της Αριάδνης Παπαφωτίου*
Μου λένε «υπόγραψε». Δεν θα είναι μόνο για δύο μήνες. Άσε τι λέει ο νόμος. Κυβέρνηση είναι. Θα παρατείνουν τις συμβάσεις, θα πάει εξάμηνο, χρόνος, για πάντα! Έτσι γίνεται εδώ.
η ΝΕΡΙΤ θα γίνει ένας ακόμη ψηφισμένος νόμος που θα αραχνιάσει επειδή θα πέσει (και αυτός) στην καταβόθρα του μόνιμου που ξεκίνησε ως προσωρινό. Πιάσε θέση.
Να πιάσω θέση και μάλιστα τρέχοντας εγώ η απολυμένη της ΕΡΤ με τα 21 χρόνια «ευδόκιμης προϋπηρεσίας», τα πτυχία, τα τρία παιδιά και την χαμένη με κριτήρια ΑΣΕΠ θέση εργασίας. Πού;
· Σ’ έναν «Τηλεοπτικό Φορέα» που η ίδια την Κυβέρνηση χαρακτηρίζει «ενδιάμεσο και προσωρινό» ΔΙΜΗΝΗΣ διάρκειας, που θα μου στερήσει και το Ταμείο Ανεργίας;
· Σε μία προκήρυξη που γίνεται με ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ κριτήρια αξιολόγησης, προσαρμοσμένα κατά το δοκούν του Υπ. Οικονομικών;
· Σε έναν θνησιγενή όπως διαβεβαιώνουν φορέα άνευ ΟΡΓΑΝΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ που θα προσπαθήσει να το παίξει «Δημόσια Τηλεόραση»;
· Σ’ έναν ενδιάμεσο φορέα που για τη «σύστασή» του οι πολιτικοί νόες της Κυβέρνησης επικαλούνται «ΕΚΤΑΚΤΕΣ ανάγκες», όμοιες (;) μ’ εκείνες που εφηύραν για να εκδώσουν την ΠΝΠ που κατήργησε την ΕΡΤ; -Τι δεν καταλαβαίνεις;-
· Σ’ ένα μόρφωμα που την ώρα που ψάχνουν κι άλλους μισθούς και συντάξεις απείραχτους (το τελευταίο 3μηνο απείραχτους) να κατασπαράξουν, ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΙ με 10 εκ Ε (για 2 μήνες) τον κρατικό προϋπολογισμό;
· Σ’ έναν ΚΡΑΤΙΚΟ τηλεοπτικό φορέα που ανερυθρίαστα υπόσχεται την κατά παράβαση των δικών του νόμων (!!) «τακτοποίηση» των προσληφθέντων, με παράταση των συμβάσεών τους πέραν του 2μήνου;
· Σε μια προκήρυξη όπου δηλώνεται απερίφραστα πως οι προσλήψεις είναι ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ, αφού θα γίνουν «εφόσον αδειάσουν τα κτίρια της ΕΡΤ» – Κάνε εσύ αίτηση και περίμενε. Αν δεν δουλέψεις θα φταίνε όσοι παραμένουν στα κτίρια – ;
· Να κάνω μία αίτηση που θα δώσει τη δυνατότητα στα κόμματα που ζήτησαν την ΑΡΣΗ της ΠΝΠ για την κατάργηση της ΕΡΤ (τη μόνη δηλαδή ελπίδα να λειτουργήσει νόμιμα το κράτος), να ΜΗΝ την ψηφίσουν ποτέ;
Είναι ο φόβος της ανεργίας. Είναι ο τρόμος ότι δεν θα πληρώνεται το δάνειο του σπιτιού. Είναι η απειλή ότι «το ενδιάμεσο θα είναι και το τελικό», όπου εγώ δεν θα υπάρχω, επειδή «μπορεί να γίνουν εκλογές πριν στηθεί η ΝΕΡΙΤ – εκλογές που θα βγάλουν όσοι θα μπουν στο «μεταβατικό» και τελικά θα μείνουν» – (!!). Είναι και η αίσθηση ότι επιτρέψαμε να διασπάσουν την ενότητά μας και πως όλο και περισσότεροι βλέπουν το παράλογο ως λογικό και ετοιμάζονται να πατήσουν το Enter.
Πώς όμως με την αίτησή σου να ενταχθείς σ’ ένα σύστημα όπου οι πρώτοι που παραβαίνουν τους νόμους είναι αυτοί που τους ψηφίζουν;
Παραμένω με το βλέμμα στραμμένο στη δημιουργία της ΝΕΡΙΤ που ψηφίστηκε στη Βουλή ως νόμιμη διάδοχος της (αδικοχαμένης ΕΡΤ). Συνεχίζω να απορώ για το πώς δεχόμαστε να συζητάμε για τον «Ενδιάμεσο Φορέα» των 2 μηνών και να σκεφτόμαστε να τον υπηρετήσουμε με τη συμμετοχή μας αντί να απαιτούμε απαντήσεις στο πώς, με πόσους και πότε θα λειτουργήσει η οριστική ΝΕΡΙΤ. Αδυνατώ να κατανοήσω το γιατί διευκολύνουμε το πολιτικό της ξεπούλημα για χάρη της 2μηνης διάρκειας πλην βολικής «Δ.Τ»- μαϊμούς.
Ε, δεν μπορεί να τα νομιμοποιεί όλα η ανάγκη για ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ δουλειά και (αβέβαιη) επιβίωση.
* Η Αριάδνη Παπαφωτίου είναι από τους πρώην -πιά- δημοσιογράφους της ΕΤ3, που αναζητούν -επίσης πιά – σοβαρή δουλειά, σε σοβαρούς εργοδότες.
Via : tvxs.gr
