γράφει ο Συμεών Λαμάι , φοιτητής
«Πρέπει να επιμένεις σε μια απόφαση επειδή είναι καλή και όχι επειδή την έχεις ήδη πάρει», έγραφε ο ποιητής αλλά ορισμένοι, στρουθοκαμηλίζοντας, δεν λένε να καταλάβουν τι εννοούσε. Ένας άλλος σημείωνε ότι η λογοκρισία δείχνει την έλλειψη αυτοπεποίθησης μιας κοινωνίας αλλά καθώς φαίνεται το κρασί της εξουσίας έχει οδηγήσει τους κυβερνώντες σε μια λογική του πονάει κεφάλι, κόβεις κεφάλι καθιστώντας το Σύνταγμα της χώρας μια επιτυχημένη διακόσμηση του παρελθόντος.
Σε αυτόν τον αγώνα βέβαια οι «γνωστοί λίγοι» της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας δεν θα μπορούσαν να είναι μόνοι τους. Πιστοί συνοδοιπόροι τους; Ιδιοκτήτες και υψηλόβαθμα στελέχη μέσων μαζικής ενημέρωσης οι οποίοι λογοκρίνουν κατά το δοκούν. Αυτοί, οι μακιγιέρ της πραγματικότητας, απευθύνουν απεγνωσμένες εκκλήσεις στις ηθικές δυνάμεις της κοινωνίας δίνοντας περισσότερο βάρος στην έννοια της πατρίδας. Την ίδια στιγμή βέβαια, τα αφεντικά τους, οι γνωστοί λίγοι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, παραδέχονται ότι η χώρα έχει χάσει την εθνική της κυριαρχία επειδή οι ίδιοι την παραχώρησαν στις αγορές.
Επιβαλλόμενοι στο τρόπο σκέψης, φαντασίας ακόμα και διασκέδασης οι μακιγιέρ της πραγματικότητας ξεχνούν ότι το πρόβλημα της λογοκρισίας είναι αμιγώς πολιτικό και ελάχιστα δεοντολογικό. Ξεχνούν επίσης ότι η κριτική βρίσκεται υπεράνω πολιτικών πεποιθήσεων και κοινωνικών συναισθημάτων. Η κριτική είναι ελευθερία και η ελευθερία είναι κριτική. Όσοι λογοκρίνουν έχουν ήδη επιλέξει στρατόπεδο και αυτό δεν είναι υπό την σημαία του πλουραλισμού και της Δημοκρατίας. Υποστηρίζουν και υποστηρίζονται από το στρατόπεδο που έχει αναλάβει να εξαθλιώσει και να υποδουλώσει τον λαό – ή τις μάζες όπως αρέσκονται να τον αποκαλούν.
Οι προφήτες των Μ.Μ.Ε ευαγγελίζονται μανιωδώς ένα καλύτερο αύριο το οποίο θα πραγματοποιήσει ο πολιτικός μεσσίας κ. Σαμαράς. Έχοντας υπόψη μας το προεκλογικό του πρόγραμμα και την πολιτική που τελικά εφαρμόζει, ελάχιστοι θα διαφωνήσουν με τον ισχυρισμό ότι ο κ. Σαμαράς θεωρείται εξαιρετικά αβέβαιος οδηγός. Δεν υπάρχει αμφιβολία άλλωστε πως μέχρι και ο ίδιος γνωρίζει ότι ΔΕΝ κατέχει την εξουσία λόγω ουσιαστικών δημοκρατικών διαδικασιών αλλά αυτή έπεσε στα χέρια του σαν σάπιος καρπός, ενός σάπιου δέντρου, αυτού της μεταπολίτευσης.
Καλούμαστε όλοι εμείς να ξεριζώσουμε τα σάπια δέντρα που φύτρωσαν στον κήπο της μεταπολίτευσης, οφείλουμε να από – δείξουμε ότι έχουμε πιο γερό στομάχι από όσο θέλουν να πιστεύουν οι χειραγωγοί μας. Ως γνωστόν η σιωπή δεν είναι διαμαρτυρία, είναι συνενοχή και κατά την χιλιοειπωμένη φράση «δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε» αν δράσουμε.
via PoliticalDoubts. – Μακιγιέρ της πραγματικότητας εν ώρα λογοκρισίας.
