του Παναγιώτη Κουτσοπίνη
Ορισμένοι ήρθαν στην ΔΗΜΑΡ να «ξαποστάσουν» και να πάνε παραπέρα. Γι’ αυτό και το κόμμα πρόδωσε τα ιερά και όσια που διακήρυξε στην δημιουργία του…
Καλό δρόμο να έχετε «συντρόφια»… Εμείς οι άλλοι μια εμπειρία πλουσιότεροι…
Στην ΔΗΜΑΡ ορισμένοι συμμετείχαμε πιστεύοντας σε αυτά που διακηρύξαμε και βάζοντας υποθήκη την οποία προσωπική αξιοπρέπεια και κοινωνική καταξίωση κατακτήσαμε στον επαγγελματικό και κοινωνικό χώρο. Δεν υπήρξαμε διαδρομιστές η εκ της πολιτικής βολεμένοι σε κάποιο δημόσιο και αποσπασμένοι σε κομματικούς μηχανισμούς. Δώσαμε γιατί πιστέψαμε στην ανάγκη ύπαρξης της ΔΗΜΑΡ. Το άλλο κόμμα της Αριστεράς. Της Δημοκρατικής. Δεν γίναμε ποτέ ούτε δημοκρατική ούτε αριστερά. Και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε … Από τους επαγγελματίες της πολιτικής που η πορεία τους είναι γνωστή στους παροικούντες και παρακολουθούντες την αριστερά παιδιόθεν…
Για την εκλογή και την επανεκλογή ορισμένων νομίζω ότι ορισμένοι δώσαμε αρκετά… και με θλιβερό αποτέλεσμα… Το όποιο απόθεμα πλέον απέμεινε και υπάρχει ευχαρίστως να το βάλουμε για την δημιουργία του κόμματος των μελών της αριστεράς , του άλλου κόμματος μιας σύγχρονης αριστεράς και οπωσδήποτε χωρίς την «προίκα των μηχανισμών επαγγελματιών της πολιτικής» που κληρονόμησε η ΔΗΜΑΡ και που θεωρούσε όλους τους άλλους «καλούς για την λάντζα»…για να κρατήσω ένα επίπεδο ευπρέπειας…
Έχουμε κόμμα? Αν ναι, συνεχίζουμε με ότι σημαίνει αυτό! Όποιος θέλει να πάει σε άλλο κόμμα «η πόρτα ανοικτή και τα σκυλιά δεμένα».
Υπάρχουν ορισμένοι που δεν ήταν ποτέ «κινούμενα» ή «κλακαδόροι» πεφωτισμένων ‘ηγετών’ .
Προσωπικά δεν βλέπω τον λόγο να ακολουθήσω αυτούς που αγωνιούν για την επαγγελματικοπολιτική τους αποκατάσταση σε καμμιά «περιπέτεια». Ούτε θεωρώ τον εαυτό μου «μέλος κοπαδιού κάποιου τσέλιγκα» να με πάει προίκα για να έχει μια καλή θέση στην λίστα κάποιου εκλογικού σχηματισμού.
Είμαι στην ΔΗΜΑΡ που συνιδρύσαμε και παραμένω σ΄ αυτήν… «Το όποιο απόθεμα πλέον απέμεινε και υπάρχει ευχαρίστως να το βάλουμε για την δημιουργία του κόμματος των μελών της αριστεράς , του άλλου κόμματος μιας σύγχρονης αριστεράς…» …αυτή την ΔΗΜΑΡ δώσαμε υπόσχεση να δημιουργήσουμε…και ποτέ δεν είναι αργά… ίσως μετά την αποχώρηση ορισμένων να αρχίσει μια ειλικρινή προσπάθεια αυτών που θα μείνουν… ίσως και με καλλίτερες προϋποθέσεις…
Ίδωμεν..
