Του Βασίλη Πάικου
Είχαν κάνει σημαία τους την «Αγορά». Την ιδεολογία της αγοράς, της εντελώς-εντελώς ελεύθερης κι ακηδεμόνευτης. Με τους νόμους και τους κανόνες της. Της αγοράς, που στο πλαίσιο του ανταγωνισμού, είναι –μόνη αυτή- σε θέση να ρυθμίζει τα πάντα. Τα πάντα. Ε λοιπόν, τώρα αυτό ακριβώς πληρώνουν. Αυτό που απετέλεσε τη σημαία τους, το ανελαστικό τους δόγμα. Καθώς λειτούργησαν, απ’ ό,τι φαίνεται, και για λογαριασμό τους οι νόμοι της αγοράς. Και είναι αυτοί ακριβώς που, σήμερα, τους οδηγούν στο γκρεμό. Ή μήπως όχι;
Μήπως εδώ έχουμε να κάνουμε με «άλλα κόλπα»; Με άλλου είδους παιχνίδια, ύποπτα και σκοτεινά, που συχνά-πυκνά παίζονται σε τέτοιες περιπτώσεις, ανάμεσα σε επιχειρηματικά συμφέροντα; Για παιχνίδια που κι αυτά «επιτρέπονται» εν ονόματι της ελευθερίας της αγοράς. Βλέπετε η πολυμετοχικότητα που, για χρόνια, θεωρήθηκε (και ήταν) το μεγάλο του όπλο, η συγκριτική δύναμη του Mega έναντι των ανταγωνιστών του, αναδεικνύεται τώρα στη μεγάλη του αδυναμία.
Και σήμερα… Σήμερα παρακολουθούμε, εδώ και βδομάδες, εξελισσόμενη την πτώση, την παρακμή του άλλοτε κραταιού καναλιού. Με λειψή ενημέρωση (για κάποιες μέρες χωρίς καθόλου ενημέρωση), με μόνο επαναλήψεις παλιών σειρών και τηλεπαιχνίδια. Και με τους εργαζόμενους εκεί, μεσ’ στην αγωνία και την αβεβαιότητα. Στα όρια της απελπισίας.
Κάποιοι λένε πως το Mega ακολουθεί αναποτρέπτως την πορεία και τη μοίρα της «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ», του «Athens Ledra», της «Pyrsos Security». Με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Για τον κόσμο του. Την ίδια πορεία και επί των χειρισμών των μετόχων, των όχι και τόσο καθαρών. Ή ότι ήρθε η κυβερνητική πρόβλεψη για την αναγκαστική προσχώρηση στη νομιμότητα (την αδειοδοτική, τη δανειοληπτική, τη φορολογική νομιμότητα), που λειτούργησε ως καταλύτης, ώστε να αναδειχθούν τα προβλήματα. Εξ’ αιτίας, ίσως, και της διαφορετικής, της εντελώς προσωπικής στρατηγικής ενός εκάστου των μετόχων.
Όπως και νάναι, ό,τι κι αν ισχύει, το γεγονός (και το μεγάλο δράμα) είναι ότι κάποιες εκατοντάδες εργαζόμενοι εκεί, παραμένουν απλήρωτοι επί μήνες, κι ότι εμπαίζονται από τ’ αφεντικά τους. Με συνεχώς διαψευδόμενες διαβεβαιώσεις επιστροφής στην ομαλότητα. Αλλά με απολύτως αβέβαιο, με ολοσκότεινο το μέλλον τους.
Και να σκεφτεί κανείς πως οι μέτοχοι του καναλιού κατέχουν μεγάλες προσωπικές- οικογενειακές περιουσίες, είναι δε και παραμένουν εύρωστοι επιχειρηματίες. Με πολλαπλές παράλληλες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Δίχως, παρ’ όλ’ αυτά, να βάζουν το χέρι στην τσέπη, για να φάει ένα κομμάτι ψωμί ο κόσμος που δουλεύει γι αυτούς. Ακόμη και η μετοχική πλευρά, με την γνωστή, την επιδεικτικά πολυδιαφημιζόμενη φιλανθρωπική εξωστρέφεια. Είναι εκεί ακριβώς που η «φιλανθρωπία» χρησιμοποιείται για το ξέπλυμα της εικόνας. Και μόνο.
Όμως, βλέπετε, έτσι κάνουν, έτσι ακριβώς λειτουργούν συνήθως οι μεγαλοεπιχειρηματίες των πολλαπλών δραστηριοτήτων. Λογαριάζουν «αυτόνομη» την κάθε επιχειρηματική τους δραστηριότητα. Κι αν έχει προβλήματα μη ευκόλως διαχειρίσιμα, την εγκαταλείπουν. Αρνούμενοι να την «διασυνδέσουν», προκειμένου να την σώσουν, με τις άλλες τους δουλειές, τις εύρωστες. Ούτε βέβαια με τις προσωπικές τους περιουσίες, επ’ ουδενί. Λες και δεν είναι, εν προκειμένω, η ισχύς που, για δυόμισι δεκαετίες, τους εξασφάλισε το κανάλι που πριμοδότησε τις άλλες τους δουλειές, και που αυγάτισε την περιουσία τους. Στα δύσκολα, ο καπετάνιος πρώτος εγκαταλείπει το καράβι. Όσο για το πλήρωμα, στην τύχη του…
Αλλά είπαμε, η Αγορά και οι κανόνες της. Και οι αφοσιωμένοι λειτουργοί της…
ΥΓ. Όσοι πάντως επιχαίρουν για τις περιπέτειες του Mega, έχουν λάθος. Σοβαρό λάθος. Για τους εκατοντάδες εργαζόμενους πρώτα-πρώτα, που κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο. Αλλά και για την πολυφωνία, την έστω και –συχνά- κακόηχη και κακόγουστη.
Και, επί τέλους, μπορεί το Mega να βαρύνεται με πάρα πολλά και σοβαρά ενημερωτικά φάλτσα τα τελευταία χρόνια. Όμως ο γενικός ισολογισμός της 25ετίας, ενημερωτικός και ψυχαγωγικός, παραμένει θετικός. Κι αυτό δεν λησμονείται, ούτε παραγράφεται…
Via : www.athina984.gr
