Διαμορφώνεται η εικόνα ενός Πρωθυπουργού προς αποπομπή, με την κυβέρνηση… θεατή. Για πρώτη φορά σε σκάνδαλο που καταλογίζεται σε Πρωθυπουργό δεν εμπλέκεται υπουργός, ούτε ενδιαφέρεται να τον υπερασπιστεί…
Να αρχίσουμε με ένα κλέφτικο τραγούδι: «Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν- μη να σε γάμο πέφτουνε, μη να σε πανηγύρι;»
Καμιά σχέση. Το αντιλαμβάνεται όπως μπορεί να κάνει τον διαχωρισμό. Εκτός από τους ψηφοφόρους που περιμένουν στην κάλπη τον Μητσοτάκη που τους εξαπάτησε να τον «εκτελέσουν», αρχίζουν να τον τουφεκίζουν και μεγαλόσχημοι υποστηρικτές . Φυσιολογικό: το «deal» έσπασε
Ο αχός ακούγεται από την κατάρρευση του συστήματος Μητσοτάκη. «Κολώνες» του κατεδαφίζονται, υπουργοί εξαφανίζονται, επικοινωνιολόγοι παθαίνουν αφλογιστία, στην κυβερνώσα οικογένεια ακούγεται θρήνος και κοπετός.
Οι σκηνοθέτες της δημόσιας εμφάνισης του Πρωθυπουργού δεν μπορούν να κρύψουν την ταραχή του για το τέλος που επέρχεται. Άλλο να μιλάς με ένα «ωτο-κιου» και άλλο με έναν δημοσιογράφος σε – έστω φιλικό- κανάλι. Ο ιδρώτας φαίνεται. Η εποχή των διαγγελμάτων παρήλθε και από παντού ακούγεται: ο Λουδοβίκος είναι γυμνός.
Από πολιτική άποψη ο χρόνος έτρεξε με μεγάλες ταχύτητες τα τελευταία 24ωρα και διαμόρφωσε νέα κατάσταση για τον κληρονόμο που επικράτησε – με διάφορες μεθοδεύσεις – στις κομματικές αρχαιρεσίες του 2016 στη ΝΔ και στις εκλογές του 2019 στη χώρα:
– Δεν είναι απλώς υπόλογος για την πολιτική του με αιχμή διαφθορά που εκπροσωπεί ο Α. Πάτσης, αλλά και για την παραπολιτική με τις υποκλοπές, που εκπροσωπεί ο ίδιος. Δεν τον διέσωσε η απόσυρση του Κοντολέοντα και του ανεψιού του .
Σ’ αυτό το σκηνικό του συνέβη κάτι ιδιαίτερα τραυματικό – αν δεν είναι η χαριστική βολή: δεν θα έχει πλέον το βασικότερο στήριγμα του στα ΜΜΕ. Χωρίς το Συγκρότημα Μαρινάκη χάνει το ένα χέρι του. Με το Συγκρότημα Μαρινάκη απέναντι, χάνει και τα δυο.
Από καιρό όσοι δεν εθελοτυφλούν, διέκριναν ότι ο σημερινός πρωθυπουργός θα χάσει ούτως ή άλλως τις εκλογές. Ο ίδιος προφανώς το γνωρίζει και προσπαθεί να εξαντλήσει και την τελευταία μέρα του στην κυβέρνηση.
Αλλά υπάρχει μια «παρεμβολή» που μπορεί να την επισπεύσει το τέλος του με τρόπο καθόλου συμβατό με τη δημοκρατική τάξη: να επαναληφθεί το φαινόμενο του πατέρα που τον έριξαν οι επιχειρηματίες που τον ανέδειξαν, με τον Σαμαρά σε απλό ρολό μοχλού.
Η σημερινή κυβέρνηση είναι η χειρότερη, αλλά δεν είναι υγιές να την ανατρέψουν οικονομικοί παράγοντες -και ας τους έβαλε η ίδια στο πολιτικό παιχνίδι.
Ότι στρατολογεί πλέον το μιντιακό δυναμικό του εναντίον του είναι δικαίωμά του. Πάει ο καιρός που ο Μητσοτάκης μπορούσε να αμφισβητεί το δικαίωμα του Σταύρου Ψυχάρη να πουλήσει τις εφημερίδες του σε όποιον ήθελε, ή να ακολουθεί όποια γραμμή έκρινε. Και να έχει – ο Μητσοτάκης – ανθρώπους και στήριξη… εντός του ΔΟΛ.
Με την προσδοκία ότι οι εξελίξεις θα πάρουν το φυσιολογικό δρόμο τους και η λαϊκή ετυμηγορία θα κρίνει το μέλλον του, πολλαπλώς εκτεθειμένου, Πρωθυπουργού το ερώτημα είναι μέχρι που μπορεί να αντέξει. Για πόσο ακόμη μπορεί να μείνει μακριά από τις κάλπες που θα τον αποστρατεύσουν;
Η νέα διαβεβαίωσή του με την κάπως θαμπή διατύπωση «οι εκλογές θα γίνουν το 2023 και στην ώρα τους», είναι σαν να μην έγινε. Έχασε πλέον την τεχνητή, αίγλη που έδινε στο λόγο του ισχύ. Δεν έχει το φωτοστέφανο του ισχυρού, που του δημιούργησαν στρατιές ειδικών του πολιτικού μάρκετινγκ, οι μιντιάρχες και αγιογράφοι του.
Τώρα είναι απομονωμένος, απολογούμενος και φοβισμένος. Το μαρτυράει ότι στη νέα λίστα παρακολουθούμενων , οι περισσότεροι ανήκουν στο χώρο του και την κυβέρνησή του. Και ότι μόνο ο Άδωνις Γεωργιάδης απέρριψε την ιδέα ότι τον παρακολουθούσε, αλλά με έναν περίεργο τρόπο, μισοσοβαρού και μισοαστείου.
Μέχρι τώρα ο Μητσοτάκης είχε να αντιμετωπίσει τον Αλέξη Τσίπρα, απέναντι στον οποίο άρχισε πλέον να φυγομαχεί και να οργανώνει την άμυνα το με θεμιτά και κυρίως με αθέμιτα μέσα.
Αλλά πλέον η απειλή έχει και ένα άλλο όνομα: Βαγγέλης Μαρινάκης. Οι προσεκτικοί σημειώνουν ότι ο επιχειρηματίας δεν τον αντιμετωπίζει ως πρόεδρος του Ολυμπιακού, όπως φαίνεται, ούτε απλώς ως ισχυρός οικονομικός παράγοντας, όπως προβάλει ο Μητσοτάκης.
Εμφανίζεται ως πολιτικός του αντίπαλος με τη φράση: «Εμείς τις ίδιες αρχές και αξίες της φιλελεύθερης Δημοκρατίας υπηρετήσαμε εξ αρχής και σε αυτές επιμένουμε».
Δεν ξέρουμε αν κάπου στο βάθος υπάρχει η ιδέα μεταφοράς του μοντέλου Μπερλουσκόνι στην Ελλάδα. Είναι όμως φανερό ότι διεκδικεί ρόλο στον πολιτικό χώρο της Κεντροδεξιάς. Σχεδόν κατά τον τρόπο που το έκαναν οι Λαμπράκηδες απέναντι στους Παπανδρέου για τη Δημοκρατική Παράταξη.
Αρχίζει μάλιστα από το πεδίο της ηθικής , συνδέοντας υπαινικτικά τον Μητσοτάκη – και τον ανεψιό του με «εξωθεσμικές παρακολουθήσεις και τον υπόκοσμο». Βαριές κουβέντες…
Ως πρόσχημα της πτώσης του πατέρα Μητσοτάκη υπήρχε το Μακεδονικό. Η πτώση του γιου του εξελίσσεται ταπεινωτικά, με πρόσχημα τον Ολυμπιακό απέναντι στους οπαδούς του οποίου προσπαθεί να πει «κι εγώ δικός σας είμαι».
Ως τώρα είχε να κάνει με τον λαό – παρά τις δημοσκοπικές αντιρρήσεις. Πλέον έχει έναν ισχυρό πρώην υποστηρικτή του εναντίον του, αλλά όχι μόνο.
Έχει πχ. και την ΕΣΗΕΑ ,που με τις άλλες δημοσιογραφικές ενώσεις καταδίκασαν τη ρητορεία Οικονόμου κατά των δημοσιογράφων που κάνουν τη δουλειά τους και ζήτησαν … παρέμβαση Σακελλαροπούλου για διαλεύκανση των υποκλοπών.
Αν υπάρξει θα είναι ο εξευτελισμός του. Αν δεν υπάρξει θα είναι ο δικός της. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Κυρίως όμως ο Μητσοτάκης έχει εναντίον του τις… λίστες παρακολουθούμενων. Ο Κώστας Βαξεβάνης προανήγγειλε και άλλα ονόματα -με αποδείξεις- και ο Γιώργος Παπαχρήστος, από τα «Νεα», τα ανέβασε στον αριθμό 106.
Ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Ό,τι δεν παίρνει πίσω το νόμο που απαγορεύει να ενημερωθούνε από την ΑΔΑΕ οι παρακολουθούμενοι, είναι ενοχικό στοιχείο σε βάρος του…
Με την τροπή που παίρνουν τα πράγματα διαμορφώνεται η εικόνα ενός Πρωθυπουργού προς αποπομπή, με την κυβέρνηση… θεατή. Για πρώτη φορά σε σκάνδαλο που καταλογίζεται σε Πρωθυπουργό δεν εμπλέκεται υπουργός, ούτε ενδιαφέρεται να τον υπερασπιστεί.
Το ερώτημα είναι αν αντέχει εκτός από τις έξωθεν και τις ενδοκομματικές πιέσεις που ηδη κλιμακώνονται, στη γραμμή που όρισε ο Κώστας Καραμανλής από τα Ανώγεια : « Σε τέτοιου είδους καταστάσεις η κάθαρση επέρχεται μόνον εφόσον αποσαφηνιστούν πλήρως. Το θέμα είναι τόσο βαρύ και σοβαρό που δεν επιτρέπεται ούτε αντέχεται να μείνουν σκιές ιοβόλες για τη δημοκρατική ομαλότητα…». Με άλλα λόγια: Θα κάνει ο Κυριάκος Χριστούγεννα ως πρωθυπουργός;
Πηγή : https://www.ieidiseis.gr
