Γραικούσης Νίκος
Οικονομολόγος
Μέλος Πολιτική Επιτροπής ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Ο Ταγίπ Ερντογάν και η οικονομική πολιτική του.
Πολλοί ή καλύτερα σχεδόν όλοι κατηγορούν τον πρόεδρο της Τουρκίας για την ανορθόδοξη οικονομική πολιτική που ακολουθεί, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την κατάρρευση της νέας τουρκικής λίρας στις διεθνής αγορές συναλλάγματος.
Και αυτό διότι δεν ακολουθεί την ‘’πεπατημένη’’ της ορθόδοξης κλασικής οικονομικής θεωρίας, που λέει ότι αν θέλεις να μειώσεις τον πληθωρισμό πρέπει να αυξήσεις τα επιτόκια δανεισμού για να δυσκολέψεις την αγορά χρήματος και να ‘’φρενάρεις’’ την οικονομία μειώνοντας τη ζήτηση για αγαθά, υπηρεσίες και επενδύσεις.
Ο πληθωρισμός, σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρεία, μειώνεται όταν εισερχόμεθα σε οικονομική ύφεση, δηλαδή όταν οι επιχειρήσεις αναβάλουν τις επενδύσεις τους και τα νοικοκυριά περιορίζουν την κατανάλωση τους.
Με τον τρόπο αυτό δημιουργώντας δηλαδή μια τεχνητή οικονομική ύφεση μειώνεις μεν τον πληθωρισμό αλλά από την άλλη δημιουργείς λιτότητα, φτώχια και δυστυχία.
Μια τέτοια πολιτική ενδεχομένως να είναι ανεκτή από μια κοινωνία που θα αποφάσιζε να κάνει μια νέα ‘’οικονομική’’ αρχή θυσιάζοντας το παρόν για χάρη ενός καλύτερου αύριο.
Οι Τούρκοι και κυρίως ο πρόεδρος τους δεν έχουν κανένα συμφέρον από μια τέτοια πολιτική.
Πράγματι αν αποφασίσουν να μειώσουν τον πληθωρισμό τους, που τώρα τρέχει με ρυθμό 20%, τότε θα δημιουργήσουν μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση.
Μια οικονομική κρίση η οποία θα συμπαρασύρει στην απόλυτη φτώχια εκατομμύρια ανθρώπους και θα δημιουργήσει τεράστιες μεταναστευτικές ροές.
Φυσικό επακόλουθο θα είναι η κατάρρευση του επί 20ετίας κυβερνώντος κόμματος καθώς και του ίδιου του προέδρου Ερντογάν με τον πιο βίαιο και εξευτελιστικό τρόπο.
Γνωρίζουμε όλοι ότι αυτό δεν θα το αφήσουν να συμβεί ποτέ, όπως άλλωστε δήλωσε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν υποστηρίζοντας την οικονομική πολιτική του μέχρι ….τέλους.
Ούτε η αντιπολίτευση της χώρας, αν έρθει στα πράγματα, θα θελήσει ποτέ να επωμιστεί αυτό το τεράστιο πολιτικό βάρος.
Για την Τουρκία και το πολιτικό της σύστημα αυτό που συμβαίνει τώρα πρέπει να συνεχίσει να συμβαίνει για το καλό όλων των …εκεί ελίτ.
Η επεκτατική νομισματική πολιτική που ακολουθεί (επιτόκια δανεισμού μικρότερα του πληθωρισμού), θα συνεχίσει να τροφοδοτεί την οικονομία με ανάπτυξη αλλά και …πληθωρισμό.
Κάτι στο οποίο είναι ήδη εθισμένη η τουρκική οικονομία και δεν το αντιλαμβάνεται ως απόλυτο κακό, όπως το αντιλαμβανόμαστε εμείς στη Δύση.
Η χρηματοπιστωτική σταθερότητα έχει άλλη ‘’έννοια’’ για τους Τούρκους από ότι έχει σε εμάς.
Αν δε ο ρυθμός της ανάπτυξης προσεγγίζει τον ρυθμό του πληθωρισμού τότε ακόμα καλύτερα γιατί οι πληθωριστικές επιπτώσεις ελαχιστοποιούνται.
Όσο δε αφορά τη μειωμένη συναλλαγματική αξία της νέας τουρκικής λίρας, τόσο το καλύτερο.
Η έμμεση υποτίμηση του τουρκικού νομίσματος μέσω αυτής της διαδικασίας, αυξάνει την ανταγωνιστικότητα των τουρκικών προϊόντων και συνακόλουθα των εξαγωγών. Προσελκύει επενδυτικά κεφάλαια στην χώρα, με συνέπεια την ώθηση ακόμα μεγαλύτερης ανάπτυξης και την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων του πληθωρισμού.
Η Τουρκία λοιπόν ακροβατεί και είναι ‘’εγκλωβισμένη’’ στο παρόν με την ελπίδα ότι δεν θα το πληρώσει ακριβά στο μέλλον.
