του Γιώργου Κιούση
Συνέντευξη με τη Ματίνα
Ρώτησαν κάποτε τον Ρώσο συγγραφέα και νομπελίστα Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, πώς εννοεί την ελευθερία και εκείνος απάντησε: «Ούτε καν οι σκέψεις ενός φυλακισμένου δεν είναι ελεύθερες».
Επανέρχονται συνέχεια στα ίδια πράγματα». Η ψυχή, όμως, σπάει την ανθρώπινη φυλακή και παραμένει ελεύθερη. Μια τριανταοκτάχρονη που έχει καταδικαστεί για παραβατική συμπεριφορά, κρατούμενη στο κατάστημα των γυναικείων φυλακών Ελεώνα Θήβας, λυγίζει τα κάγκελα… με διάβασμα. Είναι δευτεροετής φοιτήτρια στο Τμήμα Πολιτισμικής Επικοινωνίας και Τεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
– Πόσων χρόνων είσαι Ματίνα;
«Γεννήθηκα πριν από 38 χρόνια στην Αθήνα».
– Πόσο δύσκολο ήταν να τα καταφέρεις;
«Η είσοδος σε ΑΕΙ ήταν από παλαιότερα όνειρό μου. Ετσι το Μάιο του 2011, αφού παρακολούθησα μαθήματα στα πλαίσια του προγράμματος «Κατ’ ιδίαν Διδαχθέντων» που λειτουργεί στο Κατάστημα Κράτησης, αποφάσισα να δώσω Πανελλήνιες Εξετάσεις. Η προετοιμασία ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2011 με λίγες ώρες μαθημάτων, πολλή θέληση από πλευράς μου και πολλή υποστήριξη από τους καθηγητές μου και τον τότε διευθυντή του ΣΔΕ. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα είχαν να κάνουν με τα χρονικά πλαίσια προετοιμασίας που ήταν περίπου 3,5 μήνες. Φυσικά, δεν αρκούσαν για να καλύψω την ύλη σε μαθήματα όπως τα Λατινικά και τα Αρχαία».
– Πότε μπήκες στη σχολή;
«Οταν τον Σεπτέμβριο του 2011 έμαθα ότι είχα περάσει στο τμήμα Πολιτιστικής Επικοινωνίας και Τεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, η χαρά μου ήταν μεγάλη και με τον καιρό γινόταν ακόμα μεγαλύτερη καθώς έβλεπα ένα καινούργιο κόσμο να ξεδιπλώνεται μπροστά μου. Από τότε αντιμετωπίζω τις σπουδές σαν μια πρόκληση, σαν ένα κομμάτι που πρέπει να κατακτήσω. Αλλωστε, πιστεύω πλέον πως μόνο μέσα από τις δυσκολίες μαθαίνει κανείς να παλεύει για να φθάσει εκεί που επιθυμεί».
– Σε ποιο έτος σπουδών είσαι;
«Βρίσκομαι πλέον στο δεύτερο έτος σπουδών και παρ’ όλο που είναι νωρίς για τελικά συμπεράσματα, με ενδιαφέρουν περισσότερο μαθήματα που σχετίζονται με τη Θεωρία του Πολιτισμού, την Ιστορία της Τέχνης και την Πολιτιστική Επικοινωνία, δηλαδή αυτά που σχετίζονται περισσότερο με τη Μουσειολογία».
– Πώς δίνεις εξετάσεις;
«Οσον αφορά στις εξετάσεις, διεξάγονται κανονικά μέσα στα πλαίσια που ορίζει το πανεπιστήμιο για τις εξεταστικές, με τη διαφορά ότι αντί να πηγαίνω εγώ στη σχολή, έρχονται κάποιοι από τους καθηγητές εδώ μαζί με τα θέματα».
– Διαδίκτυο χρησιμοποιείς;
«Χρησιμοποιώ, διότι για τη συγκέντρωση της απαιτούμενης ύλης, όπως η προμήθεια των συγγραμμάτων, είναι απαραίτητο το Διαδίκτυο. Επίσης χρησιμεύει στην επικοινωνία με τους καθηγητές και στη συγκέντρωση της ύλης για τις εργασίες. Βέβαια, όλα αυτά δύσκολα καλύπτουν το κενό που δημιουργείται από την έλλειψη παρακολούθησης μαθημάτων και διαλέξεων, γεγονός που καθιστά τη φοίτηση υπό συνθήκες κράτησης ελλιπή σε πρακτικό επίπεδο και μοναχική σε ψυχολογικό».
– Βρίσκεις χρόνο να διαβάζεις;
«Χρόνος για μελέτη υπάρχει αρκετός και χώρος μού χορηγείται κατόπιν αιτήσεως πριν από κάθε εξεταστική. Στα δωμάτια είμαστε περίπου δώδεκα άτομα, οπότε είναι ακατάλληλα για μελέτη. Νομίζω πως το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να αντιμετωπίσει κανείς την κακή ψυχολογία που δημιουργεί ο εγκλεισμός και το άγχος που προκαλούν οι διάφορες νομικές εκκρεμότητες».
– Κάτι υπέροχο που διάβασες και θέλεις να μοιραστείς με τους αναγνώστες της «Ε»;
«Κάτι που διάβασα -στα πλαίσια των σπουδών μου- και μου έκανε εντύπωση είναι μία φράση του Witgenstein «Για ό,τι δεν μπορεί να μιλήσει κανείς πρέπει να σωπαίνει»…».
Via : www.enet.gr