Συντάκτης: Γιώργος Τσιάρας
Εκνευρισμό στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και στην Ουάσινγκτον προκαλεί το ελληνικό «φλερτ» με τη Ρωσία, που έρχεται σε μια στιγμή ευρύτερου επανακαθορισμού των σχέσεων του Κρεμλίνου με τη Δύση, στη σκιά του ουκρανικού εμφυλίου αλλά και του πνεύματος ενός νέου «ψυχρού πολέμου» που καλλιεργείται από συγκεκριμένους στρατο-βιομηχανικούς κύκλους.
Είναι εμφανής η αγωνία των ισχυρών για την πιθανότητα σταδιακής «αποστασιοποίησης» της νέας ελληνικής κυβέρνησης από την επίσημη ευρωπαϊκή γραμμή στο θέμα της Ουκρανίας, προκειμένου να λάβει οικονομικά ανταλλάγματα από τη Ρωσία – ακόμη και αν είναι έμμεσα ανταλλάγματα, όπως, π.χ., η εξαίρεση των ελληνικών γεωργικών προϊόντων από τις λίστες των ρωσικών κυρώσεων ή κάποια έκπτωση στην τιμή του ρωσικού φυσικού αερίου.
Το ερώτημα που επιστρέφει σε όλα τα ξένα δημοσιεύματα είναι ένα: τι ακριβώς προτίθεται να προσφέρει η ελληνική πλευρά στη Ρωσία προκειμένου να λάβει τα (όποια) ανταλλάγματα; Ισως το σημαντικότερο μάλιστα «μήνυμα», από πλευράς ειδικού βάρους, προήλθε από το χθεσινό κύριο άρθρο των «New York Times», που μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί προειδοποιητική βολή προς την Αθήνα: να μην το παρακάνει με το μοσχοβίτικο εαρινό της ειδύλλιο.
Οπως εκτιμούν οι «NYT», «η Ελλάδα δεν μπορεί να υπολογίζει στη Ρωσία για να την οδηγήσει στην οικονομική διάσωσή της, αφού η ρωσική οικονομία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα.
»Και το ΔΝΤ εκτιμά ότι η ρωσική οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 3% αυτό το έτος […] Φυσικά, η Γερμανία αλλά και τα άλλα μέλη της ευρωζώνης επίσης χρειάζεται να εργαστούν πιο εποικοδομητικά με τον κ. Τσίπρα. Μπορούν να ξεκινήσουν με τη χορήγηση στην Ελλάδα μεγαλύτερης ευελιξίας στον τρόπο και στον χρόνο αποπληρωμής των χρεών και στις μεταρρυθμίσεις της οικονομίας».
Δυσανασχετούν οι ΗΠΑ
Οι Αμερικανοί κουνούν το δάχτυλο στον «προστατευόμενό» τους ώς τώρα Αλέξη Τσίπρα εξηγώντας ότι: «Αν κατά την επίσκεψή του στη Ρωσία αφήσει να αναδειχθεί πως συνάπτει συμφωνίες με τον Πούτιν ή πως τον στηρίζει, την ώρα που η Ε.Ε. προσπαθεί να διατηρήσει ένα κοινό μέτωπο για την Ουκρανία, αυτό που θα καταφέρει είναι να αποξενωθεί ακόμη περισσότερο από τη Γερμανία, τη Γαλλία και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι σχέσεις της κυβέρνησής του με αυτά τα κράτη διέπονται ήδη από μια ψυχρότητα, και η Ελλάδα χρειάζεται τη βοήθειά αυτών των χωρών για να ανακάμψει η οικονομία της. Ο κ.Τσίπρας θα πρέπει να είναι προσεκτικός, ώστε να μην αφεθεί να τον χρησιμοποιήσει ο Πούτιν με στόχο την υπονόμευση της ευρωπαϊκής ενότητας»…
Ισχύουν άραγε τα παραπάνω; Η αλήθεια είναι πως, παρά τις οικονομικές κυρώσεις που επέβαλε μονομερώς η Δύση στη Ρωσία και παρά τη βουτιά στις τιμές του πετρελαίου και την ισοτιμία του ρουβλίου, η ρωσική οικονομία σημείωσε ανάπτυξη το 2014 – και σε καμιά περίπτωση δεν βρίσκεται στην τραγική κατάσταση που περιγράφεται από τους δυτικούς «αναλυτές». Σύμφωνα με τη ρωσική στατιστική υπηρεσία, το ΑΕΠ της χώρας σημείωσε αύξηση 0,9% το τρίτο και 0,4% το τέταρτο τρίμηνο του 2014 κόντρα σε κάθε δυσοίωνη πρόβλεψη.
Είναι ενδεικτικό πως παρά τον υψηλό πληθωρισμό (τρέχει περίπου με 17% σε ετήσια βάση), το ρωσικό νόμισμα ανακτά το χαμένο έδαφος, φτάνοντας αυτές τις μέρες τα 60 ρούβλια ανά ευρώ. Οπως γράφει ο κορυφαίος σχολιαστής του Bloomberg, Μάθιου Γουίνκλερ, οι δυτικές κυρώσεις μάλλον έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα, αφού αντί να συρρικνώσουν τη ρωσική οικονομία, έστρεψαν τους πολίτες στην εγχώρια παραγωγή, ενώ και ο Πούτιν σημειώνει ρεκόρ δημοτικότητας, παρά τα 15 συναπτά χρόνια στην εξουσία!
Via : www.efsyn.gr
