«Η μοναξιά του δρομέα μεγάλων αποστάσεων»
του Σταύρου Προμπονά
«Η κοινωνία μοιάζει με μια άψυχη, άψογα οργανωμένη μηχανή, όπου ακόμα και η αντίσταση σ’ αυτή μοιάζει απλώς σαν προσομοίωση, ενώ στην πραγματικότητα ο χρόνος και η ιστορία δείχνουν παγωμένα»
Γκυ Ντεμπόρ
Η πρώτη πανελλαδική συνδιάσκεψη της Πράσινης Αριστεράς ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
Η Πράσινη Αριστερά ιδρύθηκε για να υπερασπιστεί τις αμετάβλητες αξίες της Αριστεράς.
Όχι μέσα από μια παρελθοντολογική αναφορά αλλά μέσα από τον σχεδιασμό του αύριο, καταρρίπτοντας τα γνωστά στερεότυπα με ένα συνολικό σχέδιο για να αναδείξουμε τον νέο τρόπο του «πολιτεύεσθαι».
Επιδιώκουμε να συζητήσουμε και να επικρατήσει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης. Στην βάση ενός άλλου τρόπου σκέψης με ένα διαφορετικό πρότυπο διαβίωσης.
Τι δεν θέλουμε στην Αριστερά;
Πρέπει εξ’ αρχής να δηλώσουμε και να ξεκαθαρίσουμε, ότι μας ενδιαφέρει η Αριστερά και όχι η Κεντροαριστερά. Δεν μας αφορά η ιστορικά ξεπερασμένη σοσιαλδημοκρατία, η διαφθορά και οι συντηρητικές αντιλήψεις καθώς και το συστημικό μοντέλο ανάπτυξης στην εφαρμοσμένη πολιτική. Απορρίπτουμε την αριστερά που προβάλει το μοντέλο της κτητικότητας, του ατομικισμού, της προσωπικής εξασφάλισης, του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας (φαινόμενα που πρόσφατα ζήσαμε).
Δεν μπορεί η Αριστερά να υιοθετεί μοντέλα ανάπτυξης που καταστρέφουν το φυσικό πλούτο και αλλάζουν την «γεωγραφία του τοπίου» στο όραμα της ανάπτυξης και του κέρδους, συμβάλλοντας στον περιορισμό του φυσικού τοπίου και του πρασίνου.
Δεν μπορεί η Αριστερά να εφαρμόζει φιλελεύθερα οικονομικά μοντέλα και πολιτικές, εμμένοντας στο αξίωμα «εμείς μπορούμε καλύτερα».
Η Αριστερά δεν έχει ανάγκη να επενδύει σε τακτικισμούς και επικοινωνιακά τρικ.
Ποια Αριστερά έχουμε ανάγκη;
Το γενικά αποδεκτό περιεχόμενο του όρου Αριστερά προκύπτει ιστορικά ως η πολιτική δύναμη της κοινωνικής αλλαγής.
Ορίζοντας όμως την νέα δυναμική της μέσα από τα κινήματα της πολιτικής οικολογίας και του νέου προτύπου ζωής (τρόπου ζωής).
Θέλουμε την Αριστερά που μπορεί να επαναφέρει την ατζέντα της πολιτικής συζήτησης στα υπαρκτά προβλήματα της ποιότητας διαβίωσης, που θα υπερασπίζεται τις ευδιάκριτες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ συντήρησης και προόδου. Να μπορεί να απαντά, δυναμικά, στα πολιτικά αστικά αδιέξοδα. Με παρέμβαση στην μεταρρυθμιστική πολιτική του κράτους, με προτάσεις διεύρυνσης της δημοκρατίας και υπεράσπισης των θεσμών και των ατομικών κοινωνικών ελευθεριών, με προτάσεις που θα στοχεύουν στο να διευρύνουν το πλαίσιο της δημοκρατίας.
Η αντίθεση και ο διαχωρισμός του δεξιά -αριστερά έχει διατηρήσει ένα συμβολικό χαρακτήρα, αλλά κουβαλάει και ένα αξιακό φορτίο που θεμελιώνει αρχές και αξίες που καθόλου δεν έχουν ξεπεραστεί.
Η Αριστερά που θα πρέπει συνεχώς να αναφέρει την ιδεολογική άρα και πολιτική-κοινωνική διαφορά, στην αντίθεση «Αριστερά – Δεξιά» που σήμερα είναι ορατή και υπαρκτή όσο ποτέ άλλοτε. Με προτάσεις που θα βελτιώνουν την καθημερινότητα του πολίτη διευρύνοντας την ποιότητα της ζωής του. Να καταρρίψει το νέο αφήγημα για το τέλος των ιδεολογιών, της ταξικότητας των κοινωνικών ομάδων στην «νέα εποχή».
Μια Αριστερά που στο κέντρο της πολιτικής ατζέντας θα θέτει τα ζητήματα της πολιτικής οικολογίας, όχι εθιμοτυπικά, άλλα ζητώντας άλλο τρόπο ανάπτυξης με άλλο μοντέλο διαβίωσης. Η Αριστερά πρέπει να διατηρεί την μοναδικότητα της ως δύναμη «αμφισβήτησης και ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο».
Να προχωρήσουμε με την κοινωνία μαζί
Ο διάλογος με την κοινωνία αποτελεί βασικό και αναντικατάστατο δομικό στοιχείο στο dna της Aριστεράς και της πολιτικής μας. Οι θέσεις και οι απόψεις μας ζυμώνονται στην κοινωνία στην οποία μεταφέρουμε την δυναμική για το νέο που δημιουργείται.
Η Αριστερά θα πρέπει να δημιουργήσει ένα πλαίσιο αρχών για την συγκρότηση ενός ευρύτερου κοινωνικού μετώπου.
- Χρειάζεται μια νέα κοινωνική συμφωνία με ποιοτικούς στόχους που θα συσπειρώνει όλες τις δυνάμεις με κοινό παρονομαστή. Πρέπει να αναζητήσουμε την ευρύτερη συμμαχία των όμορων ιδεολογικά χώρων επιδιώκοντας να βρεθούμε, να συζητήσουμε και να ανασυγκροτήσουμε κοινωνικά μέτωπα για μια νέα κοινωνική συμμαχία, θέτοντας συνολικά το ζήτημα του νέου μοντέλου διαβίωσης και ανάπτυξης, αναζητώντας την υπέρβαση της απλής διαχειριστικής λογικής.
- Πρέπει να τεθούν ζητήματα στρατηγικής αντιμετώπισης της νέας τάξης πραγμάτων, της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και των αποτελεσμάτων που αυτή παράγει.
- Να απαντήσουμε στις «υπερεθνικές» κυβερνήσεις με την παγκόσμια εξουσία.
- Πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες και να υπάρξει μια «νέα χάρτα» στην κατεύθυνση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της υπεράσπισης των κοινωνικών και προσωπικών ελευθεριών.
- Να τεθεί ατζέντα για μια νέα πολιτιστική, μορφωτική, οικολογική συζήτηση ως αντιπρόταση στην άνευ προηγούμενου δεξιά στροφή των προηγμένων ευρωπαϊκών «κοινωνιών».
Να επαναφέρουμε την συζήτηση στα ζητήματα της Ειρήνης, της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Αλληλεγγύης, της Μετανάστευσης και της Δίκαιας κατανομής του πλούτου.
Η Αριστερά μπορεί να έχει νέα δυναμική προοπτική και να συσπειρώσει την κοινωνία αν σταματήσει την εσωστρεφή λειτουργία της και την διανοουμενίστικη αντίληψη.
Αν σταματήσει να θεωρεί ως κύριο ζήτημα μόνο την οικονομική εξάρτηση.
Η Αριστερά πρέπει να μιλήσει με την κοινωνία με μια νέα κοινή γλώσσα, την γλώσσα της αλήθειας. Να οργανώσει τις αντιστάσεις στην νέα επίθεση των συντηρητικών δυνάμεων, στις νέες συνθήκες τις ριζοσπαστικοποίησης της αστικής εξουσίας.
Η Αριστερά πρέπει να επαναπροσδιορίσει πολιτικές έννοιες και παρεμβάσεις, να συγκροτήσει τον νέο ιδεολογικό πολιτικό πλαίσιο που θα εκφράσει μεγαλύτερες ομάδες, στρώματα, ρεύματα, κοινωνικές μάζες και κινήματα.
Αξίζει τον κόπο μια καινούργια προσπάθεια που να σηματοδοτεί κάτι διαφορετικό, διατηρώντας πάντα την ιστορικότητα της Αριστεράς με κατεύθυνση να πετύχουμε τον στρατηγικό στόχο, τον μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Αυτή η Αριστερά είναι αναγκαία όσο ποτέ!
Αυτήν την Αριστερά πρέπει να χτίσουμε.
«… ποντάρει στο δρομέα των μεγάλων αποστάσεων που βάζει τα δυνατά του να χάσει, να νικήσει ολομόναχος την κοινωνία»
