της Νέλλης Κουρέτα – Πολιτική Επιτροπή ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Για να μαθαίνουμε από τα παθήματα!
Ο κορωνοϊός καθορίζει με απόλυτο τρόπο τον τρόπο που οφείλει να κινηθεί ο πλανήτης προκειμένου να επιζήσει ,τουλάχιστον, το “ανώτερο” όν που ακούει στο όνομα “άνθρωπος”!
Καθορίζει όμως ταυτόχρονα, με δραματικό τρόπο επίσης, το τέλος της προηγούμενης περιόδου!
Η κατάλυση των Διεθνών Συνθηκών και η εξωθεσμική λειτουργία ή η μη λειτουργία των Διεθνών Οργανισμών, δεν τους επιτρέπει να παίξουν τον ρόλο τους υπέρ της ανθρωπότητας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ηγετικό δημοκρατικό και αλληλέγγυο ρόλο θα έπρεπε να παίξουν ηγούμενοι διαδικασιών κοινών και συλλογικών ! Κοινών, είτε αυτές αφορούν στην έρευνα , είτε αυτές αφορούν στις προμήθειες ιατρικού εξοπλισμού που ο ΠΟΥ με αλληλέγγυες διαδικασίες όφειλε να εξασφαλίσει , είτε αυτές αφορούν σε μια ηρωική προσπάθεια να δοθεί ένα περιεχόμενο με ανθρώπινο πρόσωπο στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση των αγορών. Αντίθετα οι επονομαζόμενοι “ισχυροί άνδρες” (βλέπε Τράμπ, Πούτιν, Ερντογάν κ.’α) βρήκαν. Λόγω ακριβώς της χαλάρωσης των θεσμών, την ευκαιρία να επιβληθούν επί των ίδιων αυτών των διεθνών θεσμών και τους όρισαν “αποστολές” για ίδιον όφελος αποκλειστικά (και των ελίτ τους βεβαίως).
Έτσι τα κράτη κλείσθηκαν στον εαυτό τους και η ανταλλαγή στοιχείων για την κοινή απειλή, γίνεται φειδωλά ενώ οι ΗΠΑ αποφασίζουν να κάνουν δική τους έρευνα για το φάρμακο, αγνοώντας τι γίνεται σε άλλα κράτη.
Ποια τα μηνύματα της όλης αυτής κατάστασης ?
- Η παγκοσμιοποίηση αγορών δεν αποτελεί λύση για τις ανάγκες του ανθρώπου.
- Η αναγκαιότητα ύπαρξης ενεργών και αποτελεσματικών Διεθνών Οργανισμών είναι εμφανής και πρέπει να εξευρεθεί λύση εκδημοκρατισμού τους και επαναπροσδιορισμού της λειτουργίας τους.
- Η αναγκαιότητα ολοκλήρωσης της Ε. Ένωσης φαίνεται να αποτελεί τη μόνη λύση για μια σειρά κράτη (όπως και το δικό μας) που μόνα τους αδυνατούν να επιβιώσουν.
και τέλος, το κυρίαρχο των μηνυμάτων για αυτό εδώ το άρθρο, είναι η αναγκαιότητα χρηματοδότησης σε όλα τα κράτη του πλανήτη, συνεκτικών συστημάτων κοινωνικής προστασίας.
Μετά την ύφεση του 2008 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας (ΠΟΕ)υιοθέτησε και παρότρυνε τα κράτη, μέσω της Εντολής του 2012 υπ. Αριθ 202, να θεσπίσουν οροφή μίνιμουμ εγγυήσεων για την ανάπτυξη στιβαρών και αποτελεσματικών εθνικών συστημάτων κοινωνικής προστασίας. Μέσω αυτής της εντολής ο ΠΟΕ καθοδηγεί κι εξηγεί στα Κ-Μ το πώς θα τα καταφέρουν να θεσπίσουν ελάχιστη κοινωνική προστασία στους πολίτες τους.
Τι διαβάζουμε όμως σήμερα από τα στοιχεία του ίδιου του Διεθνή Οργανισμού Εργασίας ?
- Το 40% του πληθυσμού του πλανήτη δεν έχει ασφάλεια υγείας και πρόσβαση στα εθνικά συστήματα υγείας
- 100 εκ. ανθρώπων ζουν στη φτώχεια λόγω ιατρικών δαπανών
- 1 στους 5 ανέργους, παγκοσμίως, δεν λαμβάνει επίδομα ανεργίας
- 4δις ανθρώπων στον πλανήτη μας δεν είναι ενταγμένοι σε κανένα σχήμα κοινωνικής προστασίας
Ο ΔΟΕ κοστολογεί την επίλυση των ως άνω προβλημάτων αυτών των ανθρώπων στο 1,6% του ΑΕΠ των αναπτυγμένων κρατών, ενώ η ψαλίδα ανοίγει και φτάνει το 8,9% … των υπό ανάπτυξη κρατών. Είναι φανερό το αδιέξοδο εκτός αν διαιρεθεί ο κόσμος: στους έχοντες και τα παράσιτα!
Από τα ανωτέρω προκύπτουν κατά τη γνώμη μου τα ακόλουθα :
- Τα στοιχεία αυτά είναι γνωστά αλλά δεν υπάρχει τάση βελτίωσης τους με την νεοφιλελεύθερη διαχείριση του πλανήτη μας.
- Πρέπει να θεσπιστεί σχήμα καθολικής κοινωνική προστασίας, πέραν και έξω των τακτικών προϋπολογισμών των κρατών.
Αν αυτό δεν γίνει γρήγορα ο κορωνοϊός θα ωχριά εμπρός στο μέλλον της ανθρωπότητας!
