Αν του ζητούσαν να σκηνοθετήσει μια καφκική περιπέτεια με κάποια θύματα αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας να φτάνουν κατηγορούμενοι στο δικαστήριο ως θύτες, μάλλον θα αναζητούσε ένα φανταστικό σενάριο, μην πιστεύοντας ότι κάτι τόσο ακραίο θα μπορούσε να συμβεί στην πραγματική ζωή ενός σύγχρονου και υποτίθεται ευνομούμενου κράτους. Ακόμη περισσότερο δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα μπορούσε να σκηνοθετήσει την καφκική περιπέτεια της ίδιας του της οικογένειας με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τους δύο γιους του.
Και όμως. Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ινδαρές και οι γιοι του βίωσαν κάτι που κανονικά θα έπρεπε να είναι αβίωτο για οποιονδήποτε πολίτη ενός δημοκρατικού κράτους. Βίωσαν τη βία των μηχανισμών που, για να καλύψουν τη δική τους ανικανότητα να παρουσιάσουν έργο στο έργο του νόμου και της τάξης, πήγαν και ξέσπασαν πάνω σε μια οικογένεια που έτυχε να βρεθεί στο διάβα τους ξυλοκοπώντας τους και σέρνοντάς τους στα δικαστήρια με τον μισό Ποινικό Κώδικα στην πλάτη. Και αν και ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρο πως δεν θα βρισκόταν δικαστήριο που θα μπορούσε να υιοθετήσει τα όσα οι πραιτωριανοί του Χρυσοχοΐδη και του Μητσοτάκη καταμαρτυρούσαν εις βάρος της οικογένειας Ινδαρέ, αυτό που έχει αξία από τη χθεσινή διαδικασία είναι η εισήγηση του εισαγγελέα. «Οι τρεις κατηγορούμενοι με απόλυτη βεβαιότητα δεν τέλεσαν αυτές τις πράξεις. Έγιναν θύματα μιας τυφλής, ωμής και αυθαίρετης αστυνομικής βίας και χρησιμοποιήθηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις για να καλύψουν την παταγώδη αποτυχία της επιχείρησης. Έγιναν τα εξιλαστήρια θύματα. Προτείνω να απαλλαγούν όχι λόγω αμφιβολιών, αλλά γιατί δεν τέλεσαν τις πράξεις για τις οποίες κατηγορούνται».
Αυτά που ακούστηκαν χθες από την έδρα του δικαστηρίου είναι ένας κόλαφος στο αστυνομικό κράτος των λυμένων χεριών του Κυριάκου Μητσοτάκη και του παρακράτους του.
Πηγή : https://www.avgi.gr