του Τάσου Παππά
Το ξέραμε φυσικά, αλλά τα γεγονότα δεν μας αφήνουν να το ξεχάσουμε: η χώρα είναι υπό επιτροπεία. Οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 και μετά κάνουν ό, τι τους λένε οι δανειστές.
Η διαφορά είναι ότι άλλες το κάνουν με ενθουσιασμό και άλλες με δυσφορία. Το αποτέλεσμα πάντως είναι το ίδιο.
Το ότι είμαστε χώρα περιορισμένης κυριαρχίας (στα όρια της ανυπαρξίας όταν πρόκειται για την οικονομία, σε ασφυκτικό πλαίσιο όταν πρόκειται για το προσφυγικό και για άλλα ζητήματα) φαίνεται κάθε μέρα και με πολλές ευκαιρίες.
Μέχρι και για τη στελέχωση των θέσεων διοίκησης στα πανεπιστήμια και στα νοσοκομεία θέλουν να έχουν άποψη οι δανειστές και μας απειλούν με κυρώσεις αν δεν συμμορφωθούμε προς τα υποδείξεις τους.
Τελευταίο επεισόδιο είναι αυτό με το λεγόμενο παράλληλο πρόγραμμα. Η κυβέρνηση το παρουσίασε με τυμπανοκρουσίες ως μια κίνηση αυτονόμησης και πριν περάσουν 24 ώρες αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί ατάκτως. Εξετέθη.
Βεβαίως, η επίσημη εξήγηση είναι ότι διαφώνησαν με την κοινοβουλευτική μεθόδευση τα υπόλοιπα κόμματα τα οποία ζήτησαν να πάει η συζήτηση μετά τις γιορτές, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι η υποχώρηση ήταν απαίτηση των πιστωτών.
Από την υπόθεση αυτή μπορούμε να βγάλουμε δύο συμπεράσματα:
➥ Δεν έχει καμία τύχη το παιχνίδι των λεονταρισμών στο οποίο επιδίδεται συστηματικά η κυβέρνηση από την επόμενη των εκλογών του Σεπτεμβρίου σε μια προσπάθεια να αποδείξει στο ακροατήριο της ότι δεν είναι δεδομένη και ότι αγωνίζεται με σθένος προκειμένου να περιορίσει τις συνέπειες από το τρίτο μνημόνιο. Οι δεσμεύσεις που προκύπτουν από τη συμφωνία είναι ανελαστικές. Δεν έχουν κανένα λόγο οι θεσμοί να διευκολύνουν την κατάσταση γιατί δεν επιθυμούν να δημιουργηθεί προηγούμενο. Αυτό είναι το κόστος που πρέπει να πληρώσει η κυβέρνηση από τη στιγμή που υιοθέτησε εκούσα- άκουσα τη λογική « πάση θυσία στο ευρώ».
➥ Η «τρόικα εσωτερικού» ζει και βασιλεύει. Μπορεί να είναι απαξιωμένη στη συνείδηση των πολιτών αλλά τη βρόμικη δουλειά την εκτελεί με ευσυνειδησία. Μιλάμε φυσικά για τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης (Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) και για τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Αυτά ξεσήκωσαν το σύμπαν για το παράλληλο πρόγραμμα, ρωτώντας, τάχα μου από θεσμική υποχρέωση, αν οι δανειστές έχουν δώσει την έγκριση τους για την ψήφιση του παράλληλου προγράμματος και όταν η κυβέρνηση το απέσυρε, η ικανοποίηση τους ήταν έκδηλη.
Τώρα η κριτική τους έχει στόχο την κυβέρνηση επειδή έκανε άλλη μία κυβίστηση, αλλά για τους εκβιασμούς των δανειστών ούτε κουβέντα.
Έτσι, εκτός από την κυβέρνηση εκτίθενται κι αυτοί για άλλο λόγο. Δεν νοιάζονται όμως.
Άλλωστε, «γέρος γάιδαρος, καινούρια περπατησιά δεν βγάζει».
Via : www.efsyn.gr
