H ενεργειακή φτώχεια δεν είναι απλώς ένα φαινόμενο που εντατικοποιείται μέσα στην κρίση ώστε να φτάνει να αφορά μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, αλλά έχει επιπτώσεις και στην ίδια τη ζωή του, αφού υπολογίζεται ότι 1.080-2.962 θάνατοι σε ετήσια βάση σχετίζονται με αυτή. Οσο για τις διαστάσεις της;
Στην Αττική υπολογίζεται ότι σχεδόν το 43% των νοικοκυριών αδυνατεί να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες του, ενώ το 25% δαπανά πάνω από το 10% του εισοδήματός του για να τις καλύψει: ενδεικτικοί υπολογισμοί της ενεργειακής ένδειας που στερείται συγκεκριμένο ορισμό.
Αν και το θεσμικό πλαίσιο για την αντιμετώπισή της υπάρχει, έχει καθυστερήσει πάνω από ένα χρόνο η εκπόνηση του Σχεδίου Δράσης και Αντιμετώπισης της ενεργειακής πενίας, όπως ορίζει το άρθρο 25 του σχετικού νόμου (4342/2015). Η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, η χαμηλή ενεργειακή απόδοση των κτιρίων αλλά και οι υψηλές τιμές ενέργειας είναι μερικές από τις συνιστώσες του προβλήματος προς επίλυση.
Τα παραπάνω έγιναν γνωστά από τον Χρήστο Τουρκόλια, εκπρόσωπο του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ), σε σχετική εκδήλωση που πραγματοποίησε το δίκτυο κοινωνικών επιχειρηματιών Αshoka, σε συνεργασία με τo Aephoria.net, την περασμένη βδομάδα, με στόχο πέρα από τον εντοπισμό του προβλήματος να διερευνηθεί κατά πόσο η καινοτομία μπορεί να το καταπολεμήσει.
Ενας πληθυσμός που ισοδυναμεί με τους κατοίκους της Ισπανίας και της Αυστρίας μαζί, «πάνω από 54.000.000 άτομα στην Ευρώπη, αδυνατούν να θερμάνουν τα σπίτια τους τον χειμώνα, και εξίσου μεγάλος αριθμός δυσκολεύεται εξαιρετικά να πληρώσει τους λογαριασμούς ενέργειας ή ζει σε σπίτια με σοβαρά προβλήματα υγρασίας και διαρροών», όπως παρατήρησε η εκπρόσωπος του Αshoka Στέλλα Πρίντεζη, παρουσιάζοντας το χρηματοδοτούμενο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Tackle Fuel Poverty» της Ashoka που υλοποιεί σε συνεργασία με το Schneider Foundation.
Το πρόγραμμα έχει στόχο να εντοπίσει και να υποστηρίξει κοινωνικές πρωτοβουλίες στον τομέα της ενεργειακής φτώχειας (σε θέματα διατομεακής συνεργασίας, εκπαίδευσης-εργασίας, ενεργειακής αποδοτικότητας, καινοτόμες μεθόδους χρηματοδότησης, χαρτογράφηση αναγκών, ενημέρωση του κοινού) ενώ η υποβολή των προτάσεων για συμμετοχή σ’ αυτό λήγει την 1η Οκτωβρίου. Πληροφορίες μπορούν να αντληθούν στη διεύθυνση http://tacklefuelpoverty.com
Δίνοντας το παράδειγμα του περσινού νικητή για το πώς οι καινοτόμες ιδέες συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της ενεργειακής ένδειας, η κ. Πρίντεζη ανέφερε τη γαλλική εταιρεία reseau eco habitat που κατάφερε να διασυνδέσει τα νοικοκυριά από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, οι οποίες δεν είχαν πρόσβαση στην ενημέρωση για τις χρηματοδοτικές δυνατότητες για την υποστήριξη και ανακαίνιση των κατοικιών τους που είχαν μεγάλες ενεργειακές απώλειες, με τις επιχειρήσεις που αναλάμβαναν αυτές τις εργασίες μέσω ενός υφιστάμενου δικτύου εθελοντών, ώστε να γεφυρωθεί η εκατέρωθεν δυσπιστία: από τη μια των νοικοκυριών που δεν ήξεραν πού να απευθυνθούν και από την άλλη των εταιρειών που δεν αναλάμβαναν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους επειδή δεν ήξεραν αν και πώς θα πληρωθούν.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν ομιλητές από τον ελληνικό και διεθνή χώρο που δραστηριοποιούνται στους τομείς της έρευνας, της επιχειρηματικότητας, της ενημέρωσης και της διαμόρφωσης πολιτικής, παρουσιάζοντας πώς μπορεί ο καθένας να αναλάβει δράση κάνοντας τη διαφορά.
Ο ρόλος της εκπαίδευσης
Ο Βασίλης Νικολόπουλος, συνιδρυτής της ΙΝΤΕLEN την οποία δημιούργησαν διδάκτορες μηχανικοί του ΕΜΠ, μίλησε για συλλογικές ψηφιακές υπηρεσίες που μπορούν να δώσουν λύσεις και για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να συμβάλει η εκπαιδευτική διαδικασία στην εξοικονόμηση ενέργειας, μέσω της αλλαγής συμπεριφοράς, εξοικονόμηση που δεν έχει κόστος.
Εδωσε μάλιστα το απτό παράδειγμα από τα αποτελέσματα σε 10 δημόσια σχολεία, που μετά από ενημέρωση και έξυπνες εκπαιδευτικές παρεμβάσεις ακόμη και μέσω παιχνιδιών έφτασαν να εξοικονομούν έως και το 52% της ενέργειας που χρησιμοποιούσαν. Αλλαγή συμπεριφοράς που μπορεί να εξοικονομήσει ενέργεια και στο σπίτι μειώνοντας κατά 5% τους μηνιαίους λογαριασμούς. «Λύσεις υπάρχουν, χρειάζεται μόνο σωστή στρατηγική και προσωποποίηση των υπηρεσιών», επισήμανε.
Από την πλευρά του, ο Διονύσης Ποτουρίδης από τη γαλλική πολυεθνική Schneider, η οποία ειδικεύεται στη διαχείριση ενεργειακών αυτοματισμών, παρουσίασε τη δράση του ομώνυμου ιδρύματος που ενεργοποιείται σε αναπτυσσόμενες και ανεπτυγμένες χώρες για την αντιμετώπιση ενεργειακών προβλημάτων και έδωσε το παράδειγμα ενός έξυπνου κτιρίου στην Ολλανδία, ενεργειακά αυτόνομου.
Παράλληλα έθιξε τις μελλοντικές διαστάσεις του θέματος. Εντόπισε το πρόβλημα αλλά και τη λύση του στις πόλεις που ολοένα μεγεθύνονται. Το 2014 ο αστικός πληθυσμός ήταν το 54% του παγκόσμιου ή 3,9 δισεκατομμύρια άνθρωποι που υπολογίζεται ότι το 2050 θα γίνουν 6,3 δισ. ή το 66% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ τα κτίρια καταναλώνουν το 53% της παγκόσμιας ενέργειας και μέχρι το 2040 θα καταναλώνουν το 80%.
Κι ενώ η ενημέρωση, η εκπαίδευση, η χρηματοδότηση και η αλλαγή πολιτικής εντοπίστηκαν ως πλευρές ικανές να κάνουν τη διαφορά στην αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας για τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων πολιτών, υπολογίζεται ότι 1,1 δισ. άνθρωποι παγκοσμίως δεν έχουν καν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, δίνοντας τις τραγικές διαστάσεις μιας παγκόσμιας ανισότητας…
Via : www.efsyn.gr
