Ο Κώστας Σημίτης στο βιβλίο του «Εκτροχιασμός» χρεώνει τις ευθύνες της οικονομικής κρίσης μόνο στους μεταγενέστερους πρωθυπουργούς. Του θυμίζουμε μερικούς δικούς του εκτροχιασμούς, που μάλλον του ξέφυγαν.
AΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖOΠΟΥΛΟΣ
Θέλοντας να κρατήσει τις ισορροπίες στο κόμμα, έδωσε στον Άκη (τον ορκισμένο εχθρό του) το υπουργείο Εθνικ
ής Αμύνης – το «υπουργείο συνταξιοδότησης». Όταν ήταν απορροφημένος με τη συγγραφή του Εκτροχιασμού, ο Άκης Τσοχατζόπουλος, η γυναίκα του, η κόρη του, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου και διάφοροι άλλοι παρατρεχάμενοι βρέθηκαν στη φυλακή με κατηγορίες για παράνομο πλουτισμό από δωροδοκίες που έλαβαν από τα εξοπλιστικά προγράμματα, στα οποία συμφώνησε ως υπουργός από το 1996 έως το 2001. Το νούμερο των μιζών αγγίζει τα 2.000.000.000 ευρώ. Σήμερα δεν έδωσε καμία σημασία, όπως δεν έδωσε ούτε τότε που ο άσπονδος σύντροφός του έβγαζε δισεκατομμύρια στις πλάτες του ελληνικού λαού.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Το μεγάλο του στοίχημα. Όταν ξεκίνησαν δεν είχε πια τη διακυβέρνηση, οπότε κανείς δεν του ζήτησε τον λόγο που ποτέ δεν μάθαμε πόσο κόστισαν. Έχουμε ακούσει διάφορες τιμές, που κυμαίνονται μεταξύ των 7 και των 13 δισ. ευρώ. Παράξενη παρακαταθήκη για έναν τίμιο και συνετό καθηγητή. Κατά τη διάρκεια των έργων, μάλλον θα είχε γεμίσει το μυαλό του με σκέψεις περί εκσυγχρονισμού και δεν θα παρατηρούσε ίχνη εκτροχιασμού. Αν και οι τιμές ξέφυγαν: π.χ. οι 20 εκατ. Αυστραλοί πλήρωσαν €70 ο καθένας για τους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ το 2000, τη στιγμή που οι 9 εκατ. Έλληνες έδωσαν ένα μηνιάτικο: €844.
ΤΑΣΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ
Ως υπουργός Μεταφορών της κυβέρνησης του, ο Μαντέλης υπέγραψε το 1997 μια συμφωνία του ΟΤΕ με τη Siemens. Η γερμανική εταιρεία, γι’ αυτήν του την εξυπηρέτηση, τον φιλοδώρησε με 200.000 μάρκα. Στον λογαριασμό του, επίσης, βρέθηκαν άλλα 250.000 μάρκα, που, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος, δεν ξέρει γιατί και από πού προήλθαν. Σήμερα, δεν του επιτρέπεται να βγει από τη χώρα και πιθανότατα δεν θα τολμήσει να παρευρεθεί στην παρουσίαση του βιβλίου του κ. Σημίτη, ο οποίος ούτε ήξερε τότε, ούτε ενδιαφέρθηκε να ρωτήσει για το πάπλωμα.
ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ
Έπεισε τους Έλληνες πως εθνικός στόχος είναι η ΟΝΕ. Έπεισε τον μεσαίο χώρο ότι υπάρχει. Έπεισε τους Έλληνες να μην αγοράζουν video κάθε φορά που γίνεται υποτίμηση της δραχμής. Έπεισε τους Έλληνες να παίξουν στο Χρηματιστήριο, όταν είχε γεμίσει με εταιρείες-φούσκες. Υπολογίζεται πως το 1/3 περίπου των Ελλήνων ασχολήθηκε με το Χρηματιστήριο εκείνη την περίοδο με κάποιον τρόπο. Από το 1999 κι έπειτα οι μετοχές άρχισαν να ξεφουσκώνουν και περίπου 100 δισ. ευρώ άλλαξαν χέρια, με μεγαλύτερα θύματα τους μικροεπενδυτές.
ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΓΑ, ΜΙΚΡΑ ΟΦΕΛΗ
Όπως αποκαλύφθηκε τελευταία, η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκατ. ευρώ. Από αυτά τα 74 εκατ. τα έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται. Τα 296 τα έβαλε το Δημόσιο και τα υπόλοιπα προήλθαν από δάνειο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας με κρατικές εγγυήσεις. Η συμφωνία είναι πως η κατασκευάστρια εταιρεία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039. Από την εκμετάλλευση αυτή προβλέπεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ. Αν αφαιρέσει κανείς τα λεφτά της τράπεζας, τότε βγαίνει ότι η κατασκευάστρια εταιρεία θα εισπράξει 8 φορές παραπάνω από το αρχικό της κεφάλαιο. Δεν είναι το μόνο έργο επί εποχής του με το οποίο αποδεικνύεται ότι το Δημόσιο βγαίνει ζημιωμένο, παρόλο που αυτό τελικά εγγυάται τη χρηματοδότηση. Σε καθένα από τα μεγάλα έργα της εποχής υπάρχει και μια αντίστοιχη πρωτοφανής εκμετάλλευση του Έλληνα φορολογούμενου, στα όρια της νομιμότητας. Αλλού θα τον εγκαλούσαν για το γεγονός ότι οι συμφωνίες του ήταν επιζήμιες για το ελληνικό Δημόσιο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΣΟΥΚΑΤΟΣ
Ο «στρατηγός» του, το δεξί και το αριστερό του χέρι μαζί, την περίοδο που προσπαθούσε να κυριαρχήσει στο εσωτερικό του κόμματος. Όπως παραδέχτηκε ο Τσουκάτος, το 1999 πήρε από τη Siemens €1.000.000 και τα μετέφερε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ. Για τη συγκεκριμένη συναλλαγή δεν υπάρχει, μέχρι στιγμής, κάποιο αποδεικτικό στοιχείο. Για τη συγκεκριμένη συναλλαγή δεν κλήθηκε ποτέ ο Σημίτης, που ήταν, παρεμπιπτόντως, πρόεδρος του κόμματος, να καταθέσει στην εξεταστική του ελληνικού Κοινοβουλίου.
ΤΟ ΑΦΑΝΤΟ C4I
Στοίχισε 255 εκατ. ευρώ. Δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΝΙΚΑΣ ΚΑΙ ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΕΟΝΑΚΗΣ
Και τους δύο τους εμπιστεύτηκε τυφλά και τους παρουσίασε ως τους ηθικούς πυλώνες του εκσυγχρονισμού. Και οι δύο κατηγορούνται για ύποπτες χρηματιστηριακές συναλλαγές το 1999. Ο κ. Μανίκας διαχειρίστηκε μόνο 1,5 εκατ. ευρώ και ο κ. Νεονάκης το ελάχιστο ποσό των 64 εκατ. ευρώ.
ΠΛΑΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΟΝΕ
Το άλλο μεγάλο του στοίχημα. Το πέτυχε, αλλά με τη βοήθεια της «δημιουργικής λογιστικής» που χρησιμοποιήθηκε τότε από διάφορες χώρες που ήθελαν να μπουν στο ευρώ. Σημίτης, Παπαντωνίου, Παπαδήμος, έκρυψαν το «χρέος» για λίγες μέρες, με αποτέλεσμα, όταν επανήλθαμε στη φυσιολογική λογιστική, να εμφανιστεί μια τρύπα 10,5 δισ. ευρώ στα ταμεία του κράτους.
ΕΘΝΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ: ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΡΤΙ
Η Ελλάδα το 2012 δεν έχει ακόμα Εθνικό Κτηματολόγιο. Από το 2000 έως το 2003 οι υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ Κώστας Λαλιώτης και Βάσω Παπανδρέου το ανήγαγαν στο «έργο των έργων». Και έρεαν τα λεφτά από τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και να οι προσλήψεις. Και οι πίνακες του Κτηματολογίου πουθενά… Τον Λαλιώτη κάποια στιγμή τον έφαγε από το κόμμα. Τη φίλη του Βάσω, στις πρόσφατες εκλογές, δεν την ήθελε ο λαός.
