Προτροπή προς τις κυβερνήσεις να ενθαρρύνουν τη μείωση του χρόνου εργασίας και τα ευέλικτα σχήματα καταμερισμού του χρόνου σε εβδομαδιαία, μηνιαία ή ετήσια βάση απευθύνει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO). Με πολυσέλιδη έρευνα που δημοσιεύτηκε χθες με μότο «το ευέλικτο ωράριο εργασίας μπορεί να ωφελήσει την ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, τις επιχειρήσεις και την παραγωγικότητα» και ξεκινώντας από την αποτίμηση των διευθετήσεων του χρόνου εργασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η διεθνής οργάνωση προτείνει τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, σε όλες τις χώρες, ανάλογα με το μοντέλο που θα επιλέξουν, αφού το τυπικό 8ωρο βαίνει στη δύση του.
Η μελέτη, η πρώτη που επικεντρώνεται στην ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής, διαπίστωσε ότι ένα σημαντικό μέρος του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού είτε εργάζεται περισσότερες είτε λιγότερες ώρες σε σύγκριση με ένα τυπικό οκτάωρο. Επισημαίνει ότι η μεγάλης κλίμακας εφαρμογή της τηλεργασίας σχεδόν παντού στον κόσμο όπου ήταν εφικτό να εφαρμοστεί άλλαξε… τη φύση της απασχόλησης, πιθανότατα για το άμεσο μέλλον. Οπως δήλωσε ο βασικός συγγραφέας της έκθεσης Jon Messenger, το αποκαλούμενο φαινόμενο της «Μεγάλης Παραίτησης» συνδέεται με την αναζήτηση ισορροπίας ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική ζωή και θέτει τα ζητήματα του χρόνου εργασίας στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών ζητημάτων και της αγοράς εργασίας στον κόσμο μετά την πανδημία.
«Αυτή η έκθεση δείχνει ότι εάν εφαρμόσουμε μερικά από τα διδάγματα της κρίσης του COVID-19 και κοιτάξουμε πολύ προσεκτικά τον τρόπο δομής των ωρών εργασίας, καθώς και τη συνολική τους διάρκεια, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα win-win αποτέλεσμα, βελτιώνοντας τόσο την επιχειρηματική απόδοση όσο και την ισορροπία οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής», δήλωσε.
Διαπιστώνοντας από την έρευνα ότι η μείωση του χρόνου εργασίας συνδέεται και με αύξηση της παραγωγικότητας, η έκθεση προτείνει για τις χώρες όπου κυριαρχεί η 48ωρη εβδομαδιαία εργασία (κυρίως σε Ασία, Ειρηνικό και Λατινική Αμερική) να τεθεί ως στόχος η μείωση στις 40 ώρες. Αναφέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την Κολομβία, η οποία από χώρα-μέλος του ΟΟΣΑ με τις περισσότερες ώρες εβδομαδιαίας εργασίας προχώρησε πρόσφατα στο 42ωρο, ενώ κάνει ιδιαίτερη μνεία στα πιλοτικά προγράμματα της Ισπανίας, της Ισλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.
Η Ισπανία ξεκίνησε ένα πιλοτικό πρόγραμμα τριετούς διάρκειας, ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ, που επιτρέπει στις εταιρείες να δοκιμάζουν μειωμένες ώρες με ελάχιστο ρίσκο. Κατά τη δοκιμαστική περίοδο, το κόστος εφαρμογής ενός πιλοτικού 4ήμερου εβδομαδιαίου προγράμματος μπορεί να επιδοτηθεί κατά 100% για το πρώτο έτος, 50% για το δεύτερο έτος και 33% για το τρίτο έτος. Σημαντική πτυχή του προγράμματος, ότι δεν θα υπάρξει μείωση των θέσεων εργασίας ή μείωση μισθών.
Η έκθεση αναφέρεται και στο πιλοτικό πείραμα με μια 4ήμερη εβδομάδα εργασίας σε εξέλιξη στο Η.Β., με τη συμμετοχή περισσότερων από 70 οργανισμών και με επικεφαλής τη μη κερδοσκοπική ομάδα 4 Day Week Global, σε συνεργασία με τη δεξαμενή σκέψης Autonomy και ερευνητές από το Πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ, της Οξφόρδης και το Κολέγιο της Βοστόνης.
«Η μείωση των ωρών εργασίας μπορεί να σημαίνει μικρότερη εργάσιμη ημέρα (όπως μια 6ωρη εργάσιμη ημέρα), μικρότερη εργάσιμη εβδομάδα (όπως 5ήμερη ή 4ήμερη εβδομάδα εργασίας, ανάλογα με το υπάρχον εθνικό πρότυπο για τις κανονικές ώρες εργασίας) ή μικρότερο εργάσιμο έτος που επιτυγχάνεται μέσω πρόσθετων ημερών ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών ή αργιών μετ’ αποδοχών», επισημαίνει η έκθεση της ILO που προοιωνίζεται αλλαγές στον χρόνο εργασίας ενός του 2023.
Πηγή : https://www.efsyn.gr
