Λώρη Κέζα

Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος έγραψε άρθρο με τίτλο «Τις πταίει για τη συντριβή». Μιλώντας για συντριβή αναφέρεται στα εκλογικά αποτελέσματα της Δημοκρατικής Αριστεράς, στο ένα τοις εκατό και κάτι ψιλά. Ο Παπαδόπουλος υπήρξε εκπρόσωπος του κόμματος αλλά απολύθηκε. Να θυμίσουμε ότι έχασε τη δουλειά του ακριβώς με τον τρόπο που ανέλαβε καθήκοντα: προσωπική επιλογή του Φώτη Κουβέλη.
Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος παρουσιάστηκε ως ο νέος της παράταξης και είναι ακριβώς η νιότη που υπήρξε το μεγάλο προτέρημα στην ανέλιξή του. Θέλουμε να πούμε ότι δεν έκανε και καμιά μεγάλη καριέρα στη δημοσιογραφία_ δούλεψε για λίγο στον ραδιοσταθμό 9,84 fm. Δεν υπήρξε ποτέ βαρύ όνομα στον χώρο της Αριστεράς, με την έννοια ότι δεν έχει γράψει άρθρα ιδεολογικού περιεχομένου, δεν έχει τοποθετηθεί αναλυτικά και με ευκρίνεια έστω σε ένα ζήτημα.
Τι θέλουμε να πούμε. Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος ασχολείται με τα παραφερνάλια της πολιτικής και όχι με την ουσία της. Η αγωνία του αφορά την όποια διεύρυνση του χώρου, τις ισορροπίες, τις συμμαχίες, τα πρόσωπα, τις ίντριγκες. Είναι σαν ένας μάγειρας που ασχολείται περισσότερο με τις σχέσεις μεταξύ των sous-chef παρά με το ίδιο το φαγητό. Το αποτέλεσμα είναι να μην παράγει έργο, δηλαδή να μην παράγει πολιτική σκέψη και πολιτικές προτάσεις.
Στο ξεκίνημα της διασημότητάς του ο Ανδρέας Παπαδόπουλος έγινε θαμώνας των τηλεοπτικών εκπομπών. Θα πει κανείς ότι τούτο ήταν θεμιτό, εφόσον αυτή ήταν η δουλειά του. Δεν του αρκούσε όμως αυτό, ήθελε πολύ γρήγορα και τον θώκο, δηλαδή μια θέση στην ευρωβουλή. Από εκεί προέκυψε η σύγκρουση με τον Φώτη Κουβέλη. Δεν τον ήθελε ως υποψήφιο επειδή υπήρξε συνομιλητής των «58». Τώρα λοιπόν ο νεανίας παίρνει την εκδίκησή του. Αποδίδει τις ευθύνες της αποτυχίας αποδομώντας τον επικεφαλής της παράταξης. Εντούτοις αυτό που πέτυχε με το άρθρο του ήταν να δείξει το δικό του κενό στην κατανόηση της ελληνικής κοινωνίας.
Μια από τις εξηγήσεις που δίνει για την «συντριβή» είναι η στάση της ΔΗΜΑΡ στο κλείσιμο της δημόσιας τηλεόρασης και η αποχώρηση από την κυβέρνηση. Πιθανώς δεν έμαθε ότι εξελέγη με την Ελιά ο Παντελής Καψής, τον οποίο διαπόμπευαν οι απολυμένοι της τηλεόρασης σε όλη την προεκλογική εκστρατεία. Υπάρχει η εντύπωση στα άτομα που ασχολούνται με την επικαιρότητα ότι ο μέσος έλληνας κουβαλάει ολημερίς το τάμπλετ και ενημερώνεται για τις πολιτικές εξελίξεις. Η αλήθεια είναι μακριά. Ο μέσος έλληνας ψάχνει να βρει δουλειά, ψάχνει να βρει λεφτά για να πληρωθούν οι λογαριασμοί του, ασχολείται με τα φορολογικά του και άλλα τέτοια πρακτικά ζητήματα.
Με τον Ανδρέα Παπαδόπουλο συμβαίνει το εξής παράδοξο: ασχολείται με τα πέριξ της πολιτικής αλλά όχι με την ουσία, όχι με αυτά που απασχολούν τον μέσο έλληνα. Δεν έχει παρουσιάσει ούτε μια πρόταση για αυτά τα ζητήματα. Μιλάμε για συγκεκριμένη και συγκροτημένη πρόταση. Θα μπορούσε να είναι μια ιδέα για τη μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης, προτείνοντας ισοδύναμο μέτρο. Θα μπορούσε να είναι μια ιδέα για τις ασφαλιστικές εισφορές των ανέργων. Βεβαίως αυτά θέλουν δουλειά, θέλουν συγκέντρωση, θέλουν γνώση.
Εν ολίγοις ο Ανδρέας Παπαδόπουλος περιφέρει τη νιότη του από πάνελ σε πάνελ κι από ζύμωση σε ζύμωση. Υπάρχει κάτι πιο παλαιοκομματικό από αυτό, υπάρχει κάτι πιο γεροντικό; Ο νεολογισμός «νεογέροντας» του ταιριάζει απόλυτα.