Μόνο η πλήρης διαλεύκανση των υποκλοπών και η πραγματική ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον Πρωθυπουργό μπορούν να αποκαταστήσουν τη Δημοκρατική τάξη. Αλλιώς, άλλη μια Ουγγαρία γεννήθηκε στην καρδιά της Ευρώπης…

Μαριλένα Κοππά

Έχουν περάσει βδομάδες από την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών και της παράνομης και αντισυνταγματικής παρακολούθησης του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη. Δυστυχώς ο Πρωθυπουργός δεν ανέλαβε την πολιτική ευθύνη που του αντιστοιχεί ενώ τίποτα ουσιαστικό δεν βγήκε στο φως παρά τις μεγαλοστομίες που ακούστηκαν από την κυβερνητική πλευρά. Αντίθετα, καταιγιστικές εξελίξεις συγκλονίζουν καθημερινά τη χώρα.

Ας συνοψίσουμε λοιπόν που βρισκόμαστε:

-Ζούμε στο κράτος εκείνο όπου αποκαλύπτεται ότι η ΕΥΠ παρακολουθεί έναν πολιτικό παράγοντα, το αρχηγό του τρίτου κόμματος στη Βουλή με πρόσχημα την Εθνική ασφάλεια και κανείς δεν αναλαμβάνει πραγματικά την ευθύνη. Οι παραιτήσεις Κοντολέοντος και Δημητριάδη ήταν άνευ σημασίας. Όπως πρόσφατα τόνισε ο καθηγητής Κοντιάδης, η πολιτική ευθύνη ανήκει στην αιρετή εξουσία και όχι στα μετακλητά πρόσωπα που αποσύρθηκαν άρον άρον.

-Δεν απαντήθηκε ο λόγος για τον οποίο αρχηγός ελληνικού κόμματος παρακολουθείται για λόγους εθνικής ασφάλειας. Ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι; Αν είναι υπαρκτοί γιατί ο Πρωθυπουργός ζήτησε συγγνώμη; Αν είναι ανύπαρκτοι, γυρνάμε πάλι στο αρχικό ζήτημα της πολιτικής ευθύνης. Δεν μπορεί αναίτια να παρακολουθείται αρχηγός κόμματος και να ..είναι Τρίτη και να βρέχει.. Είναι γεγονός ύψιστης σημασίας, γεγονός που επιφέρει σοβαρές συνέπειες.

-Στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ο κος Δημητριάδης και ο κος Κοντολέων αρνήθηκαν να πουν αν παρακολουθούνται άλλοι πολιτικοί και βουλευτές, κρυπτόμενοι πίσω από το απόρρητο. Όμως δεν υπάρχει απόρρητο στην συζήτηση αυτή κατά το καταστατικό της Βουλής. Έτσι, η μια παρανομία διαδέχεται την άλλη , το ένα ψέμα το άλλο. Και όλα δείχνουν ότι και άλλοι πολιτικοί παρακολουθούνται. Η αποκάλυψη ότι το τηλέφωνο του βουλευτή Χρήστου Σπίρτζη είναι μολυσμένο με κακόβουλο λογισμικό, το αποδεικνύει.

-Η κυβέρνηση δεν αποκαλύπτει τον λόγο παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη και τον καλεί να ενημερωθεί προσωπικά. Μόνο που η ίδια κυβέρνηση με τον δικό της νόμο του 2021 φρόντισε ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα να γνωστοποιείται στον παρακολουθούμενο το περιεχόμενο της παρακολούθησης ! Άρα του προτείνει να δεχθεί να εξαιρεθεί από τον νόμο που η ίδια ψήφισε!

-Το μονοκομματικό προεδρείο στην Εξεταστική επιτροπή της Βουλής έρχεται να επιβεβαιώσει τον προσχηματικό χαρακτήρα της διαδικασίας. Αυτό μαζί με τα σχόλια της κυρίας Μπακογιάννη, πως όποιοι παραβιάσουν το απόρρητο κινδυνεύουν με 10 χρόνια φυλάκισης, υποδηλώνουν ότι το «όλα στο φως» που υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός κατά βάση σημαίνει «με κάθε μέσο, όλα στο σκοτάδι».

Το πλήγμα στην καρδιά της δημοκρατίας είναι βαρύτατο. Καμιά οικονομική και ενεργειακή κρίση -υπαρκτές αναμφισβήτητα- δεν μπορεί να το καλύψει. Χρειάστηκαν γενιές ολόκληρες, πολιτικές μάχες και γενναίες αποφάσεις ώστε να πετάξει το μισό του ελληνικού λαού από πάνω του το στίγμα του ‘εσωτερικού εχθρού’. Σήμερα η ίδια η έννοια του απόρρητου, που στόχο έχει να προφυλάξει τους πολίτες χρησιμοποιείται για να καλύψει παρανομίες που στρέφονται κατά των πολιτών και των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης. Σωρεία παρανομιών και ψεμάτων, υπεκφυγές και κωλυσιεργίες συνθέτουν τη νοσηρή πραγματικότητα την οποία παρακολουθούμε.

Η κυβερνητική σταθερότητα’, όσο και αν επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί ως «συνταγματικό αγαθό» δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός στον βωμό του οποίου θυσιάζονται δικαιώματα και ελευθερίες πολιτών. Στην Ελλάδα του 2022 αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Δεν μπορεί να γίνονται ο νόμος και το Σύνταγμα κουρελόχαρτο για να μη κλυδωνιστεί η Κυβέρνηση. Και δεν μπορούν οι παρανομίες να κρυφτούν κάτω από το χαλί. Η χώρα κατρακυλάει στον αυταρχισμό και κηλιδώνεται στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, όσο και αν εδώ όλα παρουσιάζονται από τα συστημικά ΜΜΕ ως ρόδινα.

Η Ελλάδα του 2022, μια χώρα που έχει ζήσει Εμφύλιο, το άγος του «εσωτερικού εχθρού», μια κοινωνία που έζησε το διχασμό σε πολλές εκδοχές του δεν αξίζει να ζει ξανά τον παλιό εφιάλτη. Η χώρα έχει πολλά ανοιχτά ζητήματα και εξωτερικά προβλήματα για να γυρίζει στο νοσηρό παρελθόν. Η δε αποκάλυψη ότι έχουν καταστραφεί (;) τα αρχεία της παρακολούθησης Ανδρουλάκη επιτείνει ακριβώς ένα κλίμα ανομίας που δρα διαλυτικά.

Τα περιθώρια στενεύουν για όλους. Και οι ευθύνες για όσους γνωρίζουν και σιωπούν είναι μεγάλες. Αλλά και για όσους δεν ζητούν με τόλμη την αλήθεια. Μόνο η πλήρης διαλεύκανση και η πραγματική ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον Πρωθυπουργό μπορούν να αποκαταστήσουν τη Δημοκρατική τάξη. Αλλιώς, άλλη μια Ουγγαρία γεννήθηκε στην καρδιά της Ευρώπης…

(Η Μαριλένα Κοππά είναι Αναπλ. Καθηγήτρια Συγκριτικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο)

Πηγή : https://www.ieidiseis.gr