Καίτη Μυλωνά*
Το Μάρτιο του 2017, το Δίκτυο Ανανεωτικής Αριστεράς – του οποίου είμαι μέλος – διοργάνωσε και πραγματοποίησε μια εκδήλωση με τίτλο: Το Δικαίωμα στην Επιλογή της Τροφής (FoodSovereignty).
Στην ανακοίνωση της εκδήλωσης αναφέραμε, ότι το θέμα της ΤΡΟΦΗΣ που αφορά σε όλους τους πολίτες, με την ιδιότητά τους ως καταναλωτών, αφορά και στους παραγωγούς αγροτικών προϊόντων και παρασκευής των τροφίμων, αφορά, δηλαδή σε όλη την κοινωνία, σε μια χρονική περίοδο, που περισσότερο από κάθε άλλη φορά διακυβεύεται το δικαίωμα στην πρόσβαση και στην επιλογή της τροφής, το δικαίωμα των αγροτών να παράγουν με σεβασμό στη δημόσια υγεία και στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της γης, το δικαίωμα για ένα δίκαιο εμπόριο και τελικά, το δικαίωμα του να αποφασίζει κάθε κράτος την καταναλωτική και αγροτική του πολιτική.
Σ’ αυτήν την εκδήλωση μιλήσαμε για θέματα, που μέχρι τότε κανείς δεν μιλούσε, εκτός από κάποιους «γραφικούς» στην Ευρώπη, θέματα όπως το δικαίωμα στην επιλογή της τροφής, οι αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που καταστρέφουν τους μικρούς παραγωγούς και τις μικρές επιχειρήσεις, για την κατεύθυνση της ΚΑΠ στο πλαίσιο αυτό και άλλα.
Λέγαμε, λοιπόν, ότι οι πολιτικές που ακολουθούνται διακυβεύουν και υπονομεύουν το δικαίωμα των πολιτών/καταναλωτών στην επιλογή της τροφής, που σημαίνει πρόσβαση σε μια ποιοτική και υγιεινή τροφή και σε επαρκή ποσότητα. Η κατεύθυνση της ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) είναι προς μια ανταγωνιστική γεωργία, που σημαίνει, ότι στόχος δεν είναι η ικανοποίηση του παραπάνω δικαιώματος, αλλά οι εξαγωγές κι αυτό θεωρούμε ότι είναι λάθος. Λέγαμε, επίσης, ότι στην ίδια λαθεμένη κατεύθυνση κινούνται και όλες οι Συμφωνίες Ελεύθερου Εμπορίου, CETA, TTIP κ.λ.π. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η πολιτική της κυβέρνησης της χώρας μας, αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Όλοι μιλάνε για εξωστρέφεια (δηλαδή για εξαγωγές και ανταγωνιστικότητα) και εστιάζουν στην ποσότητα ανεξάρτητα από την ποιότητα και την υγιεινή των τροφίμων.
Όλες αυτές οι πρακτικές οδηγούν σε κινδύνους για την υγεία μας (καρκίνο, ενδοκρινικές διαταραχές κλπ) και για το περιβάλλον (εξάντληση των εδαφών σε θρεπτικά συστατικά, λόγω της μονοκαλλιέργειας και της χρήσης ΓΤΟ και διαφόρων χημικών ουσιών στις καλλιέργειες και στην εκτροφή των ζώων).
Σήμερα, έρχεται η ΕΕ και νομοθετεί για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, ενώ το Παγκόσμιο Φόρουμ για το Μέλλον της Γεωργίας του ΟΗΕ (FFA), στην παγκόσμια διάσκεψη με τίτλο: «Η μετάβαση προς πιο βιώσιμα συστήματα τροφίμων για ένα υγιές μέλλον», μέσω της εκπροσώπου του-ειδικής εισηγήτριας για το δικαίωμα στην τροφή, κ. Hilal Elver, θεωρεί, ότι η γεωργία που καθοδηγείται από την παραγωγικότητα δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη οδό.
Η ίδια η κ. Elver θεωρεί, ότι είναι ανάγκη να πραγματοποιηθεί σε διεθνές επίπεδο μια στροφή από το σημερινό παραγωγικό μοντέλο του παγκόσμιου συστήματος τροφίμων σε μια προσέγγιση κατά την οποία τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο εκδημοκρατισμός θα βρίσκονται στο επίκεντρο των δομών του.
Δεν θα πούμε, ότι τα λέγαμε, αλλά κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται.
Ούτε, βεβαίως, πιστεύουμε, ότι ο ΟΗΕ θα εισακουστεί, αλλά είναι πολύ σπουδαίο για τον Παγκόσμιο Οργανισμό να υιοθετεί τις απόψεις του κινήματος για το δικαίωμα στην επιλογή της τροφής. Σημειώνω, ότι την πολιτική αυτή ακολούθησε και προσπάθησε να εφαρμόσει στο Μάλι ο εκεί αγροτικός συνεταιρισμός, αλλά η κυβέρνηση του Μάλι τορπίλισε αυτήν την προσπάθεια. Όμως, αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε με αυτό το ζήτημα.
*Κτηνίατρος, Σύμβουλος Ανάπτυξης Κτηνοτροφίας και Επιχειρήσεων Μεταποίησης Ζωοκομικών Προϊόντων, Μέλος Δικτύου Ανανεωτικής Αριστεράς, Μέλος της ΕΠ STOPTTIPCETATiSA
