της Λίνας Παπαδάκη
Σε μια μέρα το ίδιο πορτρέτο φιγουράρει σε δύο διαφορετικά «διαφημιστικά» ιδεολογικής χρήσης. Ο Ανδρέας Λοβέρδος στο Βήμαgazino έχει φωτογραφηθεί στο γραφείο του ενώ μελετά με σκυμμένο κεφάλι πάνω από τις σημειώσεις του και πίσω του θολά τον επιβλέπει το φάντασμα του μεγάλου ηγέτη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου σε περίοδο ισχύος, γοητευτικός και σίγουρος για την υπεροχή του. Ασπρόμαυρος.
Η Αυγή, η εφημερίδα της τωρινής ισχυρής αριστεράς, υπογραμμίζει την συνεργασία της με την Monde Diplomatique και μεταξύ των διεθνών ρεπορτάζ, κάνει λόγο για τον Αλέξη Τσίπρα και μια αναφορά στον Ανδρέα Παπανδρέου. «Κεφαλάκι» ίδιας εποχής. Ο Ανδρέας καθοδηγητής της μεγάλης σοσιαλιστικής παλιγγενεσίας της μεταπολίτευσης- για άλλους ευλογία για άλλους κατάρα.
Τι κάνει όμως τους δυο άνδρες με τις ίδιες πολιτικές καταβολές σε χώρο εχθρικό στον Ανδρέα, μετά από τόσο διαφορετικές τεθλασμένες διαδρομές να καταλήγουν στο ίδιο πολιτικό φόντο; Τι κάνει τους δύο φιλόδοξους ετερόδοξους πολιτικούς, στην προσπάθειά τους να καταλάβουν προνομιούχο θέση αφετηρίας στον μεταμνημονιακό στίβο, να χρησιμοποιούν το ίδιο παλιό μυθικό τρένο της ηρωικής εποχής των μη προνομιούχων;
Ο Ανδρέας της παντοδυναμίας του ’80 δεν κατάφερε να μας λυτρώσει από τον κακό μας εαυτό. ΄Εθρεψε τον συντεχνιακό συνδιακαλισμό, κολάκεψε την ταπεινή πλευρά μας, έδωσε χώρο στα λαμόγια και μαύρο χρώμα στο χρήμα. Κυρίως καταγράφηκε από τους πολλούς ως ο Μέγας Δημαγωγός. Και αποτελεί τώρα την εύκολη λύση όταν αναζητούμε τον φταίχτη των τωρινών αδιεξόδων, και είναι σήμερα για τους πρωταγωνιστές των πάνελ ο ανυπεράσπιστος φταίχτης που νόθευσε τον τρόπο που σκεφτόμασταν, ζούσαμε και ξοδεύαμε.
Αλλά τότε γιατί, όταν υπάρχει η πραγματική ανάγκη διέγερσης του λαϊκού αισθήματος, οι φερέλπιδες πολιτικοί ανατρέχουν στον παλιομοδίτη απαξιωμένο ηγέτη; Εκτός κι αν παραδεχθούμε ότι ο τρόπος του να μιλά στον λαό και το ένστικτό του να συλλαμβάνει τα υπόγεια ρεύματα της κοινωνίας μας δεν μπόρεσαν ακόμα από κανέναν να ξεπεραστούν.
Via : www.protagon.gr
