του Άρη Τσουκνίδα
Δεν με παραξένεψε καθόλου η ανακοίνωση-κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ για συμμετοχή στην απεργία. Ήταν μια συνεπής πράξη από ανθρώπους που σκέφτονται με τον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης. Και δείχνει ένα ισχυρό επίπεδο προβληματισμού και διεργασιών που γίνονται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος. Όπως δεν με είχαν παραξενέψει οι αντίστοιχες ανακοινώσεις όταν ήταν κυβέρνηση οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ. Αντίθετα μάλιστα θεωρώ ότι είναι δείγμα υγείας η αποστασιοποίηση οργανωμένων ομάδων του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος από επιλογές που αναδεικνύουν έντονα πρακτικές κυβερνητισμού.
Όμως το ερώτημα παραμένει.
Υπάρχει δυισμός πίσω από αυτή την πολιτική συμπεριφορά;
Κατά την γνώμη μου ναι. Όχι όμως γιατί έβγαλε την ανακοίνωση. Αυτό είναι το φυσιολογικό σε μια ώριμη πολιτικά κοινωνία, αυτό έπρεπε να γίνεται συστηματικά από όλους τους πολιτικούς χώρους (πλην των οπαδών της μονολιθικότητας) σε όλα τα σοβαρά ζητήματα και να αποτελεί κεκτημένο στην πολιτική μας συνείδηση.
Ο Δυισμός, ή μάλλον ο παραλογισμός της συγκεκριμένης πράξης είναι ότι έγινε σε ένα χώρο ο οποίος συστηματικά τα προηγούμενα χρόνια θεωρούσε ότι όταν γινόταν κάτι αντίστοιχο σε άλλους χώρους «αποτελούσε τακτική παραπλάνησης» ή αντίστοιχα καλούσε τα μέλη που διαφωνούσαν να εγκαταλείψουν τα «μνημονιακά κόμματα».
Ο Δυισμός λοιπόν δεν έγκειται στην ύπαρξη της ανακοίνωσης, αλλά στην ΄θεση ότι όταν συμβαίνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι έκφραση πλουραλισμού και δημοκρατίας (που είναι), όχι όμως όταν συμβαίνει σε άλλους χώρους. Και αυτό αποτελεί δείγμα καθαρά εγωκεντρικής προσέγγισης των πραγμάτων, που το σύνολο της κοινωνίας το καταλαβαίνει και αντιδρά (ευτυχώς με χιούμορ στη συγκεκριμμένη περίπτωση)
Προφανώς αυτή η κριτική δεν αφορά ανθρώπους που είχαν και έχουν την πολιτική σκέψη να αντιλαμβάνονται διαφορετικά την άσκηση της πολιτικής και τις έννοιες της δημοκρατίας και του πλουραλισμού, προσδίδοντάς τους ένα διαφορετικό αξιακό περιεχόμενο και που βρίσκονται σε όλους τους πολιτικούς χώρους.
Αφορά όμως διαχρονικά όλους εκείνους που χρησιμοποιούν μικροπολιτικούς συμπεριφορικούς διαχωρισμούς για να απαξιώνουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ενώ στην πραγματικότητα λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο με αυτό που κατηγορούν.
Με μοναδικό στόχο την Εξουσία.
Με αλαζονία και χωρίς συναινέσεις.
Και που η τακτική τους αλλάζει ανάλογα με την συμμετοχή τους η όχι στο εκάστοτε κυβερνητικό σχήμα. Γιατί πολύ απλά δεν έχουν προτάσεις. Δεν έχουν σχέδιο και στόχο τον κοινωνικό μετασχηματισμό αλλά μονο το να βρίσκονται στην εξουσία.
Αν απομακρυνθούμε λοιπόν από την μικροπολιτική αντιπαράθεση και ξεπεράσουμε τον δυισμό του πρώτου επιπέδου, η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ δίνει την ευκαιρία για αναστοχασμό πάνω στη λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος και τον μονολιθικό-συγκεντρωτικό τρόπο σκέψης που αυτή τη στιγμή με όρους πολιτικής κυριαρχίας έχει επικρατήσει στην πολιτική ζωή του τόπου μας.
Άρης Τσουκνίδας, 12/11/2015, ημέρα πανελλαδικής απεργίας.
Δεν με παραξένεψε καθόλου η ανακοίνωση-κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ για συμμετοχή στην απεργία. Ήταν μια συνεπής πράξη από ανθρώπους που σκέφτονται με τον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης. Και δείχνει ένα ισχυρό επίπεδο προβληματισμού και διεργασιών που γίνονται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος. Όπως δεν με είχαν παραξενέψει οι αντίστοιχες ανακοινώσεις όταν ήταν κυβέρνηση οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ. Αντίθετα μάλιστα θεωρώ ότι είναι δείγμα υγείας η αποστασιοποίηση οργανωμένων ομάδων του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος από επιλογές που αναδεικνύουν έντονα πρακτικές κυβερνητισμού.
Όμως το ερώτημα παραμένει.
Υπάρχει δυισμός πίσω από αυτή την πολιτική συμπεριφορά;
Κατά την γνώμη μου ναι. Όχι όμως γιατί έβγαλε την ανακοίνωση. Αυτό είναι το φυσιολογικό σε μια ώριμη πολιτικά κοινωνία, αυτό έπρεπε να γίνεται συστηματικά από όλους τους πολιτικούς χώρους (πλην των οπαδών της μονολιθικότητας) σε όλα τα σοβαρά ζητήματα και να αποτελεί κεκτημένο στην πολιτική μας συνείδηση.
Ο Δυισμός, ή μάλλον ο παραλογισμός της συγκεκριμένης πράξης είναι ότι έγινε σε ένα χώρο ο οποίος συστηματικά τα προηγούμενα χρόνια θεωρούσε ότι όταν γινόταν κάτι αντίστοιχο σε άλλους χώρους «αποτελούσε τακτική παραπλάνησης» ή αντίστοιχα καλούσε τα μέλη που διαφωνούσαν να εγκαταλείψουν τα «μνημονιακά κόμματα».
Ο Δυισμός λοιπόν δεν έγκειται στην ύπαρξη της ανακοίνωσης, αλλά στην ΄θεση ότι όταν συμβαίνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι έκφραση πλουραλισμού και δημοκρατίας (που είναι), όχι όμως όταν συμβαίνει σε άλλους χώρους. Και αυτό αποτελεί δείγμα καθαρά εγωκεντρικής προσέγγισης των πραγμάτων, που το σύνολο της κοινωνίας το καταλαβαίνει και αντιδρά (ευτυχώς με χιούμορ στη συγκεκριμμένη περίπτωση)
Προφανώς αυτή η κριτική δεν αφορά ανθρώπους που είχαν και έχουν την πολιτική σκέψη να αντιλαμβάνονται διαφορετικά την άσκηση της πολιτικής και τις έννοιες της δημοκρατίας και του πλουραλισμού, προσδίδοντάς τους ένα διαφορετικό αξιακό περιεχόμενο και που βρίσκονται σε όλους τους πολιτικούς χώρους.
Αφορά όμως διαχρονικά όλους εκείνους που χρησιμοποιούν μικροπολιτικούς συμπεριφορικούς διαχωρισμούς για να απαξιώνουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ενώ στην πραγματικότητα λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο με αυτό που κατηγορούν.
Με μοναδικό στόχο την Εξουσία.
Με αλαζονία και χωρίς συναινέσεις.
Και που η τακτική τους αλλάζει ανάλογα με την συμμετοχή τους η όχι στο εκάστοτε κυβερνητικό σχήμα. Γιατί πολύ απλά δεν έχουν προτάσεις. Δεν έχουν σχέδιο και στόχο τον κοινωνικό μετασχηματισμό αλλά μονο το να βρίσκονται στην εξουσία.
Αν απομακρυνθούμε λοιπόν από την μικροπολιτική αντιπαράθεση και ξεπεράσουμε τον δυισμό του πρώτου επιπέδου, η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ δίνει την ευκαιρία για αναστοχασμό πάνω στη λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος και τον μονολιθικό-συγκεντρωτικό τρόπο σκέψης που αυτή τη στιγμή με όρους πολιτικής κυριαρχίας έχει επικρατήσει στην πολιτική ζωή του τόπου μας.
Άρης Τσουκνίδας, 12/11/2015, ημέρα πανελλαδικής απεργίας.
