«Δεν νιώθω ότι έπαιξαν και τόσο καλύτερα από μας, ποδόσφαιρο είναι, μπορεί να συμβεί. Κάναμε τα πράγματα σωστά, ήταν ένα μάθημα για μας. Μετά από έναν μήνα, είμαι χαρούμενος με όσα είδα».
Τάδε έφη, Πεπ Γκουαρδιόλα, 28 Ιουλίου 2013. Ήταν λίγη ώρα μετά το επίσημο ντεμπούτο του στον πάγκο της Μπάγερν Μονάχου. Δεν είχε ξεκινήσει και πολύ καλά ο Καταλανός, καθώς η ομάδα του είχε ηττηθεί με το βαρύ 4-2 από την Ντόρτμουντ στον τελικό του γερμανικού Super Cup.
Ναι, καλά καταλάβατε, δεν θυμηθήκαμε έτσι ξαφνικά, επειδή μας κάπνισε, ένα ματς που έγινε πριν από σχεδόν έντεκα χρόνια. Το θυμόμαστε επειδή αυτός που είχε υποχρεώσει σε ντεμπούτο με ήττα τον Καταλανό δεν ήταν άλλος από τον Γιούργκεν Κλοπ.
Τότε έγινε η πρώτη συνάντηση ανάμεσα στους δύο σπουδαίους τεχνικούς, που ενδεχομένως την Κυριακή το απόγευμα να δώσουν την τελευταία τους παράσταση, τουλάχιστον ως προπονητές των Μάντσεστερ Σίτι και Λίβερπουλ αντίστοιχα.
Ήδη έχουν γραφτεί πολλά. Και για την κόντρα του Κλοπ με τον Πεπ, και για το αντίο του Γερμανού στους ”reds” το προσεχές καλοκαίρι, και για το ποιος θα μπορούσε να θεωρηθεί καλύτερος.
Οι ίδιοι συχνά… ντριμπλάρουν τις εν λόγω κουβέντες αποθεώνοντας αλλήλους. Το έπραξαν και αυτές τις μέρες. «Καλύτερος προπονητής του κόσμου ο Πεπ», τα λόγια του Κλοπ, την ώρα που ο τεχνικός της Σίτι εξέφραζε την άποψη πως αυτή δεν θα είναι η τελευταία μάχη του με το αντίπαλον δέος. «Είναι νέος, είμαι νέος, οπότε δεν ξέρω», είπε συγκεκριμένα…
Ρίχνοντας μια ματιά στα ΜΜΕ του εξωτερικού, οι προαναγγελίες δίνουν και παίρνουν. Πολλοί στέκονται στο πώς άλλαξαν την Premier League ο ξανθός τύπος με τα γυαλιά από τον Μέλανα Δρυμό και ο καραφλός Καταλανός. Αμφότεροι γνωστοί για τις τρελές τους αντιδράσεις στην άκρη του πάγκου. Τους μάθαμε, τους συνηθίσαμε, τους αγαπήσαμε.
Σε μερικά χρόνια, οι κοινές τους φωτογραφίες από τα μεγάλα ντέρμπι σε πρωτάθλημα και όχι μόνο θα αποσπούν δεκάδες χιλιάδες αντιδράσεις στα social media με λεζάντες του στιλ ”this was peak Premier League”. Το αγγλικό ποδόσφαιρο της σύγχρονης εποχής στα καλύτερά του. Ομάδες με 90φεύγα βαθμούς να διεκδικούν τον τίτλο, έτη φωτός μπροστά από άλλοτε κραταιά κλαμπ όπως η Γιουνάιτεντ, η Τσέλσι, η Άρσεναλ.
Μια Μάντσεστερ Σίτι κυριαρχική που κατέκτησε τα πάντα, καταφέρνοντας να ξεπεράσει και το κόμπλεξ του Champions League. Μια Λίβερπουλ βγαλμένη από τα πιο τρελά όνειρα των scousers, όχι με τόσα τρόπαια όσα οι «πολίτες» αλλά κερδισμένα με τον τρόπο του Γιούργκεν, με μια αξία αλλιώτικη.
Πράγματι, όσοι δεν έζησαν –και ζουν, για όσο κρατήσει ακόμα- τη συνύπαρξη των δύο κυρίων στα αγγλικά γήπεδα δεν θα είναι εύκολο να καταλάβουν στο μέλλον το feeling, το κλίμα, την κατάσταση. «Ποια κόντρα, ο Πεπ έχει τόσους παραπάνω τίτλους», θα λένε. Τα έχουμε αναλύσει εδώ.
Δεν αποκλείεται το κυριακάτικο… last dance να μην αποδειχτεί, εντέλει, last. Και το Κύπελλο υπάρχει, και τα χρόνια δεν τους πήραν. Ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να τους δούμε ξανά αντιπάλους; Ποιος ξέρει, ίσως ως ομοσπονδιακούς τεχνικούς, στο μέλλον, σε μία τελική φάση Euro. Αγγλία ή Ισπανία με Πεπ και Γερμανία με Κλοπ. Όνειρο.
Πίσω στην πραγματικότητα. Το ντέρμπι κορυφής του Άνφιλντ μπορεί να κρίνει πολλά ή και τίποτα. Τη δεδομένη χρονική στιγμή εντωμεταξύ δεν είναι καμία και πρώτη, η Άρσεναλ έχει προσπεράσει μετά τη νίκη επί της Μπρέντφορντ. Με άλλες δέκα αγωνιστικές να απομένουν, βάζει κανείς το χέρι του στη φωτιά ότι θα κάνει απαραίτητα κάποιος το απόλυτο; Άλλωστε έχουμε και Σίτι-Άρσεναλ τέλος του μήνα.
Το ντέρμπι στο Μέρσεϊσαϊντ μπορεί να περάσει στην ιστορία ως η τελευταία συνάντηση των δύο προπονητών που συνέθεσαν το πιο συναρπαστικό αντίπαλο δίδυμο εδώ και πολλά χρόνια στο άθλημα.
Ο φόβος μας ότι μπορεί και να μην τους ξαναδούμε σε διπλανούς πάγκους έχει δώσει έναν τόνο ιστορικής αναμέτρησης στο σπουδαιότερο ματς της 28ης αγωνιστικής της εφετινής Premier League. Θα είναι το 30ό ανάμεσα στον Γερμανό και τον Ισπανό, δώδεκα νίκες έχει ο μεν και έντεκα ο δε, συν έξι ισοπαλίες. Αν δεν χάσει η Λίβερπουλ, μπορεί και να μείνει καλύτερος… αιωνίως ενάντια στον Πεπ ο Κλοπ.
Πολλά άλλαξαν από εκείνο το απόγευμα του Ιουλίου του 2013, όταν οι δυο τους τα είπαν για πρώτη φορά. Κανείς δεν περίμενε τη συνέχεια, ούτε οι ίδιοι, ούτε όσοι είχαν παρακολουθήσει τον τελικό του γερμανικού Super Cup. Θα μετέφεραν τις αρετές τους από τη Γερμανία στην Αγγλία λίγα χρόνια αργότερα, με λίγους μήνες διαφορά και θα μας χάριζαν μια κόντρα σαν καμία άλλη. Και ίσως να έφτασε και η ώρα για το τέλος της. End of an era? Ξεκάθαρα.
