Πάνος Κοσμάς
Kαθοδηγούμενη από τις επί δεκαετίες συνεχείς κυβερνητικές παρεμβάσεις που «διέβρωσαν» τις εργασιακές σχέσεις και αύξησαν κατακόρυφα τα επίπεδα εργοδοτικής αυθαιρεσίας, η εργασιακή «ζούγκλα» εξαπλώθηκε με τα χρόνια δημιουργώντας πλήθος μορφών «άτυπης» απασχόλησης και «μαύρης» εργασίας πολύ πέρα από τον καθαυτό τομέα της «μαύρης» οικονομίας. Ετσι δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις ώστε όσα επιβάλλονταν ντε φάκτο από την αυθαιρεσία των εργοδοτών να θεσμοποιούνται εκ των υστέρων από τις κυβερνήσεις στο όνομα της ανάγκης να αντιμετωπιστεί μια κατάσταση που είχε ήδη δημιουργηθεί.
Οι βασικές ρυθμίσεις…
Μέχρι τώρα η αμοιβή της 6ης μέρας εργασίας είχε ρυθμιστεί από το άρθρο 8 του νόμου 3846/2010, βάσει του οποίου το ημερομίσθιο της 6ης μέρας είναι προσαυξημένο κατά 30%. Η διάφορα είναι ότι μέχρι τώρα η 6η μέρα εργασίας προϋπέθετε τη συμφωνία του εργαζόμενου, ενώ τώρα θεσμοθετείται ως δικαίωμα του εργοδότη.
Εργασία σε δύο εργοδότες: μέχρι σήμερα επιτρέπεται η εργασία σε δύο εργοδότες αν έχει συνάψει συμβάσεις μερικής απασχόλησης, αλλά απαγορεύεται να δουλεύει σε έναν εργοδότη με πλήρη απασχόληση και σε δεύτερο με μερική απασχόληση. Με τη νέα ρύθμιση θεσμοποιείται ό,τι απαγορευόταν μέχρι σήμερα, που σημαίνει ότι το σύνολο των ωρών απασχόλησης φτάνει τις 13. Ετσι, λέει το υπουργείο, μπαίνει τάξη στη «μαύρη εργασία» και πληρούται η πρόβλεψη της ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί υποχρεωτικού 11ώρου ανάπαυσης. Να θυμίσουμε μόνο ότι το σύνθημα του Σικάγο στα τέλη του 19ου αιώνα ήταν «8 ώρες εργασία – 8 ώρες ανάπαυση – 8 ώρες ύπνος». Σχεδόν ενάμιση αιώνα μετά το πρώτο γίνεται 13 ώρες και τα δύο τελευταία συγχωνεύονται σε 11 ώρες…
Τέλος, θεσπίζονται οι «συμβάσεις κατά παραγγελία», για να αντιμετωπιστούν έκτακτες ανάγκες εργασίας που δεν μπορούν να προγραμματιστούν. Τότε ο εργοδότης μπορεί να αναθέτει στον εργαζόμενο -κατά βούληση- έκτακτη εργασία. Αυτό σημαίνει ότι ο εργαζόμενος είναι διαθέσιμος ανά πάσα στιγμή για τον εργοδότη. Ανεξαρτήτως του πόσες ώρες θα εργαστεί τελικά και με ποιες αποδοχές, θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμος να εργαστεί. Το υπουργείο προβάλλει εδώ ως διασφαλίσεις υπέρ του εργαζόμενου ότι ο εργοδότης θα πρέπει «εξ αρχής» να γνωστοποιεί στον εργαζόμενο τις ημέρες και ώρες της έκτακτης εργασίας του και ότι υποχρεούται να τη γνωστοποιεί εγγράφως ή και με sms ή mail! Ετσι ο εργοδότης δεν μισθώνει πλέον μόνο την εργασιακή σου ικανότητα για συγκεκριμένο χρόνο, αλλά και την εργασιακή σου διαθεσιμότητα οποιαδήποτε στιγμή!
…και το τυράκι
Το «τυράκι» για όλα αυτά είναι η ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο (που είναι υποχρεωτική) προβλέψεων σχετικής ευρωπαϊκής Οδηγίας. Μεταξύ άλλων:
● Προσδιορίζεται η έννοια της δοκιμαστικής περιόδου και του δόκιμου εργαζόμενου: αυτή δεν μπορεί να υπερβαίνει το 6μηνο, προϋποθέτει τη συμφωνία του εργαζόμενου και ο χρόνος μετράει ως προϋπηρεσία. Η δοκιμαστική περίοδος θα αναγγέλλεται στην Εργάνη και θα παρακολουθείται η λήξη της ή η μετατροπή της σε αορίστου χρόνου.
● Καθιερώνεται η προσμέτρηση της εργασιακής κατάρτισης, όταν είναι υποχρεωτική από τον νόμο, ως αμειβόμενος χρόνος εργασίας.
● Προβλέπεται ακυρότητα της καταγγελίας απόλυσης (εκδικητική απόλυση) αν διαπιστωθεί ότι αυτή προκλήθηκε λόγω άσκησης από τον εργαζόμενο των νόμιμων δικαιωμάτων του που απορρέουν από τις ρυθμίσεις της Οδηγίας.
● Υποχρεωτική ανάρτηση της ατομικής σύμβασης εργασίας στο Π.Σ. Εργάνη II, δυνατότητα ηλεκτρονικής υπογραφής της ατομικής σύμβασης εργασίας, ύπαρξη στο Εργάνη II Πρότυπης Ατομικής Σύμβασης και ατομικών όρων εργασίας.
Πηγή : https://www.efsyn.gr