του Κώστα Τσουπαρόπουλου
Στο κυβερνητικό (εκλογικό) πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που παρουσιάστηκε στην πανελλαδική του σύσκεψη, απουσιάζει κάθε ρητή δέσμευση και αναφορά ότι «θα προστατευθούν και δεν θα μειωθούν οι συντάξεις», δέσμευση που κατά κόρον είχε διατυπωθεί στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Τι πράγματι συμβαίνει; Μήπως θα επαληθευτούν οι διάχυτοι φόβοι ότι θα υπάρξουν νέες μειώσεις, μετά τις πέντε συνολικά που επιβλήθηκαν κατά την πενταετία των δύο Μνημονίων και ακόμη μίας (υπέρ του ΕΟΠΥΥ) κατά την επτάμηνη διάρκεια της κυβέρνησης της Αριστεράς;
Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά διαλύει τους φόβους αυτούς. Αφ’ ενός κάνει αναφορά στις δεσμεύσεις που ανελήφθησαν με το τρίτο Μνημόνιο για μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 0,25% και 1% του ΑΕΠ για το 2015 και το 2016 αντίστοιχα και αφ’ ετέρου μιλά για ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα που θα καθιερώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω «παράλληλου προγράμματος», το οποίο -μεταξύ άλλων- θα εξασφαλίσει «όλους τους συνταξιούχους από τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού».
Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει τη δέσμευση να μην οδηγηθούν οι συνταξιούχοι στη φτωχοποίηση. Αρα, οι συντάξεις, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί, μπορεί να μειωθούν μέχρι το όριο, κάτω από το οποίο οδηγούν στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Οπότε η «μεσαία τάξη» των συνταξιούχων θα είναι αυτή που θα «προσφέρει» και πάλι το λίπος της στον Μολώχ των εκβιασμών, αφού οι μέχρι τώρα μειώσεις επιβλήθηκαν σε συντάξεις άνω των 1.000 (μικτά) ευρώ τον μήνα. Επομένως, «η κοινωνική δικαιοσύνη που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει εξίσωση προς τα κάτω».
Δεν πρόκειται για συμπεράσματα σοφιστών, που θέλουν να κάνουν τη νύχτα μέρα. Πρόκειται για σοβαρότατες αστοχίες, αβλεψίες και παραλείψεις των συντακτών του «παράλληλου» προγράμματος, το οποίο έτσι δίνει επιχειρήματα στο «παλαιό κομματικό σύστημα» και ευνοεί την παλινόρθωσή του. Διότι, π.χ., η χωρίς καμία ανάλυση και χωρίς καμία αναίρεση αναφορά των συντακτών για δέσμευση περικοπών στο Ασφαλιστικό 0,25% του ΑΕΠ φέτος και 1% του χρόνου οδηγεί σε σκέψεις για εξαΰλωση των συντάξεων. Του χρόνου, δηλαδή, οι περικοπές θα φτάσουν το 1,7 δισ. ευρώ. Είναι οικονομικά και κοινωνικά ανέφικτο. Και όμως, αφήνεται ασχολίαστο.
Η μοναδική αναφορά-δέσμευση ότι δεν πρόκειται να μειωθούν οι συντάξεις γίνεται στο τμήμα του προγράμματος που αναφέρεται στη δημιουργία ενός και μόνον Ταμείου κύριας και ενός Ταμείου επικουρικής ασφάλισης. Αλλά η διατύπωση οδηγεί στο συμπέρασμα της μείωσης από άλλους λόγους. Σχετικά αναφέρεται ότι «σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται ότι δεν θα προκύψουν νέες μειώσεις συντάξεων λόγω των ενοποιήσεων».
Διαρροές για το νέο ασφαλιστικό σύστημα που ετοίμαζε το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων για τον Οκτώβριο δημιούργησαν κλίμα απίσχνανσης των συντάξεων, με περικοπές της τάξης του 30% ή και 50%. Διαχύθηκε, π.χ., φημολογία ότι καμιά σύνταξη δεν θα μπορεί να είναι πάνω από 1.000 ευρώ μικτά ή ότι κύρια και επικουρική δεν θα ξεπερνούν μαζί τα 2.000 ευρώ μικτά. Οσοι (και πρώην τώρα κυβερνητικοί παράγοντες) το υποστήριξαν, έχουν πλήρη άγνοια των δεδομένων και της πραγματικότητας.
Διότι κάνουν σχέδια επί σχεδίων με βάση τις μικτές συντάξιμες αποδοχές, που σήμερα είναι απλώς ένα παραπλανητικό λογιστικό μέγεθος και ένα μνημείο της κατακρεούργησης των συντάξεων από την πολιτική της λιτότητας. Και διηγώντας τα να κλαις, σκέπτονται οι συνταξιούχοι όταν λαμβάνουν από τον ασφαλιστικό οργανισμό το τρίμηνο εκκαθαριστικό σημείωμα που εμφανίζει τις συντάξεις σε επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης, στο πλαίσιο, όμως, ενός ονειρικού κόσμου.
Υπάρχουν και οι βασιλικότεροι του βασιλέως. Αυτοί που ξαφνικά θυμήθηκαν τον εκσυγχρονιστικό τους εαυτό και θεώρησαν προνομιούχους όσους λαμβάνουν την (υποτίθεται) υψηλή ανώτατη σύνταξη, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους πόσες εισφορές πληρώθηκαν, πόσα χρόνια εργασίας διανύθηκαν και πόσο αίμα έφτυσαν οι σημερινοί συνταξιούχοι, για να έχουν υψηλούς μισθούς.
Ενας απ’ αυτούς μάς έδειξε το εκκαθαριστικό του σημείωμα, αφού μάς υπέμνησε ότι δούλεψε 42 χρόνια και πλήρωνε εισφορές επί μισθού 8.000 ευρώ τον μήνα, μισθού που μόνο στα όνειρα μπορεί να ιδωθεί σήμερα. Αρχισε λοιπόν να συνταξιοδοτείται με 3.100 ευρώ μικτά (περίπου 2.500 τότε καθαρά). Αμέσως σχεδόν μπήκε πλαφόν στα 2.773 ευρώ μικτά και τα καταβαλλόμενα «καθαρά» σήμερα μόλις φτάνουν τα 1.250 ευρώ μικτά. Λέγεται ότι μόλις τα είδε ένας από τους αρμόδιους υπουργούς, έπεσε από τα σύννεφα. Διότι αμέσως συνειδητοποίησε τι έχουν πάθει και οι υπόλοιπες συντάξεις.
Ομως η φημολογία αποτυπώνει και στοιχεία κυβερνητικού αυταρχισμού που δεν προσιδιάζουν σε κυβέρνηση της Αριστεράς, η οποία πιστεύει στον διάλογο, τη διαβούλευση και τη συναίνεση, αντίθετα με τη βιαιότητα που της επιφύλαξαν οι δανειστές στην πρόσφατη διαπραγμάτευση. Τέθηκε, λέγεται, σε κυβερνητικό αξιωματούχο η εξής ερώτηση: Τα σχέδια για τα νέα πλαφόν και τις νέες προϋποθέσεις θα αφορούν και τις παλαιές συντάξεις, κόντρα στις αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας που προβλέπουν ότι δεν μπορούν οι ισχύουσες συντάξεις να υπολογιστούν ξανά με τους νέους όρους; Θα φτιάξουμε ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα που θα αντικαταστήσει το παλαιό και έτσι θα μπορέσουμε να ξαναϋπολογίσουμε τις συντάξεις. Ξέρουμε ότι θα υπάρξουν αγωγές. Αλλά θέλουμε να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του συστήματος.
Γρήγορα, υπεύθυνα και σοβαρά η Επιτροπή Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, με εντολή του Αλέξη Τσίπρα, πρέπει να δώσει διευκρινίσεις και εξηγήσεις πάνω στο γενικόλογο πρόγραμμα του κόμματος για την κοινωνική ασφάλιση. Να διαλυθούν αμφιβολίες και φόβοι ότι δεν πιάσαμε ακόμη πάτο και ότι ο κατήφορος δεν σταμάτησε. Και να υπάρξει δέσμευση ότι οι συντάξεις δεν θα μειωθούν. Ρητή και κατηγορηματική, μακριά από τις αναφορές ότι «δεν θα υπάρξει οριζόντια μείωση των συντάξεων».
Via : www.efsyn.gr