της Λουκρητίας
Αν παρακολουθούσε κάποιος Βουλή χθες, θα διαπίστωνε κάτι πολύ σημαντικό.Το μεγαλύτερο κακό σε αυτή την χώρα δεν το έχει κάνει ό,τι μέχρι σήμερα πιστεύαμε. Ούτε οι κακές πολιτικές, ούτε η φοροδιαφυγή, ούτε οι μαϊμού συντάξεις.
Όχι, τελικώς η πηγή του κακού είναι η συνείδηση -των βουλευτών φυσικά. Δεν αστειεύομαι. Όταν βλέπεις να την επικαλούνται τόσοι από το βήμα της Βουλής, δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς το αυτονόητο. Η συνείδηση έχει ποινική ευθύνη; Ας στήσουμε μια κάλπη να το αποφασίσουμε.
Ναι τώρα αστειεύομαι. Και τι άλλο θα μπορούσα να κάνω; Προσαρμόζεις την αισθητική σου στο επίπεδο αυτών που παρακολουθείς.
Γιατί όσα συνέβησαν χθες, καταδεικνύουν ένα πράγμα: η ιστορία του σήμερα είναι η επιθεώρηση του αύριο. Και δεν αναφέρομαι στο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Αυτό ας πούμε πως ήταν αναμενόμενο. Όπως θα περίμενε κανείς, στο σημείο που έχουμε φτάσει, οι βουλευτές να μην τροφοδοτούν το αίσθημα απαξίωσης των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Ανοησίες.
Η εικόνα της Ολομέλειας χθες δίνει το δικαίωμα ακόμη και σε όσους διατηρούσαν μια μικρή ελπίδα να την πετάξουν στην τουαλέτα και να τραβήξουν το καζανάκι. Εκεί που πετάχτηκαν και οι διαφωνίες για τα επί της διαδικασίας.
Δεν έχει σημασία αν κατάφεραν να καταλήξουν στα ψηφοδέλτια και τις κάλπες.
Σημασία έχει πως τελικά η συνείδηση για αρκετούς πήγε σε μία κάλπη μόνο.
Πως η μυστική ψηφοφορία στην ουσία έγινε φανερή ντροπή.
Via : www.protagon.gr
