του Δημήτρη Χρήστου
Δεν χρειάζονται εκλογές. Η χώρα πάνω από όλα χρειάζεται σταθερότητα. Το λέει ο Σαμαράς, το επαναλαμβάνει ο Βενιζέλος και μετά η Βούλτεψη. Το είπε ο… μεταρρυθμιστής Λυκούδης, το είπε και ο δήμαρχος Καμίνης. Μάλιστα. Γιατί επαναστατήσαμε το 1821; Μια χαρά σταθερότητα είχαν τότε οι πρόγονοί μας. Και, για να λέμε την αλήθεια, και καλύτερο φορολογικό σύστημα. Γιατί δεν κάτσαμε φρόνιμα όταν εισέβαλαν στη χώρα οι Γερμανοί; Μια χαρά σταθερότητα θα είχαμε. Ποια είναι τέλος πάντων αυτή η σταθερότητα; Ποιος μπορεί να την περιγράψει; Από το 2009 που στήθηκε το πείραμα στην Ελλάδα, τι έμεινε σταθερό; Το εισόδημα, η ανεργία, η μετανάστευση; Οι αυτοκτονίες λόγω χρεών, οι συντάξεις και τα επιδόματα; Ο τζίρος στην αγορά, τα κλειστά και τα ανοιχτά καταστήματα, οι τιμές των ακινήτων, η βιομηχανική παραγωγή, οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, οι προσβάσεις στην υγεία, τα διόδια, ο χρόνος που απαιτείται να βγει μια σύνταξη; Φτιάξτε μια λίστα με οποιοδήποτε στοιχείο της ζωής, γεννήσεις, γάμους, θανάτους, ό,τι θέλετε. Σταθερότητα δεν θα βρείτε πουθενά.
ΟΤΑΝ, λοιπόν, ένας απλός πολίτης στριμώξει έναν πολιτικό, που αυτός και το κόμμα του δεν τήρησαν καμιά από τις προεκλογικές υποσχέσεις, θα ακούσει να του λένε: Υπομονή, οι θυσίες πιάνουν τόπο. Από τις… θυσίες, που ουσιαστικά είναι εκτελέσεις, εξαιρούνται, όλα τα μεγάλα (και μικρά) διαπλεκόμενα συμφέροντα που έχουν φυγαδεύσει τεράστια κεφάλαια σε φορολογικούς παραδείσους και απαγορεύεται να ελεγχθούν. Είναι τόσο αφοσιωμένη στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος η κυβέρνηση των ανδρείκελων, που έχασε και ξέχασε ολόκληρη τη λίστα (μία από τις πολλές) Λαγκάρντ! Τι περιμένουμε λοιπόν να γίνει και κυρίως ποιοι μπορούν να το κάνουν; Ποιοι ξημεροβραδιάζονται αναζητώντας λύσεις για την έξοδο από την κρίση; Πως μπορούν να δημιουργηθούν 1.000.000 νέες θέσεις εργασίας μακράς πνοής; Ούτε καν έναν αστερίσκο δεν έβαλαν Σαμαράς και Βενιζέλος όταν συμφώνησαν με τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας πριν χαθεί μια μεγάλη αγορά για τα αγροτικά μας προϊόντα.
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ περιβάλλον το οποίο δημιουργήθηκε για την ισχυροποίηση και την προστασία της ευρωπαϊκής οικονομίας και της ευημερίας των λαών που συναποτελούν την Ένωση έχει ουσιαστικά διαλυθεί. Η Γερμανία που είτε κυβέρνηση Δεξιάς, είτε κυβέρνηση Δεξιάς – Σοσιαλδημοκρατών έχει (κανείς δεν καταλαβαίνει τη διαφορά), αξιοποίησε τις αμερικανικές παρεμβάσεις στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και εκμεταλλεύτηκε την υποδούλωση του πολιτικού συστήματος στη Γαλλία. Για τη Γερμανία το νέο ρεαλιστικό σχέδιο, όπως το περιέγραψε ο Σόιμπλε, αφορά μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, με μια ομάδα ικανή να είναι στην Ευρωζώνη, η οποία θα έχει ξεχωριστό ευρωκοινοβούλιο, και τις υπόλοιπες, που θα τροφοδοτούν με ειδικευμένο εργατικό δυναμικό τις πλούσιες χώρες.
Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ οικονομία συνεχίζει να συσσωρεύει πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της (στο 1,1% του ΑΕΠ έφθασε το γερμανικό δημοσιονομικό πλεόνασμα το πρώτο εξάμηνο του 2014), προκαλώντας αντιδράσεις ακόμα και από τις ΗΠΑ επειδή δεν ανακυκλώνει το χρήμα που βγάζει. Οι χώρες της Ευρωζώνης, αντί να συγκλίνουν, όπως υπόσχονταν οι εμπνευστές του εγχειρήματος, αποκλίνουν με το χάσμα Βορρά – Νότου να μεγαλώνει και να προκαλεί τριβές μεταξύ των κυρίαρχων δυνάμεων. Ποια οικονομική θεωρία ή ακόμα και οικονομική λογική μπορεί να υποστηρίξει και κυρίως να αποδείξει ότι είναι δυνατόν να έχεις πραγματικά πλεονάσματα χωρίς ουσιαστική ανάπτυξη, χωρίς ζήτηση, με λαούς ξεζουμισμένους από τη λιτότητα;
Η ΕΚΤ έχει σπαταλήσει μέχρι τώρα 1 τρισεκατομμύριο ευρώ για τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών τραπεζών μέσω των έκτακτων προγραμμάτων ενίσχυσης της κεφαλαιακής τους επάρκειας. Τώρα ετοιμάζεται για νέο γύρο έκτακτης χρηματοδότησης των τραπεζών, η οποία αναμένεται να φθάσει σε ακόμη ένα τρισεκατομμύριο ευρώ τα επόμενα δύο χρόνια. Ίσως η Ιταλία και η Γαλλία κερδίσουν λίγο χρόνο από την πιστωτική χαλάρωση του Ντράγκι. Όμως τίποτα από όλο αυτό τον πακτωλό χρημάτων, σχεδόν με μηδενικό επιτόκιο, δεν πρόκειται να φτάσει στην πραγματική οικονομία, καθώς οι τράπεζες ρουφάνε όλα αυτά τα κεφάλαια για κερδοσκοπικά παιχνίδια. Πάνω από 4 δισ. δολάρια έσπρωξε στην αμερικανική αγορά η Fed μετά την κρίση του 2008, αλλά η ανεργία δεν αντιμετωπίστηκε, το Ντιτρόιτ δεν σώθηκε και οι αριθμοί δεν λένε την αλήθεια, καθώς σχεδόν 6 εκατομμύρια Αμερικανοί δεν καταγράφονται ως άνεργοι, αφού πλέον έχουν σταματήσει να ψάχνουν για δουλειά. Με λίγα λόγια, το κυρίαρχο μοντέλο που επιβάλλουν οι Γερμανοί στην Ε.Ε. δεν μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης και ευημερίας για τους πολίτες των χωρών με σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, τα οποία δεν επιλύονται από τα μέτρα που λαμβάνονται και τελικά χρησιμοποιούνται ως χειροπέδες υποδούλωσης και υπακοής στα ευρωπαϊκά ιερατεία, όπως αυτά εκφράζονται από τη γερμανική κυβέρνηση.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ – πείραμα (η λάθος συνταγή που έλεγε και ο Σαμαράς) για την Ελλάδα είναι σαφές και ήδη εκτελείται. Η χώρα θα μετατραπεί σε μια ηλιόλουστη αποικία με όσο λιγότερους ιθαγενείς. Και όμως, τολμούν να μιλούν για σταθερότητα σε μια χώρα που χρειάζεται άλματα.
ΥΓ.: Αν λάβουμε υπόψιν την κλιμακούμενη επιθετικότητα των ΗΠΑ και της Ε.Ε. εναντίον της Ρωσίας, τότε η ύφεση θα επιταχυνθεί και θα σαρώσει τις πιο αδύνατες χώρες της Ευρώπης. Πρόκειται για παγκόσμιο πόλεμο…
Via : www.avgi.gr
