Ανδριοπούλου Σοφία
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Πολιτική Επιτροπή ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Δικηγόρος, γυναίκα, μητέρα ψάχνει για αξιοπρέπεια…
Όταν αποφασίζεις να γίνεις δικηγόρος δεν φαντάζεσαι ποια θα είναι τα πραγματικά προβλήματα που θα έχεις να αντιμετωπίσεις. Αν και οι θεωρητικές σχολές γυναικοκρατούνται, παρατηρείται ότι όσο μεγαλώνεις όλο και λιγότερες γυναίκες συναδέλφισσες παραμένουν στο επάγγελμα.
Και γιατί;
Γιατί η δικηγορία εξοντώνει τη νέα γυναίκα πολλώ δε μάλλον αν αποφασίσει να κάνει οικογένεια. Τον σεξισμό που ήδη ενυπάρχει στο επάγγελμά μας τον αντιμετωπίζουμε πολλές φορές από τους πελάτες όλες μας, αλλά δυστυχώς και από τους συναδέλφους μας. Το γεγονός ότι γινόμαστε χίλια κομμάτια για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο ρόλο μας και ως μητέρες αντί να στηρίζεται και να υποστηρίζεται από τους συναδέλφους μας, γίνεται πάτημα για να υποτιμηθεί ο ρόλος μας και η προσφορά μας.
Κανένας δεν έχει ρωτήσει ποτέ συνάδελφο άντρα που έχει παρατήσει τα παιδιά του.
Κανένας δεν έχει ρωτήσει ποτέ συνάδελφο άντρα πως θα τα καταφέρει να ανταπεξέλθει ως δικηγόρος αν έχει παιδιά σε συνέντευξη νομικού συμβούλου ΝΠΔΔ (ή και άλλων συνεντεύξεων).
Ελάχιστοι συνάδελφοι, άντρες και γυναίκες, παραχωρούν τη θέση τους στην οποιαδήποτε ουρά των Δικαστηρίων σε εγκυμονούσα συνάδελφο ή ακόμα περισσότερο συμφωνούν στην πρόταξη του πινακίου εντός της δικαστηριακής αιθούσης.
Ελάχιστοι δικαστές αποδέχονται το αίτημα πρόταξης του πινακίου ή αναβολής για λόγους εγκυμοσύνης ή λεχωνίας ή ακόμα σπανιότερα λόγω ωραρίου του σχολείου ή ασθένειας του παιδιού. Έχω ακούσει από γυναίκα Δικαστή ότι «κι εγώ γέννησα συνήγορε» και από λόγους σεβασμού δεν της απάντησα ότι εσείς γεννήσατε με 9 μήνες άδειας επαπειλούμενης εγκυμοσύνης και 9 λοχείας και ανατροφής. Έχω γεννήσει τρία παιδιά και καμαρώνω ότι ήμουν καλά και ήμουν όρθια συνέχεια παρούσα στα δικαστήρια. Μόνο ένας δικαστής, άντρας, όταν παραστάθηκα σε δικαστήριο 10 ημερών λεχώνα και ζήτησα για τεχνικούς λόγους (θηλασμού) να προτάξω, αναφώνησε χωρίς δισταγμό «το Νο18 γίνεται Νο1». Δεν είναι ένα απλό πρόβλημα συνάδελφοι και η δημιουργία χώρου σε όλα τα δικαστήρια που να είναι φιλικός για θηλασμό ή και μόνο για άντληση γάλακτος είναι το λιγότερο που μπορούμε να ζητήσουμε αλλά και να πραγματοποιήσουμε. Όποιος και όποια δεν έχει κυκλοφορήσει με το θήλαστρο δίπλα στα δικόγραφα της δικηγορικής τσάντας δεν μπορεί να αντιληφθεί την ανάγκη για ένα καθαρό και αξιοπρεπή χώρο.
Ναι, είναι σημαντικό και δεν παραγνωρίζεται από κανέναν μας ότι ιδρύθηκε πλέον ο πρώτος βρεφονηπιακός σταθμός κοντά στην Ευελπίδων για παιδιά δικηγόρων. Δεν αποτελεί όμως πανάκεια.
Χρειάζεται να γίνει καλύτερα κέντρο απασχόλησης (ΚΔΑΠ) και για μεγαλύτερες ηλικίες (π.χ. και δημοτικού για να αντιμετωπιστούν αιφνίδιες απεργίες) και με διευρυμένο ωράριο τις ημέρες των δικαστηρίων.
Χρειάζεται όμως πρώτα από όλα να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τον σεξισμό που υποκρύπτεται μεταξύ μας και να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε αυτές τις αντιλήψεις και συμπεριφορές. Να ενταθούν τα πειθαρχικά για αντι-συναδελφικές συμπεριφορές συναδέλφων ιδιαίτερα όταν αυτές εδράζονται στον σεξισμό ή την παρενόχληση (συνάδελφος αρνήθηκε να συναινέσει σε αναβολή την ώρα που γεννούσα με την αιτιολογία ότι έμεινα επίτηδες έγκυος για να πάρω την αναβολή (!)).
Να ενισχύσουμε την αλληλεγγύη ανάμεσα στα μέλη μας και οι συνάδελφοι να κατανοούν και να προστρέχουν στη βοήθεια που μπορεί να χρειαστεί, από τη συναίνεση σε αίτημα αναβολής ως την αποδοχή πρόταξης υπόθεσης και άλλων βέβαια θεμάτων.
Χρειάζεται να γίνουν παρεμβάσεις στους Δικαστές και Εισαγγελείς ώστε να είναι πιο ευέλικτοι και να αναγνωρίζουν και να σέβονται τις συναδέλφισσες.
Δεν ζητάμε από κανέναν την ψήφο του και την ψήφο της απλά γιατί είμαστε και δικηγορίνες και μητέρες εργαζόμενες και μάλιστα στη μάχιμη δικηγορία. Καμία μας δεν ήξερε αλλά το μάθαμε καλά ότι μπορούμε να είμαστε Άννες Παναγιωταρά και είμαστε σε όλους τους ρόλους που καλούμαστε να επιτελέσουμε πολύ καλές.
Είμαστε εδώ και σε αυτό και σε άλλα ψηφοδέλτια για να αλλάξουμε τις νοοτροπίες της καθημερινότητάς μας.
Να γίνουμε ορατές και να μιλήσουμε ουσιαστικά για τα προβλήματα όταν η δικηγορία συνδυάζεται με τη μητρότητα και τι σημαίνει αυτό.
Είμαστε εδώ για να διεκδικήσουμε από το Δικηγορικό μας Σύλλογο, το όργανό μας, το ΔΣΑ, να προστατέψει και να ενισχύσει την αξιοπρεπή άσκηση του λειτουργήματός μας για εμάς και τις επόμενες γενιές.
Και ναι για να γίνει αυτό πρέπει να ψηφίσουμε και γυναίκες, άξιες να μας αντιπροσωπεύσουν και υπάρχουν σε κάθε ψηφοδέλτιο.
Είναι κρίμα και άδικο για όλες μας και για το σύνολο του ΔΣΑ να επαναληφθεί το γεγονός ότι την τελευταία φορά εκλέχθηκε μόνο μία γυναίκα σύμβουλος στο ΔΣ.
Είμαστε εδώ ψάχνοντας μόνο για αξιοπρέπεια.
Ανδριοπούλου Σοφία
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω, Διαμεσολαβήτρια
Υποψήφια ΔΣΑ με το Χάρη Κονδύλη και το ψηφοδέλτιο Διεκδικώ
