του Θάνου Παναγόπουλου
Μικροκομματικό παιχνίδι εντυπώσεων από την μία πλευρά και μεσοπρόθεσμο σχέδιο νέων περικοπών σε μισθούς και συνάξεις από την άλλη, παίζεται το τελευταίο 24ωρο όχι μόνο στις πλάτες 1,5 εκατομμυρίου ανέργων, αλλά και έμμεσα του συνόλου των εργαζομένων και των συνταξιούχων, από κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ, με αφορμή τον κατώτατο μισθό.
Με μια τροπολογία – τρικ, κυριολεκτικά της τελευταίας στιγμής, την οποία επεχείρησαν να καλύψουν κάνοντας «κοινοβουλευτικά παράσιτα» η κυβέρνηση έδωσε τη χαριστική βολή στον κατώτατο μισθό, ο οποίος στο εξής θα έχει μόνον άνω όριο.
Με βάση την τροπολογία «κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας», με τροπολογία του ΠαΣοΚ, που έγινε δεκτή από τον Γ. Στουρνάρα, οι άνεργοι που θα απασχοληθούν σε ολιγόμηνα προγράμματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα λαμβάνουν καθαρές αμοιβές έως 19,6 ευρώ ημερησίως και όχι μεγαλύτερες των 490 ευρώ μηνιαίως. Για εργαζόμενους κάτω των 25 ετών, οι απολαβές δεν θα ξεπερνούν τα 427 ευρώ μηνιαίως. Αυτό σημαίνει πως ο εργοδότης θα μπορεί να πληρώνει τους απασχολούμενους και με 250… και με 200… και με 150 ευρώ…!
Η διάταξη αυτή αυτή δεν απέχει και πολύ από την πρόταση που είχε υποβάλει ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, όταν είχε υποστηρίξει ότι οι άνεργοι πρέπει να δουλεύουν δωρεάν.
Σε ό,τι αφορά στην μείωση των εργοδοτικών εισφορών, αυτή θα προβλέπεται «ως μέτρο ανάσχεσης της ανεργίας, για τις επιχειρήσεις που διατηρούν τις υφιστάμενες σε αυτές, θέσεις εργασίας», όταν το επιτρέψουν τα δημόσια οικονομικά (ουσιαστικά μόλις επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα).
Από τις δύο πλευρές (κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ) διαρρέονται αποκλίνουσες εξηγήσεις για τα περιβόητα 490 ευρώ μηνιαίες απολαβές και οι οποίες έχουν μείζονα σημασία, κατά πολύ ευρύτερη του όποιου ποσού που θα εισπράττουν οι άνεργοι που προσλαμβάνονται. Και τούτο, διότι ανοίγει (αφού αν και δεν έγινε δεκτή η συγκεκριμένη παράγραφος, ήλθε η επιφύλαξη για υιοθέτησή της σε κατοπινό χρόνο) ουσιαστικά ο δρόμος για μείωση των εργοδοτικών εισφορών σε μια περίοδο κατά την οποία τα ασφαλιστικά ταμεία βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και με εκατομμύρια εργαζόμενους να απειλούνται με αύξηση εισφορών, περαιτέρω παράταση του εργασιακού βίου και με μελλοντικές συντάξεις πείνας.
Via : www.avgi.gr