του Παναγιώτη Κουτσοπίνη*
Πολλοί φίλοι έχουν κάνει καλές και εποικοδομητικές προσπάθειες αποτύπωσης της περιόδου από την συμμετοχή στην κυβέρνηση μέχρι και τις ευρωεκλογές. Νομίζω όμως ότι πρέπει να διευρύνουμε την αξιολόγηση για όλη την πορεία του κόμματος, από την ίδρυση, το πρώτο συνέδριο και μετά… Όταν από το δημοσκοπικό 16-18% βρεθήκαμε στο 6%…
Το 6% στις εκλογές του 2012 στην ουσία, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες και τα δεδομένα της περιόδου, εάν δεν ήταν μια ήττα, ήταν τουλάχιστον ένα σημαντικό σύμπτωμα των ποιοτικών στοιχείων και της ανεπάρκειας αυτών που είχαν την ευθύνη για την πορεία του κόμματος……
Θεωρώ ότι κάποιοι πρέπει να είναι υπεύθυνοι για το ότι οι προσδοκίες και οι ελπίδες, οι οποίες δημιουργήθηκαν στην ελληνική κοινωνία από τις διακηρύξεις και τις ιδρυτικές θέσεις της ΔΗΜ.ΑΡ τόσο γρήγορα μαράζωσαν ….
Η απογοήτευση από την δεξιόστροφη διολίσθηση και την ασάφεια του λόγου έσπρωξε τον κόσμο προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παρουσίαζε μια δημοσκοπική πορεία αντίστροφη της ΔΗΜ.ΑΡ, και η οποία πορεία του έδωσε και το εκλογικό αποτέλεσμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης …
Δηλαδή η περίοδος που χάναμε σαν Δημοκρατική Αριστερά ταυτόχρονα και το Αριστερά και το Δημοκρατική…
Επιτέλους πρέπει να τολμήσουμε να μιλήσουμε για την περίοδο που κατά την άποψή μου θεμελίωσε τις προϋποθέσεις για την φθίνουσα πορεία της Δημοκρατικής Αριστεράς και το 1,2%. Πρέπει να τολμήσουν να μιλήσουν οι «μαιτρ της πολιτικής» και κυρίαρχο «κονκλάβιο» που έχοντας αρχίσει με τις διερευνητικές συζητήσεις στην Πολιτεία, πήγαν Γκλόρια 1, Παλιά Βουλή, και για να μην τρέχουν γύρω γύρω και ταλαιπωρούνται, φέρανε και το γνωστό «γυρολόγο» ο οποίος όταν ήρθε στην ΔΗΜ.ΑΡ. είπε ότι ήρθε σπίτι του…φράση με άμεση απόδοση την τοποθέτησή του ως υπεύθυνου του πολιτικού σχεδιασμού… και κατόρθωσαν να αποσυντονίσουν την ΔΗΜ.ΑΡ από την κοινωνία και να την πάνε στο εκλογικό 6,2%.
Τώρα ότι υπάρχουν και θα υπάρχουν και οι άλλοι «γυρολόγοι», και αριβίστες της πολιτικής, είμαι βέβαιος… πχ πρώην συμμετέχοντες στην σύναξη στην Παλιά Βουλή και συνομιλητές του «ΠΑΣΟΚ plus» και οι γνωστοί υμνητές και ζηλωτές του σημιτομπλερισμού… αλλά και οι άλλοι…. εκείνοι που λένε ότι ήταν λάθος να μην ψηφίσουμε το Μνημόνιο και να μην στηρίξουμε την κυβέρνηση Παπαδήμου, αυτοί που ντρέπονται να που ότι είναι νεοφιλελεύθεροι και δεν έχουν καμιά σχέση με το όραμα του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού με δημοκρατία…
Μακάρι να βρουν το «μαγαζί» που ψάχνουν να απαγκιάσουν… να ησυχάσουμε και εμείς…
Επί τον τύπο των ήλων, φίλοι Δημαρίτες… τώρα είναι απαραίτητη η «φυγή προς τα θεμελιώδη»… Πολιτική με αρχές, συνέπεια και ήθος και όχι πολιτικάντικες πιρουέτες και «πολιτικά κόλπα παλαιάς κοπής».
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για ένα κόμμα που συζητά τίνος κόμματος ποιά συνιστώσα θα αποτελέσει. Εάν θέλουμε να υπάρξουμε ως κόμμα (όχι ως συνιστώσα, τάση, πολιτικό φόρουμ ή ό,τι άλλο) πρέπει να διεκδικήσουμε τον αυτόνομο χώρο μας απέναντι σε όλους τους άλλους.
Επί τον τύπο των ήλων, λοιπόν, φίλοι Δημαρίτες… Για να υπάρχει ελπίδα ανάταξης του εγχειρήματος που ξεκινήσαμε. Με αφετηρία τις ιδρυτικές μας διακηρύξεις. Με τον εκδημοκρατισμό του κόμματος. Το συνέδριο είναι η μεγάλη ευκαιρία.
*Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς
