Οι πλούσιες χώρες της G7 οφείλουν στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος περίπου 13,3 τρισ. δολάρια σε αναπτυξιακή βοήθεια και υποστήριξη στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής, αποκαλύπτει νέα ανάλυση της μη κυβερνητικής οργάνωσης Oxfam ενόψει της Συνόδου Κορυφής της G7 στη Χιροσίμα της Ιαπωνίας.
Παρά την αποτυχία να πληρώσουν αυτά που χρωστούν οι χώρες της G7 και οι πλούσιοι τραπεζίτες τους απαιτούν από τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου να πληρώνουν για αποπληρωμές τοκοχρεολυσίων 232 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα έως το 2028. Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν διαφορετικά να δαπανηθούν για την υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση, την ισότητα των φύλων και την κοινωνική προστασία για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, επισημαίνει η Οργάνωση σε ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα.
«Στις πλούσιες χώρες της G7 αρέσει να αυτοπαρουσιάζονται ως σωτήρες, αλλά στην πραγματικότητα έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, που συνθέτουν έναν θανατηφόρο συνδυασμό -τηρούν ένα σύνολο κανόνων την ώρα που οι πρώην αποικίες τους αναγκάζονται να τηρούν ένα άλλο. Κάνε αυτό που λέω, όχι αυτό που κάνω», δήλωσε ο προσωρινός εκτελεστικός διευθυντής της Oxfam International, Amitabh Behar.
«Είναι οι πλούσιοι που χρωστούν στον Παγκόσμιο Νότο. Τη βοήθεια που υποσχέθηκαν πριν από δεκαετίες αλλά δεν έδωσαν ποτέ. Το τεράστιο κόστος από την κλιματική κρίση που προκαλείται από την αλόγιστη καύση ορυκτών καυσίμων. Τον τεράστιο πλούτο που χτίστηκε πάνω στην αποικιοκρατία και τη σκλαβιά», συμπλήρωσε.
«Κάθε μέρα, ο Παγκόσμιος Νότος πληρώνει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στη G7 και στους πλούσιους τραπεζίτες της. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Είναι καιρός να αναδείξουμε την υποκρισία της G7 για αυτό που πραγματικά είναι: μια προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών και διατήρησης του νεο-αποικιακού status quo», είπε ο Behar.
Όπως αναφέρει η Oxfam, οι ηγέτες της G7 συναντιούνται σε μια στιγμή όπου δισεκατομμύρια εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν πραγματικές περικοπές μισθών και τρομακτικές αυξήσεις στις τιμές βασικών αγαθών όπως τα τρόφιμα. Η πείνα παγκοσμίως έχει αυξηθεί για πέμπτη συνεχή χρονιά, ενώ ο ακραίος πλούτος και η ακραία φτώχεια έχουν, την ίδια στιγμή, απογειωθεί για πρώτη φορά τα τελευταία 25 χρόνια, αναδεικνύοντας τις τρομερές ανισότητες μεταξύ πλούσιων και φτωχών.
Χρωστούν τρισεκατομμύρια την ώρα που αθετούν τις υποσχέσεις τους
Παρά τη δέσμευση της G7 τον προηγούμενο μήνα για επίσπευση της σταδιακής κατάργησης των ορυκτών καυσίμων, η Γερμανία πιέζει τώρα τους ηγέτες της G7 να εγκρίνουν τις δημόσιες δαπάνες στο φυσικό αέριο. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Oxfam, η G7 οφείλει σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος 8,7 τρισεκατομμύρια δολάρια για τις καταστροφικές απώλειες και ζημιές που έχουν προκαλέσει οι υπερβολικές εκπομπές ρύπων από τις βιομηχανικές τους δραστηριότητες, ειδικά στον Παγκόσμιο Νότο. Ύστερα από 30 χρόνια αδιεξόδου, οι πλούσιες χώρες συμφώνησαν στη διάσκεψη της COP26 στην Αίγυπτο να δημιουργήσουν ένα ταμείο απωλειών και ζημιών. Όμως παραμένουν σοβαρά ερωτήματα για το πώς μπορεί να λειτουργήσει αυτό το σύτημα, υπογραμμίζει η Oxfam.
Οι κυβερνήσεις της G7 αποτυγχάνουν επίσης στο σύνολό τους να εκπληρώσουν μια μακροχρόνια υπόσχεση που έκαναν οι πλούσιες χώρες για χρηματοδότηση ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο, από το 2020 έως το 2025, ως βοήθεια στις φτωχότερες για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Το 1970, οι πλούσιες χώρες συμφώνησαν να παρέχουν το 0,7% του ΑΕΠ τους για οικονομική βοήθεια, υπενθυμίζει η Οργάνωση. Έκτοτε, οι χώρες της G7 έχουν αποτύχει να πληρώσουν 4,49 τρισεκατομμύρια δολάρια στις φτωχότερες χώρες -ποσό πάνω από το μισό από αυτό που είχαν υποσχεθεί.
«Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να κάνουν σημαντικλη διαφορά», είπε ο Behar. «Θα μπορούσαν να χρησιμοποιοηθούν για να πάνε τα παιδιά στο σχολείο, για νοσοκομεία και φάρμακα που σώζουν ζωές, για την ενίσχυση της πρόσβαση σε πόσιμο νερό, καλύτερους δρόμους, τη γεωργία και την επισιτιστική ασφάλεια, και πολλά άλλα. Η G7 πρέπει να πληρώσει τα χρέη της. Δεν πρόκειται για καλοσύνη ή φιλανθρωπία -είναι ηθική υποχρέωση».
Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε συνθήκες ακραίας πείνας
Τουλάχιστον 258 εκατομμύρια άνθρωποι σε 58 χώρες του κόσμου βιώνουν αυτή τη στιγμή οξεία πείνα, αυξημένη κατά 34% σε σχέση με τον τελευταίο χρόνο. Μόνο στην Ανατολική Αφρική, η ξηρασία και οι ενδοχώριες συγκρούσεις έχουν οδηγήσει 36 εκατομμύρια ανθρώπους κάτω από το όριο της πείνας, σε συνθήκες ακραία πείνα, σχεδόν ισοδύναμο με τον πληθυσμό του Καναδά. Πρόκειται για αριθμό ρεκόρ, τονίζει η Oxfam. Η Οργάνωση εκτιμά ότι έως και δύο άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα κάθε λεπτό καθημερινά στην Αιθιοπία, την Κένυα, τη Σομαλία και το Νότιο Σουδάν. Η συνολική περιουσία των 260 δισεκατομμυριούχων του παγκόσμιου αγροδιατροφικού τομέα έχει αυξηθεί κατά 381 δισεκατομμύρια δολάρια από το 2020, σημειώνεται στην έκθεση. Την ίδια στιγμή, οι εταιρείες συνθετικών λιπασμάτων αύξησαν τα κέρδη τους κατά δέκα φορές το 2022.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, οι 48 χώρες που πλήττονται περισσότερο από την παγκόσμια επισιτιστική κρίση αντιμετωπίζουν βαραίνονται με εννέα δισεκατομμύρια δολάρια επιπλέον στον προϋπολογισμό για τις εισαγωγές το 2022 και το 2023.
Οι χώρες της G7 περιλαμβάνουν 1.123 δισεκατομμυριούχους με συνολική περιουσία 6,5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ο πλούτος τους έχει αυξηθεί σε πραγματικούς αριθμούς κατά 45% την τελευταία δεκαετία, εκτιμά η ΜΚΟ.
Η Oxfam προτείνει φορολόγηση των εκατομμυριούχων της G7 κατά 2% και 5% για τους δισεκατομμυριούχους. Θα μπορούσε να αποφέρει 900 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για τις φτωχές χώρες. Τα χρήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να στηρίξουν τους απλούς ανθρώπους στις χώρες της G7 και στον παγκόσμιο Νότο που αντιμετωπίζουν εκτόξευση των τιμών και βουτιά στους μισθούς, τονίζει η οργάνωση.
Η Oxfam καλεί τις κυβερνήσεις της G7 να:
- Σβήσουν τα χρέη των χωρών χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος που το χρειάζονται.
- Επαναφέρουν το στόχο της βοήθειας 0,7% του ΑΕΕ, εξοφλήσουν τις καθυστερούμενες ενισχύσεις και εκπληρώσουν τη δέσμευσή τους να παρέχουν 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για να βοηθήσουν τις φτωχότερες χώρες να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή.
- Επιβάλλουν νέους φόρους σε πλούσιους ιδιώτες και εταιρείες.
- Επιταχύνουν την ανακατανομή τουλάχιστον 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων της υφιστάμενης έκδοσης Ειδικών Δικαιωμάτων Ανάληψης(SDR) σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Δεσμευτούν για τουλάχιστον δύο νέες εκδόσεις 650 δισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2030.
Πηγή : https://www.efsyn.gr
