Το ξενοδοχείο «Αίολος», το οποίο βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας επί των οδών Αιόλου 3-5 και Αδριανού.
Ενα από τα πρώτα ξενοδοχεία που λειτούργησαν στην Αθήνα μετά την επανάσταση του 1821 αναμένεται να ανοίξει και πάλι τις πόρτες του στο κοινό.
Πρόκειται για το ξενοδοχείο «Αίολος», το οποίο βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας επί των οδών Αιόλου 3-5 και Αδριανού. Το υπουργείο Πολιτισμού ενέκρινε τη μελέτη υπό συγκεκριμένους όρους για την αποκατάσταση του χαρακτηρισμένου ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου ξενοδοχείου, το οποίο ανήκει στον κ. Σπύρο Μπαϊρακτάρη, ανοίγοντας τον δρόμο για την επαναλειτουργία της μονάδας.
Το «Αίολος» ήταν από τα πρώτα ξενοδοχεία στην Ελλάδα που παρείχαν δωμάτια με κρεβάτια. Η ανέγερσή του ξεκίνησε το 1835 και ολοκληρώθηκε το 1837. Χαρακτηριστική είναι η διαφημιστική καταχώρισή του στον Τύπο της εποχής: «Υπό το όνομα Αίολος ανοίγεται ξενοδοχείον εν Αθήναις, πλησίον της πλατείας του Πλατάνου και της Πνυκός. Εις το ξενοδοχείον τούτο δίδονται δωμάτια εφωδιασμένα με κραββάτους και έπιπλα ευρωπαϊκά, πωλούνται δε διαφόρων ειδών οίνοι της Ευρώπης και άλλα διάφορα οινοπνευματώδη ποτά. Δίδεται πρόγευμα με τζάι και διάφορα άλλα ξηρά βρώματα. Τα φαγητά της τραπέζης γίνονται και κατά τον ευρωπαϊκόν και κατά τον τουρκικόν τρόπον, αι δε τράπεζαι είναι εις πάσαν ώραν έτοιμαι. Τα πάντα δίδονται εις μετρίας τιμάς».
Την πρώτη περίοδο μετά τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους, ταξιδιώτες, έμποροι και περιηγητές κατέλυαν σε χάνια και πανδοχεία χωρίς κλίνες. Με βάση στοιχεία του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, το πρώτο πανδοχείο με κρεβάτια λειτούργησε στην Κόρινθο το 1830, γεγονός που επέτρεπε στους Ευρωπαίους, κυρίως, περιηγητές να αποφεύγουν τον… ύπνο στο πάτωμα.
Στην Αθήνα την ίδια περίπου εποχή που ανηγείρετο το «Αίολος», λειτούργησε το ξενοδοχείο Albergo Nuono του Ιταλού ιδιοκτήτη και διευθυντή ονόματι Καζάλι, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Hotel de l’ Εurope και στη συνέχεια σε Ηotel Royal. Τα πρώτα ξενοδοχεία στην Αθήνα στη συντριπτική τους πλειονότητα ιδρύονται από ξένους των οποίων είναι γνωστά είτε τα ονόματα είτε η εθνική τους προέλευση (Βιτάλι, Ολιβιέ, Μαστροφίτς, Μαλτέζος, Βιεννέζα). Λέγεται ότι οι ξενοδόχοι αυτοί προσπαθούσαν να προσφέρουν στους πελάτες τους υπηρεσίες ευρωπαϊκών προδιαγραφών με όχι βέβαιη πάντα την επιτυχία.
Στο διάστημα των ετών 1835-1840 μαρτυρούνται να λειτουργούν το ξενοδοχείο «Ελπίς», το οποίο μετονομάστηκε αργότερα σε «Απόλλων», καθώς και τα ξενοδοχεία «Ευρώπη» και «Λέοντος». Το 1836 ο G. Cochane αναφέρει σαν το καλύτερο ξενοδοχείο της Αθήνας το Royal Hotel και ακολουθούν τα ξενοδοχεία Hotel de France, Ηotel de Munich και Brunot’s Hotel, ενώ το 1839 σε πάροδο της οδού Ερμού αρχίζει να λειτουργεί το Hotel de Londres. Γύρω στο 1840 εκτός από το Hotel d’ Europe πολύ καλά ξενοδοχεία θεωρούνται το «Ξενοδοχείο της Αγγλίας» στην πλατεία Λουδοβίκου, το «Ξενοδοχείο της Ανατολής» και αμέσως μετά ακολουθούν το ξενοδοχείο «Αμερική, Βόσπορος και Βυζάντιο», που δεν ήταν άλλο από το εκσυγχρονισμένο τότε παλαιό Χάνι του Φρανσουά. Το 1842 υπήρχε ένα ξενοδοχείο με την επωνυμία «Βύρων» στην οδό Αιόλου κοντά στην Αγία Ειρήνη. Πέντε χρόνια αργότερα, το 1847, γίνεται αναφορά σε ξενοδοχείο με το όνομα «Ρουπ» στην Αιόλου απέναντι από την Αγία Ειρήνη. Μεταξύ των πελατών του αναφέρεται ο βαρόνος Ρότσιλντ του γνωστού τραπεζικού οίκου.
Via : www.kathimerini.gr
