Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ανακτά το προβάδισμα για τη δεύτερη θέση. Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ με την κατάθεση πρόταση δυσπιστίας κέρδισε σε εντυπώσεις αλλά τίποτα σε ευρύτερη αποδοχή. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έδειξε καλά αντανακλαστικά, παρόλο που έγινε προσπάθεια απαξίωσης της πρότασης δυσπιστίας από τους ακροκεντρώους Ηρακλείς του πρωθυπουργού. Η συναίνεση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και Νέας Αριστεράς έδειξε πως και εδώ λειτούργησαν τα πολιτικά αντανακλαστικά, παρόλο που αρχικά ο Στέφανος Κασσελάκης την απαξίωσε και στη συνέχεια ο Νίκος Παππάς επιχείρησε να την καπελώσει. Για να λάβει τη σωστή απάντηση από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Μάντζο, ο οποίος μίλησε για «φαντασιώσεις». Η αξιωματική αντιπολίτευση, ευτυχώς γι’ αυτήν χωρίς τον Στέφανο Κασσελάκη στη Βουλή, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και η Νέα Αριστερά, στάθηκαν σε γενικές γραμμές πολύ καλά στη συζήτηση. Από την άλλη ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την απουσία του κατά τη συζήτηση για τα Τέμπη, αλλά και με τη γραμμή υπεράσπισης που είχε κατά την πρόταση δυσπιστίας έδειξε αντανακλαστικά Κώστα Καραμανλή. Αυτός το 2008 δεν κατάλαβε πως το ρολόι είχε πάει μια ώρα μπροστά και έτσι το 2009 από κυρίαρχος κατέληξε μεγάλος ηττημένος. Είναι η πρώτη φορά που το γερό σκαρί της ΝΔ και ο καπετάνιος του παρουσιάζουν ισχυρές ρωγμές. Η σημερινή απουσία ενσυναίσθησης του Κυριάκου Μητσοτάκη για τα 57 θύματα των Τεμπών διευρύνει αυτές τις ρωγμές.
Φτάνει όμως αυτό για να μιλήσουμε για ανατροπή της κυριαρχίας Μητσοτάκη; Για να απαντήσουμε σ’ αυτό το ερώτημα πρέπει να απαντήσουμε στο τι τον κατέστησε κυρίαρχο. Αυτό πρωτίστως ήταν η λάθος ανάγνωση του τι αυτός εκπροσωπεί. Σ’ αυτό όμως συνέβαλε και η μηδενιστική αντιπολίτευση που του άσκησε ο Αλέξης Τσίπρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οδηγήθηκε, με αυτή την αντιπολίτευση, στο εξής παράδοξο: Έχασε πολλά περισσότερα ως αντιπολίτευση παρά ως κυβέρνηση. Αυτή η μηδενιστική αντιπολίτευση ήρθε σε πλήρη ρήξη με την πραγματικότητα των pass για τα οποία διψούσε η κοινωνία. Σε συνδυασμό με τ’ ότι ο Τσίπρας ταυτοχρόνως δεν πρόβαλε κανένα πειστικό όραμα γι’ αυτή την κοινωνία, εκτός κάποιων αριστερών βερμπαλισμών, ήρθε αναπόφευκτα η μεγάλη ήττα. Τώρα με τον Κασσελάκη σιγά – σιγά παραμερίζεται ακόμη και ο αριστερός βερμπαλισμός για χάρη τραμπικών επιλογών (βλέπε εξωτερικά θέματα, πολιτική για την άμυνα, ταύτιση του επιτυχημένου επιχειρηματία με τον επιτυχημένο πολιτικό, προοδευτική μειωμένη κλίμακα φορολόγησης ακόμη και για τους πλούσιους κ.α.).
Όσο στην αντιπολίτευση διαγκωνίζονται για το ποιος θα είναι δεύτερος, τόσο η πρωτιά Μητσοτάκη, χωρίς τη σημερινή κυριαρχία, δεν θα απειλείται. Οι πολίτες ψηφίζουν αυτόν που έχει πρόταση για την κοινωνία και όχι επιμέρους προτάσεις. Το οικονομικό και όχι μόνο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι εκτός τόπου και χρόνου. Το δε ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έχει πλήθος επιμέρους καλών προτάσεων, αλλά όραμα και πρόταση για την ελληνική κοινωνία δεν έχει. Το «Κράτος Πρόνοιας και φωτοβολταϊκά στη στέγη», κάτι σαν το «σοβιέτ και εξηλεκτρισμός», δεν αποτελούν όραμα. Η πρόταση-αφήγηση Μητσοτάκη «ενισχύω τους ισχυρούς του χρήματος, γιατί αυτοί παράγουν πλούτο, από τον οποίο πάντα μένει κάτι για τους αδύναμους», πείθει αδύναμα αλλά και μικρομεσαία στρώματα. Η αντιπολίτευση ερμηνεύει τον Μητσοτάκη ως τον κακό δράκο που θέλει οι πλούσιοι να ευημερούν και οι φτωχοί να γίνονται φτωχότεροι. Αυτή όμως η ερμηνεία έχει μικρή σχέση με τις κοινωνικές διαθέσεις πολλών Ελλήνων. Γι’ αυτούς αυτός δεν είναι ένας κακός δράκος που δεν θέλει καμία αναδιανομή, αλλά ένας πολιτικός που μοίρασε pass, τα οποία εξασφαλίζουν ένα «δίχτυ ασφαλείας». Κλασική νεοφιλελεύθερη συνταγή. Δυστυχώς αυτό το «δίχτυ ασφαλείας» η ιδεολογική αφασία στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ το διεκδικεί για λογαριασμό της σοσιαλδημοκρατίας. Όσο η σοσιαλδημοκρατική και ή άλλη Αριστερά δεν καταθέτουν μια τεκμηριωμένη εναλλακτική πρόταση στο trickle down economy (συσσώρευση στα «ψηλά» για να υπάρξει κάτι και για τα «χαμηλά» που είναι κι η λογική του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας), τόσο θα τρέχουν ασθμαίνουσες πίσω από τη γενική βούληση των πολιτών.
Ταυτοχρόνως είναι εμφανές πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μετασχηματίζεται με σταθερά αλλά και γρήγορα βήματα σ’ ένα κόμμα που απευθύνεται σε μη αριστερά κοινά, αλλά σ’ αυτά του τραμπισμού από τη μια και του life style από την άλλη. Σ’ έρευνα που έφερε στο φως το KReport το 45% όσων δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται από τους πολιτικά αδιάφορους και το λεγόμενο τόξο του παράλογου. Το 10% δεν είχε καν ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές, ενώ ένα άλλο 10% είχε προτιμήσει το λευκό-άκυρο. Tο πιο εντυπωσιακό εύρημα είναι πως το 18% είχε ψηφίσει τα λεγόμενα «αντισυστημικά» κόμματα, της Ακροδεξιάς συμπεριλαμβανόμενης. Αυτή η μετατόπιση όλο και θα εντείνεται, πράγμα που ίσως τελικά σταθεροποιήσει το κόμμα στη δεύτερη θέση.
Στην περίπτωση που τελικά ο Κασσελάκης παραμείνει δεύτερος, τι θα γίνει με τη συνάντηση της σοσιαλδημοκρατίας με την άλλη Αριστερά; Σβήνει τότε αυτή η υπόθεση; Αντιθέτως, γίνεται πιο επιτακτική. Αν το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ εγκαταλείψει τις «μεγάλες προσδοκίες» της ολικής επαναφοράς του ως ΠΑΣΟΚ των κραταιών ήλιων, τότε όχι μόνο δεν κλείνουν, μια για πάντα, οι πόρτες για αυτή τη συνάντηση, στο πλαίσιο των πληθυντικών Αριστερών, αλλά αντιθέτως ανοίγουν διάπλατα.
Υπό τρεις προϋποθέσεις.
- Πρώτη και πιο σημαντική: Οι δυνάμεις της Νέας Αριστεράς να βγουν ιδιαιτέρως ενισχυμένες απ’ αυτές τις ευρωεκλογές.
- Δεύτερη: Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να αρχίσει να γίνεται ξανά και περισσότερο Κίνημα Αλλαγής και λιγότερο ή και καθόλου ΠΑΣΟΚ. Το brand name ΠΑΣΟΚ είναι πολύ καλό για το 12% που «τα βγάζει και τα βάζει» με τον πράσινο ήλιο, αλλά τοξικό για ό,τι ζητά κάτι πέρα απ’ αυτό και είναι πολύ περισσότερο από 12%. Επ’ αυτού θα επανέλθω.
- Και τρίτη: ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νέα Αριστερά με τις εναπομείνασες αριστερές δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με κοινές εκδηλώσεις, όπως αυτή των τριών στο θέατρο ΑΛΦΑ, να προετοιμάσουν από τώρα το έδαφος για την κατάθεση μιας κοινής εναλλακτικής ατζέντας σ’ αυτήν του Μητσοτάκη.
Εδώ είμαστε και ….
(Ο Γιώργος Σιακαντάρης είναι διδάκτωρ Κοινωνιολογίας- Σε λίγες μέρες κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του «Τι δημοκρατίες θα υπάρχουν το 2050; Μεταδημοκρατία, μεταπολιτική, μετακόμματα». Εκδόσεις Αλεξάνδρεια)
Πηγή : https://www.dnews.gr
