Του Οδυσσέα Βουδούρη*
Η ατεκμηρίωτη παρουσίαση των νέων φορολογικών σχεδίων της κυβέρνησης και τα τελευταία αποκαλυπτικά στοιχεία της Διεθνούς Διαφάνειας χρήζουν σχολιασμού και επαναφέρουν στην επικαιρότητα το θέμα του είδους των μεταρρυθμίσεων, που έχει ανάγκη η χώρα.
Οι επίσημες διαρροές του Υπουργείου Οικονομικών σκιαγραφούν ένα νομοσχέδιο με αποκλειστικό στόχο την άμεση, εύκολη αλλά και άδικη φοροείσπραξη: υψηλότεροι συντελεστές φορολόγησης για τους εργαζόμενους, αφορολόγητο στο όριο της φτώχειας, αυθαίρετη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών κλπ.
Καμία πρόταση για την πάταξη της φοροδιαφυγής και ανύπαρκτη πρόβλεψη για την ανάπτυξη. Επιβεβαιώνεται επίσης ότι η κυβέρνηση έχει οριστικά εγκαταλείψει την Προγραμματική Συμφωνία. Ας υπενθυμίσουμε τα 6 σημεία που προέβλεπε η μετεκλογική δέσμευση των 3 κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση:
- Ευρεία συναίνεση και σταθερότητα για το επόμενα δέκα χρόνια.
- Θέσπιση περιουσιολογίου και «πόθεν έσχες».
- Δίκαιη και αναλογική κατανομή των φόρων.
- Διεύρυνση της φορολογικής βάσης, σταδιακή μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, πάταξη της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας.
- Μείωση των έμμεσων φόρων και των συντελεστών ΦΠΑ.
- Οριστική κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και αντικατάσταση τους από απλούς κανόνες απεικόνισης συναλλαγών.
Περιττό να διασαφηνίσουμε ότι απολύτως κανένας από τους στόχους αυτούς δεν εξυπηρετείται από τα κυβερνητικά σχέδια. Αλλά χρήσιμο είναι να επισημάνουμε ότι και μια καλύτερη πρόταση δεν θα είχε νόημα, αν δεν συνοδευόταν από την βελτίωση του «εργαλείου», που πρόκειται να εφαρμόσει το όποιο νέο φορολογικό σύστημα, δηλαδή το φοροεισπρακτικό μηχανισμό και γενικότερα τη δημόσια διοίκηση.
Επί του θέματος αυτού λοιπόν, δημοσιοποιήθηκε η έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας, που κατατάσσει το Ελληνικό Δημόσιο ως το πιο διεφθαρμένο μεταξύ των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η χώρα μας κατατάσσεται στο ίδιο επίπεδο διαφθοράς με την Κολομβία, έχοντας υποχωρήσει από την 80η θέση πέρυσι στη 94η φέτος.
Συνεπώς, τα δύο μεγάλα αγκάθια της Ελληνικής πραγματικότητας μένουν άθικτα. Η γραφειοκρατία καλά κρατεί και δεν φαίνεται να μπαίνει στο χάρτη των μεταρρυθμίσεων.
Η πάταξη της φοροδιαφυγής μετατίθεται σε απροσδιόριστο μέλλον, με επακόλουθο τη λήψη επιπρόσθετων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις.
Back to basics, λοιπόν. Η χώρα δεν χρειάζεται να βαφτίζονται «μεταρρυθμίσεις», οι περικοπές, μισθών και συντάξεων, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και τα απεγνωσμένα φοροεισπρακτικά μέτρα. Έχει ανάγκη από πραγματικές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, που να βελτιώνουν τις συνθήκες ζωής του μεγαλύτερου μέρους των πολιτών και ταυτόχρονα να δίνουν επιτέλους μια προοπτική εξόδου από την οικονομική κρίση. Οι προτάσεις αυτές υπάρχουν. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων που σήμερα έχουν τη μοναδική ευκαιρία να αποδείξουν ότι οι προεκλογικές δεσμεύσεις δεν δεσμεύουν μόνο αυτούς που έχουν την αγνότητα να τις πιστέψουν…
*Οδυσσέας Βουδούρης, Ιατρός χειρουργός, Βουλευτής Β’ Αθήνας της ΔΗΜΑΡ
