Μια από τις τελευταίες παραλιακές λωρίδες ομορφιάς της αττικής γης, από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας έως και την Αγία Μαρίνα στο Κορωπί, πέφτει θύμα της… τουριστικής ανάπτυξης. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση περί αναδιάρθρωσης του ΕΟΤ και ενίσχυσης της τουριστική επιχειρηματικότητας, αλλάζει η χρήση γης και γίνεται ντουβάρια και τσιμέντο αφού προβλέπονται, στην παραλιακή αυτή λωρίδα, συνεδριακό κέντρο με υποστηρικτικές οικοδομικές χρήσεις (εκθεσιακό κέντρο, αναψυκτήρια, καταστήματα, γραφεία), τουριστικές επαύλεις, ξενοδοχεία οριζόντιας και κάθετης ιδιοκτησίας, ιδιωτικοποίηση ιαματικών λουτρών και πολλά που αλλάζουν το τοπίο, μετατρέποντάς το σε μια απέραντη τουριστική ατραξιόν.
Τουρισμός, αθλητισμός και αναψυχή είναι το τρίπτυχο των φωστήρων της κυβέρνησης για την ανάπτυξη, χωρίς όμως να λαμβάνεται υπ” όψιν ο βιασμός της φύσης που προξενούν και αδιαφορώντας τελείως για την επιβάρυνση στο φυσικό κάλλος της ακτογραμμής.
Το υπουργείο Τουρισμού αποδεικνύει ότι δεν σέβεται το περιβάλλον~ προκειμένου να καρπωθεί έσοδα δεν διστάζει να προχωρήσει σε σχέδια που αλλοιώνουν και παραμορφώνουν την παραλιακή ζώνη. Στόχος του νομοσχεδίου, ισχυρίζονται οι εμπνευστές του, είναι η ανάπτυξη ενός φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Πόσο φιλικό μπορεί να είναι ένα περιβάλλον όταν σε όλα τα οικόπεδα της παραλιακής επιτρέπεται η δόμηση τάχα μου ξενοδοχειακών μονάδων που θα αποφέρουν νέες θέσεις εργασίας, «τουριστικών επαύλεων« (τι ακριβώς σημαίνει ο όρος ουδείς γνωρίζει με λεπτομέρειες). Πόσο συμβάλλει στην τουριστική ανάπτυξη το «φόρτωμα» της παραλιακής ζώνης με συνεχείς εγκαταστάσεις, καθ” όλο το μήκος της, αθλητικών υποδομών και ξενοδοχειακών συγκροτημάτων;
Μήπως είναι τουριστική ανάπτυξη η ιδιωτικοποίηση των ιαματικών λουτρών που μεθοδεύεται, αφού η μη υποβολή, εντός εξαμήνου, των δικαιολογητικών επιφέρει σφράγισμα της πηγής και η αξιοποίησή της μεταφέρεται στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου;
Η ανάπτυξη δεν είναι τσιμέντο και σίδερα. Μια ήπια παρέμβαση, καλά σχεδιασμένη, θα μπορούσε να συνδυάσει μικρές ξενοδοχειακές μονάδες, χαμηλού ύψους, με μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις που θα φιλοξενούν κατοίκους της περιοχής, αλλά και πολλούς επισκέπτες από άλλα μέρη.
Η ανάπτυξη απαιτεί σχεδιασμό και διαβούλευση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τους κατοίκους δηλαδή που κατοικούν στη ζώνη αυτή. Η άμετρη ανάπτυξη είναι προϊόν έλλειψης σοβαρού σχεδιασμού. Εξυπηρετεί μόνο συμφέροντα των κατεχόντων και όχι την καταπολέμηση της ανεργίας.
Via : www.efsyn.gr