Καίτη Μυλωνά
Την προηγούμενη εβδομάδα και συγκεκριμένα στις 18 Ιανουαρίου 2017 πραγματοποιήθηκε στη Βουλή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για τον αγροτικό τομέα.
Με μια πρώτη εκτίμηση, θα μπορούσε να ειπωθεί, ότι δεν αναφέρθηκε κάτι καινούργιο, τη στιγμή μάλιστα που το μεγαλύτερο μέρος των ομιλιών των αρχηγών των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού, περισσότερο περιελάμβαναν θέματα της γενικότερης πολιτικής συγκυρίας, παρά για τον αγροτικό τομέα.
Κοινός τόπος μεταξύ των πολιτικών αρχηγών ήταν κάποιες θέσεις χιλιοειπωμένες στο παρελθόν από όλους σχεδόν, αλλά κανείς δεν είπε ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος για τον αγροτικό τομέα, για την παραγωγή αγροτικών προϊόντων, τι θέλουμε να παράγουμε και τι θέλουμε να καταναλώνουμε, τι δυνατότητες έχει αυτή η χώρα, ποια μέτρα χρειάζονται για την επίτευξη του στόχου, ποια μέτρα χρειάζονται για τη διαχείριση της καθημερινότητας των αγροτών, πώς μπορούμε να μειώσουμε τις εισαγωγές και πόσο απαραίτητες είναι αυτές και βέβαια πώς μπορούμε να τα πραγματοποιήσουμε όλ’ αυτά.
Ο καθένας τους κατέθεσε προτάσεις με το δικό του τρόπο, βέβαια, ενώ όλοι τόνισαν ότι ο πρωτογενής τομέας είναι απόλυτη προτεραιότητά τους. Τι ειρωνεία!
Ο κ. Τσίπρας εμφανίστηκε ως τιμητής των όσων έχει κάνει η κυβέρνηση, ενώ αναφέρθηκε στις προηγούμενες κυβερνήσεις και στην πολιτική τους η οποία ευθύνεται για την κακοδαιμονία του αγροτικού τομέα. Δικαιολόγησε ακόμη και τις καθυστερήσεις, ενώ βάφτισε παράλληλο πρόγραμμα τις για χρόνια καθυστερημένες πληρωμές στους αγρότες από τις αγροτικές επιδοτήσεις, δηλαδή το αυτονόητο. Το ότι 2 χρόνια μετά την έναρξη του ΕΣΠΑ δεν έχει προκηρυχθεί παρά μόνο ένα Μέτρο, αυτό των Νέων Αγροτών, αυτό δεν απασχόλησε ουσιαστικά τον πρωθυπουργό, ούτε τον αρμόδιο Υπουργό. Κατέθεσε και προτάσεις, αλήθεια σε ποιόν;
Η κ. Γεννηματά – λες και η παράταξή της δεν κυβέρνησε ποτέ τη χώρα και δεν ευθύνεται για το πελατειακό κράτος στον αγροτικό τομέα, ούτε για το χάλι των συνεταιρισμών, ούτε για την απουσία στόχου – κατέθεσε 12 προτάσεις, που είναι τόσο γενικόλογες που περισσότερο μοιάζουν με ευχολόγια, παρά με πολιτικές προτάσεις, του στυλ δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών ή αξιοποίηση της ΚΑΠ και του ΕΣΠΑ, ειδικές πολιτικές για την αγροτική πολιτική κ.λ.π.
Ο κ. Μητσοτάκης μίλησε τόσο πολύ για τη γενική πολιτική που αναρωτηθήκαμε μήπως νόμισε πως ήταν σε άλλη συζήτηση. Όταν αποφάσισε να αναφερθεί στο προκείμενο, κατήγγειλε τις πολιτικές που έχει εφαρμόσει η κυβέρνηση στον αγροτικό τομέα. Ούτε κουβέντα βέβαια για το αν η παράταξή του ευθύνεται για οτιδήποτε δεν πήγε καλά στον αγροτικό τομέα,, παρ’ όλ’ αυτά κατέθεσε 9 προτάσεις στο ίδιο στυλ με την κ. Γεννηματά, όπως π.χ. ενεργοποίηση ΕΣΠΑ (εδώ είναι τα λεφτά, γι’ αυτό το αναφέρουν όλοι), τακτικός δομημένος διάλογος με τις διεπαγγελματικές οργανώσεις, κάρτα αγρότη, ίδρυση αγροτικού επιμελητηρίου κ.λ.π. Χάιδεψε τα αυτιά των αγροτών τάζοντάς τους την επαναφορά του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια από το 24% στο 13%, την κατάργηση του φόρου στο κρασί, τη μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% σε δυο χρόνια και τη μείωση του φόρου των επιχειρήσεων, άρα και των αγροτικών, από το 29% στο 20%.
Οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί κινήθηκαν στο ίδιο κλίμα σε χαμηλότερους τόνους. Ήταν μια 7ωρη συζήτηση που δεν πρόσθεσε τίποτα στην ουσία, πρόσφερε, όμως, θέαμα.
*Η Καίτη Μυλωνά είναι υπεύθυνη του τμήματος πρωτογενούς παραγωγής του ΔΙΚΤΥΟΥ Ανανεωτικής Αριστεράς
Via : www.farmanews.gr
