Μαζευόμαστε όλοι μαζί στην οικογένεια
από τον Gabe Brown, Understanding Ag
Είμαστε σε μια κατάσταση στην οποία οι περισσότεροι από εμάς δεν είχαμε ξαναζήσει: ξοδεύοντας το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας «περιορισμένοι στο σπίτι».
Ήμασταν συνηθισμένοι στον ξέφρενο ρυθμό της ζωής.
– Τα παιδιά τρώνε ένα γρήγορο πρωινό με επεξεργασμένα δημητριακά, φροντίζουμε να έχουν χρήματα για ένα σχολικό μεσημεριανό γεύμα, όπου το κέτσαπ θεωρείται λαχανικό και στη συνέχεια φεύγουν για το σχολείο.
– Εμείς πηγαίνουμε στη δουλειά, διάφορες συναντήσεις, στη συνέχεια επαγγελματικό γεύμα σε ένα εστιατόριο «αλυσίδας», στη συνέχεια σε μια άλλη συνάντηση. Μετά από τη δουλειά πηγαίνουμε ένα από τα παιδιά στην προπόνηση ποδοσφαίρου και μετά πηγαίνουμε να παρακολουθήσουμε το άλλο στο μπέιζμπολ. Όταν τελειώσουν και οι δύο, κατευθυνόμαστε στο σπίτι, περνώντας δίπλα στο αγαπημένο μας εστιατόριο γρήγορου φαγητού για να πάρουμε μερικές κοτομπουκιές και πατάτες τηγανητές, γιατί είναι πολύ πιο εύκολο από το μαγείρεμα ενός γεύματος στο σπίτι.
Αυτή είναι μια «φυσιολογική» ημέρα.
Στην πραγματικότητα, έχει γίνει τόσο φυσιολογική που ο μέσος Αμερικανός τρώει σχεδόν έξι φορές την εβδομάδα έξω από το σπίτι! Τις περισσότερες φορές, αυτό είναι χωρίς την οικογένειά του στο πλευρό του.
Πού μας πάει αυτός ο τρόπος ζωής; Δυστυχώς, όχι προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις.
Βασιζόμαστε τώρα σε κάποιον άλλο που αποφασίζει από πού προέρχεται το φαγητό μας. Ζητούμε από αυτές τις κοτομπουκιές και τις τηγανητές πατάτες να τροφοδοτούν τα μικρόβια του εντέρου μας (το μικροβίωμα) με τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται, και με τη σειρά τους, να μπορούν να παρέχουν στο σώμα μας τα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε. Δεν θέλουμε να μάθουμε τι είναι αυτές οι κοτομπουκιές.
Τράφηκε με αντιβιοτικά το κοτόπουλο;
Περιορίστηκε στριμωγμένο σε ένα κτίριο;
Οι πατάτες ψεκάστηκαν με ζιζανιοκτόνα, φυτοφάρμακα και μυκητοκτόνα;
Κατά πάσα πιθανότητα, η απάντηση και στις τρεις ερωτήσεις είναι ναι.
Στην πραγματικότητα, η μέση καλλιέργεια πατάτας ψεκάζεται 5 έως 7 φορές!
Αλλά τι πρέπει να κάνουμε;
Επειδή τρώμε τόσο συχνά έξω, δεν ξέρουμε πλέον πώς να κόβουμε ένα κοτόπουλο.
Και να μαγειρέψουμε;
Με τίποτα!
Το μόνο κοτόπουλο που μπορούμε να μαγειρέψουμε είναι ένα κοτόπουλο στο φούρνο μικροκυμάτων παρακολουθώντας τηλεόραση.
Ίσως το μεγαλύτερο αρνητικό του γρήγορου τρόπου ζωής μας είναι ο ελάχιστος χρόνος που ξοδεύουμε «συγκεντρωμένοι» στο τραπέζι της κουζίνας για να ευχαριστήσουμε το θεό για το γεύμα, να μιλήσουμε μεταξύ μας, να ακούσουμε ο ένας τον άλλον, να απολαύσουμε την οικογένειά μας.
Θυμάμαι όταν μεγάλωνα στη δεκαετία του 1960: κάθε βράδυ, επτά ημέρες την εβδομάδα, στις 5:30, όλη η οικογένεια συγκεντρωνόταν στο τραπέζι της κουζίνας. Η μαμά θα ετοίμαζε ένα σπιτικό δείπνο. Παρόλο που μεγάλωσα στην πόλη, ξέραμε από πού προήλθε το φαγητό. Το ψητό βόειο κρέας ήταν από το αγρόκτημα του θείου μου. Οι πατάτες, τα καρότα, τα τεύτλα και τα αγγούρια ήταν από τον κήπο μας. Ο κήπος που βοηθούσα και εγώ. Η μαμά ήξερε πώς να τα προετοιμάσει όλα, το είχε κάνει εκατοντάδες φορές πριν. Μας δίδαξε και εμάς πώς να το κάνουμε.
Αυτό το φαγητό όχι μόνο μας συντήρησε, αλλά μας έδωσε υγεία. Από όσα γνωρίζω, δεν χρειάστηκα ποτέ ούτε κάποιο από τα τρία αδέλφια μου ένα αντιβιοτικό ή συνταγή οποιουδήποτε είδους. Ήμασταν υγιείς γιατί το φαγητό μας ήταν το φάρμακό μας. Παρείχε τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για τη διατροφή των μικροβίων του εντέρου μας, το οποίο στη συνέχεια μας έτρεφε.
Σήμερα, ένα εκπληκτικό 69% των παιδιών λαμβάνουν αντιβιοτικά πριν από την ηλικία των δύο ετών!
Αφού όλοι ευχαριστούσαμε το θεό για το φαγητό μας, ο μπαμπάς θα μας ρωτούσε, έναν κάθε φορά, πώς ήταν η μέρα μας. Τι μάθαμε στο σχολείο; Είχε πλάκα; Αντιμετωπίζαμε δυσκολίες με ένα θέμα; Ο καθένας από εμάς θα απαντούσε, οι άλλοι άκουγαν. Γελούσαμε μαζί, ανησυχούσαμε ο ένας για τον άλλον. Ήμασταν κοντά ο ένας στον άλλο.
Θυμάμαι τους φίλους μου να μου λένε ότι οι οικογένειές τους έκαναν το ίδιο πράγμα. Γιατί λοιπόν αυτό άλλαξε και σε τι οδήγησε αυτή η αλλαγή;
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το ΤΙ τρώμε και ΠΩΣ το τρώμε επηρεάζει τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας όσο ζούμε.
Αυτή η πανδημία δίνει σε όλους μας την τέλεια ευκαιρία να αντιστρέψουμε αυτές τις τάσεις.
Γιατί δεν παίρνουμε την υγεία μας στα χέρια μας;
-Προμηθευτείτε το φαγητό σας το από έναν τοπικό αγρότη και κτηνοτρόφο που χρησιμοποιεί αναγεννητικές πρακτικές. Καλλιεργείστε έναν κήπο.
-Ζητήστε από τα παιδιά σας να σας βοηθήσουν και διδάξτε τους πώς να προετοιμάσουν την υγιεινή, θρεπτικά πυκνή τροφή.
-Φάτε μαζί ως οικογένεια κάθε μέρα, στο σπίτι. Μείνετε κοντά ως οικογένεια.
Ήρθε η ώρα να «ξανασυγκεντρωθεί η οικογένεια».
