματος του προσφυγικού/μεταναστευτικού, της ανόδου του Ευρωσκεπτικισμού μετά και τα αποτελέσματα των εκλογών στα 3 κρατίδια της Γερμανίας και το Brexit.
Παράλληλα, από οικονομικής σκοπιάς, η Ευρωζώνη συνεχίζει να βιώνει μετριοπαθείς ρυθμούς ανάπτυξης με χαμηλό πληθωρισμό, γεγονός όμως που δεν είναι «προνόμιο» μόνο της Ευρωζώνης.
Το σημαντικό νέο της προηγούμενης εβδομάδας, δεν ήταν η επιστροφή των Θεσμών στην Ελλάδα, όπου η σκληρή διαπραγμάτευση θα επιφέρει και σκληρότερα μέτρα ώστε να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να ανοίξει το θέμα διευθέτησης του χρέους, αλλά το κυρίαρχο ήταν αυτό που αποκαλείται το «μπαζούκα» του Draghi.
Ο Mario Draghi, τελικά υλοποίησε αυτό που έλεγε, ότι η ΕΚΤ πρέπει να αποδεικνύει, όποτε αυτό είναι αναγκαίο, ότι είναι έτοιμη αλλά και μπορεί να κάνει ότι και αν χρειαστεί.
Η ειδοποιός διαφορά από τις προηγούμενες χαλαρώσεις και τις παρεμβάσεις στα επιτόκια είναι ότι αυτή τη φορά όντως προχώρησε στο «τύπωμα», δημιουργία νέου χρήματος, καθώς διεύρυνε το πρόγραμμα QE και στην αγορά εταιρικών ομολόγων, δηλαδή στις επιχειρήσεις, αυξάνοντας το πρόγραμμα αγορών κατά € 20 δισ. μηνιαίως δηλαδή συνολικά στα € 80 δισ.
Ταυτόχρονα όμως εισήγαγε και ένα νέο δεδομένο που ενδεχομένως να είναι και το πιο σημαντικό και αποτελεσματικό από όλα τα άλλα μέτρα και αυτό είναι το λεγόμενο Targeted Longer-Term Refinancing Operation (TLTROs), δηλαδή ένα πρόγραμμα δανεισμού των τραπεζών διάρκειας 4 ετών με την απαραίτητη προϋπόθεση όμως ότι τα δάνεια αυτά θα κατευθυνθούν αποκλειστικά σε επιχειρήσεις και ιδιώτες.
Το πρωτοπόρο δε στην ανωτέρω ενέργεια είναι ότι οι τράπεζες αντί να πληρώνουν την ΕΚΤ για την λήψη αυτών των κεφαλαίων θα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή η ΕΚΤ θα πληρώνει τις τράπεζες ένα επιτόκιο 0,4%, στοχεύοντας με αυτό τον τρόπο αυτό που τόσο καιρό από την ανάλυση μας επισημαίνουμε, ότι τα κεφάλαια πρέπει να κατευθυνθούν προς την πραγματική οικονομία.
Αν «διαβάσουμε» όμως διαφορετικά την κίνηση «Μπαζούκα» του Draghi, διαπιστώνουμε την ανησυχία που υπάρχει για την οικονομία όχι μόνο της Ευρωζώνης, αλλά ευρύτερα της Παγκόσμιας οικονομίας για μία παρατεταμένη στασιμότητα σε χαμηλά επίπεδα ή ακόμη και επιβράδυνσης, γεγονός που πολλές φορές πρόσφατα έχει εκφραστεί και από την ΕΚΤ και από το ΔΝΤ. Να σημειώσουμε ότι τον Απρίλιο το ΔΝΤ θα εκδώσει την νέα του έκθεση για την Παγκόσμια οικονομία όπου αναμένεται να επιβεβαιώσει τις ανωτέρω ανησυχίες.
Να υπενθυμίσουμε ότι το ΔΝΤ σε ένα συνέδριο οικονομολόγων προ ολίγων ημερών κάλεσε τις ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου να λάβουν μέτρα για την στήριξη της Παγκόσμιας οικονομίας καθώς αυξάνονται οι ενδείξεις για αποδυνάμωση ενώ τα ρίσκα έχουν αυξηθεί περαιτέρω με την μεταβλητότητα στις χρηματοπιστωτικές αγορές και τις χαμηλές τιμές των εμπορευμάτων να δημιουργούν νέες ανησυχίες.
Υπό αυτό το πρίσμα, η Fitch, αναθεώρησε την Παγκόσμια ανάπτυξη για το 2016 στο 2,5% από 2,9% τον Δεκέμβριο, με τις αναπτυγμένες οικονομίες στο 1,7% από 2,1% και τις αναδυόμενες στο 4% από 4,4%.
Την Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016, ο BDΙ έκλεισε στις 388 μονάδες, ενώ οι επιμέρους δείκτες και ο μέσος όρος των ημερησίων εσόδων κυμάνθηκαν ως εξής: BCI στις 176 μονάδες με $ 2,172 την
ημέρα, BPI στις 477 μονάδες στα $ 3,827 την ημέρα, BSI στις 420 μονάδες στα $ 4,391 την ημέρα και BHSI στις 249 μονάδες, στα $ 3,690 την ημέρα.
Ο δείκτης συνέχισε την ανοδική του πορεία για 22 συνεχόμενες ημέρες, ανεβάζοντας τον μέσο όρο ημερησίας ανόδου για το διάστημα αυτό στις 4,45 μονάδες την ημέρα, χωρίς όμως σε αυτή την άνοδο να έχει συμβάλει ο κλάδος των Capes, ο οποίος βρίσκεται σε πτωτική πορεία.
