Ο διαγωνισμός θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί «Σαουδική Υποκρισία», για να γίνει αμέσως κατανοητός ο σκοπός του: η απονομή αριστείων φαρισαϊσμού, η επιβράβευση της υποκριτικότερης στάσης στο θέμα «εμπόριο όπλων και Σαουδική Αραβία». Για βραβεία σαν τα Βατόμουρα ο λόγος, όχι για Οσκαρ. Ή για βραβεία της λογικής του Νομπέλ Ειρήνης στον Χένρι Κίσινγκερ, το 1973, ή στον Γιτζάκ Ράμπιν, το 1994. Φυσικά ο διαγωνισμός θα είναι διπλός. Ελληνικός στο ένα του σκέλος, διεθνής στο άλλο. Για να μη μείνει κανείς Φαρισαίος παραπονούμενος.
Προχθές η ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου ενέκρινε ψήφισμα για την Υεμένη, που περιλαμβάνει και το αίτημα για εμπάργκο στο εμπόριο όπλων από την Ε.Ε. προς τη Σαουδική Αραβία. Πλην της ακροδεξιάς, οι άλλες πολιτικές ομάδες συνηγόρησαν: 539 υπέρ, 13 κατά, 81 αποχές. Μήνες τώρα ο ΟΗΕ και η Διεθνής Αμνηστία εκλιπαρούν να πάψουν οι αυτοθαυμαζόμενοι ουμανιστές της Δύσης, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, να θησαυρίζουν εξοπλίζοντας τους Σαουδάραβες φονταμενταλιστές, οι οποίοι, εκτός που ξεπαστρεύουν τους αμάχους της Υεμένης, παίζουν σκοτεινό ρόλο στην ενίσχυση του τζιχαντισμού.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ λοιπόν; Οχι βέβαια. Διότι, σε δεύτερη φάση, σε δεύτερη, ειδική ψηφοφορία, το ψήφισμα πολεμήθηκε και ημιακυρώθηκε και από αρκετούς που είχαν θελήσει να φανούν αρχικά υπέρμαχοί του: Η παράγραφος για το εμπάργκο εγκρίθηκε με 368 ψήφους (άρα μείον 171), ενώ το απέρριψαν 221. Γιατί; Τάχα επειδή μια δεύτερη καταδικαστική ψήφος θα ενοχλούσε τη Σαουδική Αραβία, οι καιροί είναι δύσκολοι, υπάρχει αστάθεια στη Μέση Ανατολή κτλ. Ο φαρισαϊσμός δεν ξεμένει ποτέ από «επιχειρήματα». Ούτε κι από ντροπή ξεμένει, ακόμα κι αν είναι να προβάλει και τους γελοιωδέστερους ή τους πλέον κατάπτυστους ισχυρισμούς. Ετσι, οι χώρες μπορούν να συνεχίσουν το κυνικό εμπόριό τους, με τρύπια ηθική ασπίδα τους ευρωβουλευτές τους.
