της Γιούλας Ράπτη
Mood of the day: Σχολική τσάντα και αγιασμός! Πρώτη μέρα στο σχολείο – για τις επόμενες κανένας δεν ξέρει. Με το πρώτο σχολικό κουδούνι, πάντως, και όχι με την πρώτη σταγόνα της βροχής, το Καλοκαίρι ξεψύχησε.
Μάθημα πρώτον: Θρησκευτικά. Θα ζουν και θα βασιλεύουν εις τους αιώνας τον αιώνων, αμήν! Το θέμα το έληξε ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ, κλείνοντας το μάτι στον Μητροπολίτη Άνθιμο: «δεν γίνονται αυτά τα πράγματα». Οπότε το μάθημα συνεχίζεται σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα, από τότε που εμάς μας πήγαιναν με το ζόρι στο Κατηχητικό, σαν να μην κάθονται σήμερα δίπλα-δίπλα στα θρανία παιδιά διαφορετικών θρησκειών, σαν να μην μπορεί, έστω για μια φορά, η Εκκλησία να καταλάβει ότι η εμμονή της να είναι σφιχταγκαλιασμένη με το κράτος την αδικεί στα μάτια των (μη φανατισμένων) πιστών της.
Μάθημα δεύτερον: Αρχαία Ελληνικά. Είναι νεκρή γλώσσα; Αν ξέρουμε ότι «νεκρή» σημαίνει ότι δεν μιλιέται στην καθημερινότητα, δεν εκνευριζόμαστε σαν τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευτικών κύριο Αρβανιτόπουλο. Τώρα, αν πρέπει να μειωθούν οι ώρες διδασκαλίας ή να καταργηθούν -μια συζήτηση που γίνεται από πολύ παλιά- ειλικρινά δεν ξέρω. Αυτό που πιστεύω, και ως εμπειρία από τα μαθητικά και φοιτητικά χρόνια, το πιο σημαντικό είναι πώς διδάσκεται ένα μάθημα, πόσο ο τρόπος διδασκαλίας σε κάνει να ενδιαφερθείς και πόσο ο άνθρωπος που στέκεται στην έδρα είναι δάσκαλος, που θα τον θυμάσαι σε όλη σου τη ζωή. Γνωρίσαμε όλοι τέτοιους δασκάλους και γνωρίσαμε κι από τους άλλους, τους βαρετούς, τους αδιάφορους, που η ώρα τους δεν περνούσε με τίποτα.
Μάθημα τρίτον: Αρχαία vs Λατινικά. Κάθε γλώσσα έχει την ιστορία της, τη μνήμη και τη λήθη της. Αν θεωρούμε ότι ξέρουμε Λατινικά από ένα «Dum spiro spero», δεν ξέρουμε. Kαι σαν γλώσσα σήμερα μπορεί να φανεί πιο χρήσιμη στα νέα παιδιά αυτό το κατασκεύασμα των Greeklish. Δεν θα τα διδάξουμε βέβαια, δεν χρειάζεται, το ότι όμως είναι μια ζωντανή γλώσσα, το βλέπουμε καθημερινά στις οθόνες, είτε αρέσει, είτε όχι – άλλωστε κάθε εποχή είχε τη slang εκδοχή της γλώσσας. Κι ό,τι αντέξει περνάει αργότερα και στην κανονική γλώσσα.
Οι αρχαίοι ημών..: Το ότι λέμε συχνά-πυκνά «παν μέτρον άριστον» δείχνει ότι όχι μόνο δεν ξέρουμε τι είπαν, αλλά λέμε και το τελείως αντίθετο. Κάποτε που το είπα κι εγώ, με διόρθωσαν ότι οι αρχαίοι δεν έλεγαν «παν», αλλά «Μέτρον άριστον», πιο λιανά ότι μόνο το μέτρο στα πράγματα είναι άριστο. Εμείς το μεταγράψαμε «παν μέτρον», δηλαδή κάθε μέτρο, άρα όλα τα μέτρα, ο καθένας και το μέτρο του, οπότε στο τέλος το μέτρο αντί για άριστο, βγήκε άχρηστο! Άντε να ξέρουμε και ο «Έρως ανίκατε μάχαν», λεπτομέρεια μπροστά σε όσα λέγονται στην «Αντιγόνη». Δεν είμαι ειδική, ούτε γλωσσολόγος, ούτε τίποτα, αλλά στην ηλικία που είμαι σήμερα -και απέχει κάτι …αιώνες από τη σχολική- θα ήθελα να έχω συναντήσει έναν εμπνευσμένο καθηγητή Αρχαίων, όχι για να παπαγαλίζω μεταφράσεις, ή να διαβάζω στο πρωτότυπο αρχαίες τραγωδίες, αλλά γιατί πιστεύω ότι σημασία δεν είχε μόνο τι είπαν, αλλά και πώς, με ποια λόγια, με ποιoν ηχητικό ρυθμό.
Δρυός πεσούσης (για να μείνω στο κλίμα): Χθες δεν είχα τη δυνατότητα να είμαι στο Ίντερνετ γι’ αυτό και δεν απάντησα στα σχόλιά σας, για τη «ΝITRO-γλυκερίνη στο Πρωινό mou». Για όσους διέκριναν φθόνο και μίλησαν για μονομερή κατηγορία του Πέτρου Κωστόπουλου για την επικράτηση του lifestyle: όχι, δεν ήταν ο μόνος, αλλά ήταν ένας από εκείνους που έφεραν μια μεγάλη αλλαγή, να πω και καινοτομία στον περιοδικό Tύπο, η οποία σήμερα μπορούμε να κρίνουμε πώς εξελίχθηκε και τι συνέπειες είχε. Όσο για τους υποστηρικτές των εργαζομένων, δεν είχα πρόθεση -το αντίθετο, μάλιστα- να τους κατηγορήσω. Βρέθηκαν άνεργοι και απλήρωτοι και προσγειωμένοι απότομα σε μια πραγματικότητα χωρίς καθόλου λάμψη. Για να πάω σε ένα άλλο γήπεδο, όταν μιλάμε για το «φαινόμενο ΠΑΣΟΚ», κάνοντας απολογισμό έπειτα από χρόνια, εννοούμε κάποιους που συνδέθηκαν σαν κύριοι εκφραστές ενός πολιτικού αμοραλισμού. Προφανώς δεν εννοεί κάποιος όλους τους ψηφοφόρους ή και στελέχη που πίστεψαν σε μια υπόθεση και απογοητεύθηκαν. Μόνο που αν έπρεπε να πούμε τα πάντα σε 400 λέξεις, δεν θα γράφαμε άρθρα, θα γράφαμε ολόκληρα δοκίμια.
Καλή καρδιά και πάνω από όλα υγεία!
Via : www.protagon.gr
