του Κώστα Γιαννακίδη
Στην Κωνσταντινούπολη υπάρχουν μερικές γειτονιές που δεν τις γνωρίζει ούτε ο δήμαρχος της πόλης. Για την ακρίβεια αυτές οι γειτονιές μπορεί να μην έχουν δημιουργηθεί ακόμα. Όμως η Πόλη διαστέλλεται όπως οι γαλαξίες. Μεγαλώνει από τις γειτονιές που οικοδομούνται στα όρια της. Τα σπίτια ανήκουν σε εσωτερικούς μετανάστες που φτάνουν από την ανατολή. Στην αρχή κτίζουν το ισόγειο και, όσο πλησιάζουν οι εκλογές, σηκώνουν ορόφους για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Δεν μιλάμε, απλώς, για αυθαίρετα. Μιλάμε για χωριά αυθαιρέτων. Λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες τα πάντα νομιμοποιούνται. Ποιος πολιτικός θα τολμήσει να ρίξει τα αυθαίρετα; Κανένας. Διότι δεν είναι οι νόμοι που ρυθμίζουν τη ζωή. Είναι η ζωή που ρυθμίζει τους νόμους.
Στη μικρή μας πατρίδα συχνά συμπεριφερόμαστε σαν Τούρκοι που θέλουν να περνιούνται για Ιταλοί. Δικαίως, γιατί στο θέμα των αυθαιρέτων διατηρούμε, αν μη τι άλλο, διευρυμένη αισθητική. Τα αυθαίρετα μας είναι από παράγκες της κακιάς ώρας μέχρι παραθαλάσσιες βίλες που, προφανώς, εντάσσονται σε καινοτόμα προγράμματα στέγασης καβουριών. Υπάρχουν βέβαια και αυθαίρετα σε καταπατημένες δασικές εκτάσεις. Το βλέπεις το ρημάδι, ξέρεις ότι είναι αυθαίρετο, εκτός και αν πρόκειται για τσιμεντένιο μανιτάρι. Όμως η κυβέρνηση που επρόκειτο να αποκαταστήσει τη νομιμότητα, δεν τα κατεδαφίζει, αγνοώντας τις δικαστικές αποφάσεις. Τι επικαλούνται οι αρμόδιοι υπουργοί, οι κύριοι Κουρουμπλής και Τσιρώνης; Δεν υπάρχουν, λέει, ολοκληρωμένοι δασικοί χάρτες, βάσει των οποίων πρέπει να γίνει η αξιολόγηση των κτισμάτων. Οι υπουργοί κατέθεσαν τροπολογία για την αναστολή των κατεδαφίσεων, όμως την απέσυραν μετά την κατακραυγή. Θα επανέλθουν «για να μη χάσει κανένας άνθρωπος το σπίτι του.» Ναι, οι δασικοί χάρτες είναι καλή δικαιολογία για να μη γκρεμίζεις αυθαίρετα. Θα ολοκληρωθούν, στην καλύτερη περίπτωση, μετά από μία δεκαετία. Aρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση που, όπως φαίνεται, διέθετε μόνο η Τίνα Μπιρμπίλη – ήταν η υπουργός που αγνόησε τις πιέσεις και ξεκίνησε τη σύνταξη τους.
Εντάξει. Για πόσα ακίνητα μιλάμε; Υπάρχουν εκκρεμείς δικαστικές αποφάσεις κατεδάφισης για περισσότερα από 2.500 ακίνητα που χτίστηκαν σε καταπατημένες δασικές εκτάσεις. Για πολλά από αυτά, οι αποφάσεις εκκρεμούν εδώ και είκοσι χρόνια. Συνεπώς έρχονται τώρα ο Κουρουμπλής και ο Τσιρώνης και αναρωτιούνται γιατί πρέπει να στείλουν αυτοί τη μπουλντόζα, όταν δεν το έκαναν οι προηγούμενοι. Κάπως έτσι, συμπαρίστανται στον Πάντζα που αγωνίζεται για να μην κατεδαφιστούν αυθαίρετα της Ραφήνας. Κάτι παραπάνω θα ξέρει και ο αρμόδιος υπουργός Τσιρώνης που προέρχεται από τους Οικολόγους… Από δίπλα και άλλοι βουλευτές που δίνουν τη μάχη για τα αυθαίρετα του Σχινιά. Μην το ψάχνετε, αυθαίρετα έχει μέχρι και στο Μικρολίμανο, στον Πειραιά. Στη χώρα μας οι άνθρωποι που εκλέγονται για να νομοθετούν, σε μεγάλο βαθμό πολιτεύονται παραβιάζοντας τους νόμους. Όχι πώς δεν έχουν και το δίκιο τους μερικοί ιδιοκτήτες. Ψηφίστηκαν νόμοι και εκδόθηκαν διοικητικές πράξεις που μπλέκουν τα πράγματα αν και, κατά βάθος, εξυπηρετούν τους πάντες. Δήμαρχοι, ιδιοκτήτες, περιφέρειες και υπουργεία έχουν από ένα νόμο ή μία εγκύκλιο που τους βολεύει. Μεταξύ μας, όλοι βολεμένοι είμαστε. Είδατε κανέναν ακτιβιστή να διαμαρτύρεται για τα αυθαίρετα και τις μπαζωμένες ακρογιαλιές; Διαδήλωσε ποτέ κανείς στις μικρές κωμοπόλεις των αυθαιρέτων που είναι σπαρμένες ανά τη χώρα; Όχι βέβαια. Μιλάμε για τον «κοσμάκη» που θέλει κάπου να βάλει το κεφάλι του. Και στην πλημμύρα θα καταγγείλει την απουσία του κράτους που τον αφήνει να πνιγεί, ενώ δεν έπρεπε να τον αφήσει να χτίσει.
Via : www.protagon.gr
