Τι αποκαλύπτει η μελέτη της ΑΔΕΔΥ (πίνακας)
Η επέλαση των ελαστικών μορφών εργασάς ήταν η «απάντηση» που δόθηκε στην αποχώρηση των υπαλλήλων με καθεστώς μονιμότητας, κατά τη διάρκεια των μνημονιακών ετών, όπως προκύπτει από την αποκαλυπτική μελέτη του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ.
Εστιάζοντας στην τετραετία 2012-2015 η μελέτη διαπιστώνει μείωση του αριθμού των εργαζομένων με καθεστώς σταθερής απασχόλησης κατά 62.201 υπαλλήλους και αύξηση των έκτακτων εργαζομένων κατά 14.619 εργαζόμενους.
Πρόκειται για μια «σημαντική αλλαγή στη σύνθεση του απασχολούμενου προσωπικού στο Δημόσιο με τον περιορισμό της σταθερής απασχόλησης παράλληλα με την ενίσχυση του έκτακτου προσωπικού στο πλαίσιο της γενικότερης συρρίκνωσης της απασχόλησης στο Δημόσιο» τονίζει η μελέτη. Για το 2015 η έκτακτη απασχόληση αποτελούσε το 13,2% της συνολικής απασχόλησης σε αυτό, ενώ το 2012 ήταν στο 10,3%.
ΠΙΝΑΚΑΣ: Ρυθμοί αύξησης έκτακτου προσωπικού
Ετος – Απόλυτος αριθμός έκτακτων εργαζομένων – Ποσοστό επί συνόλου εργαζομένων:
2012 71.931 10,3%
2013 81.031 11,9%
2014 80.728 12,3%
2015 86.550 13,2%
«Εκτόξευση» ΙΔΑΧ
Επιπλέον εκτοξεύτηκε το ποσοστό προσλήψεων υπαλλήλων με καθεστώς Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ).
Σύμφωνα με τα στοιχεία της περιόδου 2013-Οκτωβρίου 2016, οι προσλήψεις προσωπικού ΙΔΑΧ ανέρχονται στο 21,8%.
«Αυτό σημαίνει ότι περισσότερο από το 1/5 του νεοπροσλαμβανόμενου τακτικού προσωπικού δεν έχει καθεστώς δημοσίου υπαλλήλου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς τις διαφορετικές εργασιακές ταχύτητες που λειτουργούν στον στενό δημόσιο τομέα» επισημαίνουν οι μελετητές, παρατηρώντας ότι το φαινόμενο αυτό αποκτά ιδιαίτερες διαστάσεις και από τους ρυθμούς ανάπτυξής του: οι προσλήψεις με καθεστώς ΙΔΑΧ αντιπροσωπεύουν το 2013 το 10,3% του συνόλου των προσλήψεων σε τακτικό προσωπικό, για να εκτοξευτούν στο 28,5% κατά το πρώτο 9μηνο του 2016.
«Οι εξελίξεις αυτές ως προς το εργασιακό καθεστώς ενισχύουν σημαντικά την παρουσία των πολλαπλών εργασιακών καθεστώτων με τις συνακόλουθες πολλαπλές ταχύτητες εργασιακών δικαιωμάτων αλλοιώνοντας την παραδοσιακή εικόνα της απασχόλησης στον χώρο του Δημοσίου και συγκλίνοντας με τα εργασιακά καθεστώτα που ισχύουν στον ιδιωτικό τομέα» αναφέρουν οι μελετητές.
Ολα αυτά ενώ όχι μόνο έχει θεσμοθετηθεί, αλλά και έχει επεκταθεί στο Δημόσιο η κοινωφελής εργασία με τις πεντάμηνες και οκτάμηνες συμβάσεις, επιβεβαιώνοντας ξεκάθαρα την κατεύθυνση της εξίσωσης (προς τα κάτω) της απασχόλησης μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Via : www.aftodioikisi.gr