του Βασίλη Πάικου
Το χειρότερο είναι πως κοντεύουμε να το συνηθίσουμε και να μην μας κάνει καμιά εντύπωση. Τν διαρκή υπονόμευση της Δημοκρατίας, την κατ’ εξακολούθηση παραβίαση του Συντάγματος, το εν ψυχρώ στραπατσάρισμά του. Το ακόμη χειρότερο, ότι πολλοί από μας εκτιμούμε τις τέτοιες πρακτικές ως αποφασιστικότητα και πυγμή. Ότι, ας πούμε, μαγκιά του του πρωθυπουργού που, κάθε τόσο, γράφει στα παλιά του τα παπούτσια Συντάγματα και τέτοια μπροστά στον μείζονα στόχο. Τον κάθε φορά οριζόμενο ως μείζονα στόχο. Κι από κει και πέρα, στάχτη και μπούλμπερη η Δημοκρατία και οι θεσμοί της…
Αν θα έπρεπε για κάτι να υποβληθεί πρόταση μομφής κατά του προέδρου της Βουλής Βαγγέλη Μεϊμαράκη, είναι επειδή τόσον καιρό ανέχεται την τραγική υποβάθμιση του κοινοβουλίου. Τον ευτελισμό του Κοινοβουλευτισμού, στην πραγματικότητα. Όλα τ’ άλλα, ακόμη και ο χειρισμός της πρότασης μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά του Στουρνάρα έρχεται σε πολύ δεύτερη μοίρα, ως προς το ειδικό πολιτικό τους βάρος. Πράγματι, η Βουλή των Ελλήνων περνά τις χειρότερες μέρες της τα δύο τελευταία χρόνια. Τα σχέδια νόμου, και τα κρισιμότερα για τη ζωή των πολιτών, κατατίθενται κυριολεκτικά στο παρά πέντε, έτσι ώστε είναι πρακτικά αδύνατο να τα μελετήσουν και να τα χειριστούν οι βουλευτές. Ενώ υποχρεώνονται να τα διεκπεραιώσουν με τη «διαδικασία του κατεπείγοντος». Δηλαδή, μέσα σε λίγες ώρες, χωρίς ουσιαστική συζήτηση, χωρίς επεξεργασία, χωρίς τίποτα. Και με την «κομματική πειθαρχία» να επικρέμαται διαρκώς επί των κεφαλών τους. Με περιφρόνηση δηλαδή της συνταγματικής πρόβλεψης περί ανεξαρτησίας της βούλησης των βουλευτών ως εκπροσώπων του έθνους. Το ρεκόρ των διαγραφών από τις Κ.Ο. της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, που σημειώθηκε στη Βουλή του 2009 και στη Βουλή του 2012, πραγματικά δεν έχει προηγούμενο.
Μιλούμε για τη Βουλή στη διάρκεια της οποίας έχει, κατ’ ουσίαν, ακυρωθεί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος. Μιλούμε για τη Βουλή στη διάρκεια της οποίας έχει καταργηθεί (στην εντέλεια) η «Ώρα του πρωθυπουργού», δηλαδή ο έλεγχος προσωπικά στον πρωθυπουργό. Μιλούμε για τη Βουλή την οποία ο Αντώνης Σαμαράς δεν την αξιώνει ούτε με την παρουσία του. Δεν παρέστη καν κατά τη προχθεσινή συζήτηση του πολυνομοσχεδίου. Αυτού του οιονεί νέου Μνημονίου που εγκαταστάθηκε στη χώρα. Μιλούμε για τη Βουλή την πολλαπλώς, κατά σύστημα και κατ’ εξακολούθηση τραγικά απαξιωμένη από τη συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ. Μιλούμε για όλ’ αυτά τα άκρως αντιθεσμικά και αντιδημοκρατικά, τα οποία «αποφάσισε και διέταξε» ο Σαμαράς και τα οποία ανέχεται και υλοποιεί ο Μεϊμαράκης…
Θεσμοί σε αναστολή
«Η Δημοκρατία μας άντεξε όλες τις πιέσεις», είπε την περασμένη Τρίτη ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στο Eurogroup. Την ίδια ώρα που η Αθήνα είχε μεταβληθεί σε περίκλειστη σιδερόφρακτη πόλη. Που είχαν διά ροπάλου απαγορευτεί οι κινητοποιήσεις των πολιτών. Την ώρα που έπεφταν βροχή τα χημικά, μαζί με βρομόξυλο εννοείται, κατά των απείθαρχων εκείνων που επέμεναν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους, τα στοιχειώδη. Όπως άλλωστε συμβαίνει και πάντα όταν μας τιμούν με την εδώ παρουσία τους η Μέρκελ, ο Γκάους, ο Ολάντ ή όποιος άλλος επιφανής ξένος. Έτσι εννοεί τη Δημοκρατία ο Σαμαράς, έτσι εννοεί και την αντοχή της. Ο πρωθυπουργός ο οποίος, πλην της απαξίωσης σε βαθμό ευτελισμού του Κοινοβουλίου, έχει στην πράξη καταργήσει το υπουργικό συμβούλιο. Δεν έχει συγκροτήσει καν κυβερνητική επιτροπή. Κυβερνά μόνος («ενός ανδρός αρχή» το λέγανε κάποτε), με τη συνδρομή του στενού κύκλου των «κολλητών» του, του Μπαλτάκου περιλαμβανομένου έως προχθές.
Ο Σαμαράς, ο οποίος, όταν αισθανθεί πως παραζορίζεται με τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, απλώς τους επιστρατεύει. Με καταφανή περιφρόνηση των σχετικών συνταγματικών ρητρών. Ο Σαμαράς, ο οποίος στις μνημονιακές μας ημέρες, έχει νομοθετήσει την πλήρη ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων, των κατακτημένων με αίμα εδώ κι έναν αιώνα. Ο Σαμαράς, ο οποίος έχει στην πράξη ακυρώσει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Ο Σαμαράς, ο οποίος δεν διστάζει να βεβηλώσει ακόμη και τις εθνικές γιορτές, κρατώντας διά της βίας τον κόσμο μακριά απ’ αυτές. Ο Σαμαράς, ο οποίος μεταχειρίζεται τους απόκληρους της γης, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες σαν ανθρώπινα σκουπίδια. Ο Σαμαράς, ο οποίος αποφάσισε και διέταξε το λουκέτο και το μαύρο στην ΕΡΤ, παραβιάζοντας το Σύνταγμα, τους νόμους, την κοινή λογική, αλλ’ ακόμη και τις επ’ αυτού αποφάσεις του ΣτΕ. Ο Σαμαράς, ο οποίος περιφρονεί τις περί αντισυνταγματικότητας των νομοθετημάτων του επισημάνσεις του επιστημονικού συμβουλίου της Βουλής. Το περασμένο Σαββατοκύριακο μόλις, το περί ου ο λόγος συμβούλιο γνωμοδότησε για την αντισυνταγματικότητα πλευρών του πολυνομοσχεδίου. Η κυβέρνηση και το προεδρείο της Βουλής απλώς έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις σχετικές παρατηρήσεις. Αξίζει, ασφαλώς, να θυμηθούμε ότι κατά την τρέχουσα μόνο περίοδο το ΣτΕ έχει ακυρώσει 12 μνημονιακές προβλέψεις, ως αντισυνταγματικές…
Βλέπετε Μνημόνια σαν κι αυτά που ζήσαμε και που ζούμε δεν μπορούν να περάσουν, και δεν μπορούν να σταθούν, με τη Δημοκρατία όρθια και αρτιμελή. Με «εντολή Σαμαρά», λοιπόν, στην Ελλάδα σήμερα, από τη Δημοκρατία και από το πολίτευμα διατηρείται μονάχα το κέλυφος. Ένα πουκάμισο αδειανό…
Via : www.avgi.gr
