Ένας πτωχευμένος επιχειρηματίας εισήγαγε την ιδέα του group therapy για ‘θύματα’ της χρεωκοπίας, συστήνοντας τους Ανώνυμους Χρεωκοπημένους (κατά τους Ανώνυμους Αλκοολικούς). Τελικά μια ήττα είναι το τέλος του κόσμου ή η αρχή για κάτι καλύτερο;
της Άννας Ρέμπελου
Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τον Άττιλα βον Ούνρουχ; Το γεγονός ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν το βάζει κάτω ή το ότι με αφορμή τη δική του εμπειρία ως επιχειρηματίας που κάποτε χρεοκόπησε, έφτιαξε ένα δίκτυο υποστήριξης όσων δεν τα κατάφεραν στον απαιτητικό κόσμο του επιχειρείν, δίνοντάς τους μια άλλη οπτική του συγκεκριμένου θέματος; Οι Ανώνυμοι Χρεοκοπημένοι, κατά το γνωστό Ανώνυμοι Αλκοολικοί, όπως ονομάζεται το δίκτυο υποστήριξης που δημιούργησε ο Άττιλα βον Ούνρουχ το 2007 στην Κολωνία της Γερμανίας, έχει παρόμοια δομή με τους δεύτερους και φιλοδοξεί να επεκταθεί σε πολλές χώρες για να βοηθηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Ο Άττιλα βον Ούνρουχ γεννήθηκε στη Λίμα, την πρωτεύουσα του Περού, και από μικρός ήταν ξεκάθαρο πως είχε το γονίδιο του επιχειρηματία μέσα του. Κάποια στιγμή η οικογένειά του μετακομίζει στη Γερμανία και παρόλο που ο Άττιλα μπορεί να εισαχθεί σε ένα γερμανικό πανεπιστήμιο με βάση τους βαθμούς του, εκείνος επιλέγει να εργαστεί για ένα μικρό διάστημα ως αεροσυνοδός και αμέσως μετά συστήνει την δική του μικρή επιχείρηση από το σπίτι του στην Κολονία της Γερμανίας, η οποία έχει επίσης σχέση με τα αεροπορικά ταξίδια. Ενώ δεν έχει κλείσει ακόμα τα 25 του χρόνια ξεκινά την δημιουργία μιας αλυσίδας εστιατορίων και εταιριών catering χάρη στις οποίες κερδίζει την οικονομική του ανεξαρτησία και φθάνει την επιτυχία. Το 1995 αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του σε κάτι διαφορετικό και συστήνει μια εταιρεία μάρκετινγκ και μια εταιρεία οργάνωσης εκδηλώσεων στον τομέα της τεχνολογίας. Το 2000 αποφασίζει να πουλήσει το πλειοψηφικό τους πακέτο και ενώ όλα δείχνουν ιδανικά, έρχεται η χρεοκοπία. Η κατακόρυφη πτώση των παραγγελιών –να θυμίσουμε ότι εκείνη την εποχή έσκασε η «φούσκα» των χιλιάδων dot.coms που είχαν προκύψει από την επανάσταση του Ίντερνετ – σε συνδυασμό με την κακοδιαχείριση των νέων ιδιοκτητών, οδηγεί στο λουκέτο και ο Άττιλα βον Ούνρουχ δηλώνεται αφερέγγυος. Κοινώς, χρεοκοπημένος… Όπως οι περισσότεροι που βρίσκονται σε αυτήν την θέση, βιώνει αρνητικά συναισθήματα. Νιώθει ανάξιος, είναι ταραγμένος και απελπισμένος. Δεν μπορεί να νοικιάσει διαμέρισμα ή να υπογράψει συμβόλαιο κινητής τηλεφωνίας, έχει χάσει όλα τα χρήματα της ιδιωτικής ασφάλισης για την συνταξιοδότησή του και δεν μπορεί να ξεκινήσει τίποτα καινούργιο εάν δεν εξοφλήσει τα χρέη του.
«Ξαφνικά, βρέθηκα να χρωστάω ένα τεράστιο ποσό χρημάτων χωρίς να μπορώ να το πληρώσω. Μετά από πολύ καιρό πάλης και προσπαθειών ώστε να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, αναγκάστηκα να δηλώσω πτώχευση και αυτό ήταν πολύ σκληρό για μένα» ομολογεί ο Άττιλα. Η σύζυγός του αρχίζει και εργάζεται με υπερπλήρες ωράριο προκειμένου να συντηρηθεί η οικογένεια και ο Άττιλα αναλαμβάνει τα του οίκου τους. Δηλαδή, τις οικιακές εργασίες, το μαγείρεμα και την φροντίδα της κόρης τους. Μετά από περίπου δυο χρόνια απομόνωσης ο Άττιλα αποφασίζει να κάνει κάτι. Εγγράφεται σε ένα πρόγραμμα επιμόρφωσης, γίνεται πιστοποιημένος σύμβουλος συστημικής και κατόπιν κερδίζει μια υποτροφία που του επιτρέπει να ολοκληρώσει έναν ακόμα κύκλο σπουδών στη συμβουλευτική επιχειρήσεων. Η εμπειρία του αυτή, όμως, ως χρεοκοπημένος, τον έχει ήδη προβληματίσει αρκετά. Είχε πια συνειδητοποιήσει πως ήταν πολλοί εκείνοι που είχαν βρεθεί στην ίδια θέση αλλά απλά το έκρυβαν.
Λουκέτα πολλά
Το 2011 στη Γερμανία περί το ένα εκατομμύριο άνθρωποι ήταν δηλωμένοι ως αφερέγγυοι. Κάθε χρόνο σε αυτούς προστίθεντο άλλοι 140.000. Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία, σήμερα στην Γερμανία μπαίνει λουκέτο σε περισσότερες από 30.000 μικρές επιχειρήσεις. Οι περισσότεροι χρεοκοπημένοι μικροεπιχειρηματίες απομονώνονται και πολύ δύσκολα ξεπερνούν αυτό το στίγμα. Στην Γερμανία, εξάλλου, δεν υπάρχει το δίχτυ ασφαλείας που υπάρχει στις ΗΠΑ ή σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η διαδικασία της πτώχευσης είναι αργή και επώδυνη. Ο αφερέγγυος είναι υποχρεωμένος να συμφωνήσει τον διαρκή και αναλυτικό έλεγχο των οικονομικών του (για τουλάχιστον 6 έτη) έως να τακτοποιήσει τα χρέη του.
«Ο αφερέγγυος συνδέεται με πολλή ντροπή. Αποκόβεται κοινωνικά και αυτό είναι πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσει κανείς» υπογραμμίζει ο ΆττΙλα βον Ούνρουχ, ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια του μοναχικού ταξιδιού του επαναπροσδιορισμού του έμαθε διάφορες τεχνικές αντιμετώπισης των προκλήσεων μιας χρεοκοπίας. Στην προσωπική έρευνά του είχε βρει 250 ομάδες αυτοβοήθειας αλλά καμία που να αφορά ειδικά όσους είχαν χρεοκοπήσει. Έτσι, προέκυψε η ιδέα των «Ανώνυμων Χρεοκοπημένων» (AI).
«Με λένε Αττίλα και πτώχευσα»
Ο ‘Αττιλα δημιουργεί την Κολωνία τους «Ανώνυμους Χρεοκοπημένους» κατά το πρότυπο των «Ανώνυμων Αλκοολικών». Σε ένα ασφαλές μέρος, άνθρωποι που συστήνονται με το μικρό τους όνομα μοναχά και που έχουν χρεοκοπήσει ή που βρίσκονται στα πρόθυρα μιας χρεοκοπίας, συναντούνται και μοιράζονται τις ιστορίες τους. Συνειδητοποιούν ότι δεν είναι οι μόνοι που το βιώνουν αυτό. Η ιδέα αυτή του Άττιλα διαδίδεται ταχύτατα σε όλη την χώρα και η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη που μέσα σε τρία χρόνια δημιουργούνται ομάδες «Ανώνυμων Χρεοκοπημένων» σε τουλάχιστον 12 πόλεις. Σύντομα, ο Άττιλα συνειδητοποιεί ότι χρειάζεται κάτι περισσότερο από ψυχολογική υποστήριξη. Το επόμενο στάδιο, λοιπόν, είναι η παροχή βοήθειας ώστε να εξισορροπηθούν τα οικονομικά προτού η κατάσταση οδηγήσει στο οριστικό λουκέτο.
Ο 55χρονος Άττιλα βον Ούνρουχ, ο οποίος ουσιαστικά δημιούργησε μια κοινωνική επιχείρηση εμπνεόμενος από την δική του εμπειρία και ήττα, σήμερα εκπαιδεύει μικροεπιχειρηματίες που κάποτε χρεοκόπησαν και τους στέλνει σε άλλους μικροεπιχειρηματίες που απειλούνται με λουκέτο ώστε να τους βοηθήσουν να αποφύγουν το μοιραίο. Εκπαιδεύονται ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν ανθρώπους που βρίσκονται σε κατάσταση κρίσης και που ίσως είναι και επίφοβοι για αυτοκτονία.
Αλλά τα σχέδια αυτού του 55χρονου Γερμανού δεν σταματούν εδώ. Ο ίδιος έχει βάλει ως νέο στόχο την άσκηση πίεσης στον γερμανικό πολιτικό κόσμο ώστε να αλλάξει η σχετική νομοθεσία περί πτωχεύσεων. «Στην Γερμανία κάποιος που δηλώνει πτώχευση μένει έξι χρόνια σε κατάσταση αφερεγγυότητας και για άλλα τρία χρόνια δεν μπορεί να ανοίξει καμία νέα επιχείρηση. Χρειάζεται αυτό να αλλάξει και να μειωθεί το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, όπως την Βρετανία ή την Γαλλία» υποστηρίζει ο Άττιλα.
Έως τώρα, οι «Ανώνυμοι Χρεοκοπημένοι» λειτουργούν χάρη σε δωρεές ενώ έχουν οικονομική υποστήριξη και από οργανισμούς, όπως η μη κυβερνητική οργάνωση Ashoka, η οποία στηρίζει κοινωνικούς επιχειρηματίες με ήθος, όραμα και αποδεδειγμένα βιώσιμα σχήματα παροχής βοήθειας σε ομάδες του κοινωνικού συνόλου που το έχουν ανάγκη. Επίσης, πρώην μέλη των «Ανώνυμων Χρεοκοπημένων» σπεύδουν να ενισχύσουν αυτό το δίκτυο που τους βοήθησε να σταθούν ξανά τα πόδια τους και κυρίως να βρουν και πάλι την αυτοεκτίμηση και την αξιοπρέπειά τους. Έως σήμερα ο Άττιλα έχει προσφέρει σε 8.000 πτωχεύσαντες την υποδομή, τη συμβουλευτική στήριξη και το δίκτυο που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν τα χρέη τους και να μην βρεθούν ξανά σε κατάσταση πτώχευσης. Άραγε θα υπάρξει και εδώ την Ελλάδα ένας αντίστοιχος Άττιλα;
Via : http://news247.gr
