του Μάκη Ανδρονόπουλου
Χαμός γίνεται στην πολυκατοικία της Δεξιάς! Οι διαρροές δημοσκοπήσεων που δείχνουν τη ΝΔ στο 15-16%, φαίνεται πως έχουν κάποια βάση και αυτό προκαλεί πανικό, σε σημείο που άλλαξαν και δημοσκοπική εταιρεία. Ο Μάκης Βορίδης λέγεται πως έχει αναλάβει να φέρει πίσω στη ΝΔ τον αρχηγό του ΛΑΟΣ Γιώργο Καρατζαφέρη, το κόμμα του οποίου έκανε δυναμική επανεμφάνιση με 2,69% στις ευρωεκλογές και το κανάλι του ΑΡΤ πήρε πρόσφατα άδεια εθνικής εμβέλειας από το ΕΣΡ!… Η επιστροφή είναι δύσκολη, διότι αν διαλύσει το ΛΑΟΣ μάλλον θα πρέπει να παραδώσει την άδεια του καναλιού. Γι ́ αυτό ο Καρατζαφέρης λέει ότι το ζητούμενο είναι να συμφωνήσουμε σε μια άλλη πολιτική, στο «χτίσιμο μιας νέας ιδέας για την Ελλάδα και όχι η επιστροφή στη ΝΔ»….
Ο Βύρων Πολύδωρας, από την πλευρά του, απέτυχε να μαζέψει τους όψιμους αντιμνημονιακούς δεξιούς, καθώς οι «περιφερόμενοι εγωισμοί» των διαγραμμένων ή ανεξαρτητοποιημένων βουλευτών της ΝΔ και των ΑΝΕΛ, αλληθωρίζουν πάντα προς τη ΝΔ, ιδιαίτερα τώρα που ξέρουν ότι τους έχει ανάγκη. Το ίδιο ισχύει και για τους ανεξαρτητοποιημένους χρυσαυγίτες.
Η συγκρότηση ενός αντιμνημονιακού δεξιού πατριωτικού μετώπου τελικά δεν προκύπτει, όπως εκτιμούν στελέχη του χώρου, όχι μόνο εξ αιτίας των «περιφερόμενων εγωισμών», αλλά και λόγω του αμφιλεγόμενου των ίδιων των προσώπων σε ότι αφορά το πραγματικό αντιμνημονιακό τους προφίλ. Αυτό όμως δεν σημαίνει, υπό τις συνθήκες που όλο και περισσότερο δυσκολεύουν, ότι οι ψηφοφόροι τους θα πάνε στη ΝΔ, κάθε άλλο, εκτιμούν οι ίδιες πηγές. Έτσι, ο Μπαλτάκος «ωθείται» για τη δημιουργία ενός κόμματος επανενοποίησης της Δεξιάς, η τέλος πάντων ενός δεξιού αναχώματος που θα συγκρατήσει το οργισμένο σκορποχώρι.
Η εκτός ΝΔ δεξιά, έτσι όπως καταγράφτηκε στις ευρωεκλογές, έλαβε 18,92% (1.131.119 ψήφους) εκ των οποίων οι μισοί πήγαν στην Χρυσή Αυγή που έλαβε ποσοστό 9,39% (536.910). Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες (που σημειολογικά λόγω Καμμένου τοποθετούνται στη Δεξιά) πήραν 3,64% (197.701), ο ΛΑΟΣ 2,69% (154.027), οι «Έλληνες Ευρωπαίοι Πολίτες» του Χατζημαρκάκη 1,44% (82.220), η «Ένωση για την Πατρίδα και το Λαό» των Πολύδωρα-Ψωμιάδη-Νικολόπουλου 1,04% (59.341), οι «Γέφυρες» (Δημιουργία Ξανά & Δράση) 0,9% (51.544) και το φιλοδραχμικό ΕΠΑΜ του Δ. Καζάζη 0,86% (49.376). Δηλαδή, υπάρχει πολύ εκλογική πελατεία, αλλά …Η καχυποψία και ο ωμός ανταγωνισμός επικρατεί σήμερα ανάμεσα σε όλους αυτούς.
Για τον Γιώργο Καρατζαφέρη, για παράδειγμα, λένε ότι είναι loser και αμφιλεγόμενος, αφού του έφυγαν τα καλύτερα στελέχη του και οι παραδοσιακοί του ψηφοφόροι πήγαν στην ΧΑ. Μάζεψε βέβαια, τους Νικολόπουλο, Ζώη, Ψωμιάδη, αλλά μέχρι εκεί. Είναι μια συγκέντρωση επικοινωνιακής επιβίωσης για όλους. Έχει ψηφίσει μνημόνια και εφαρμοστικούς νόμους. Επίσης θεωρείται αμφιλεγόμενος από όλους, καθώς η πολιτική του συμπεριφορά το 2000, το 2009, αλλά και η στήριξη που παρείχε στο Μνημόνιο Ι δεν τον καθιστά «καθαρό παίκτη» για τους άλλους. Μερικοί τον χαρακτηρίζουν «δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ»!… Η παλιννόστηση ψηφοφόρων που σημειώθηκε στις ευρωεκλογές ήταν συγκυριακή, αφορούσε μόνο το Ευρωκοινοβούλιο. Ερωτηματικά και για τον «χριστιανοδημοκράτη» Νίκο Νικολόπουλο, που έμεινε «πιστός» στα Ζάππεια, αλλά ορκίστηκε υφυπουργός το Φεβρουάριο του 2012, και όταν ήρθε ο λογαριασμός έφυγε.
«Δεν υπάρχει στοιχειώδης πολιτική συνέπεια στο χώρο» ή είναι άσχετοι μεταξύ τους εξηγεί έγκυρος πολιτικός παρατηρητής. Ο Τζήμερος είναι άσχετος με όλους αυτούς. Ο Χατζημαρκάκης, η νεοφιλελεύθερη «ντάμα του Ρέσλερ», δεν μπορεί να μιλάει με σοβαρότητα αντιμνημονιακά. Τον Καζάκη, τον τρέχανε τα δημοσκοπικά μαγαζιά με 2,5-3% και πήρε 0,86%. Τώρα προσπαθεί να κολλήσει κάπου, αλλά κουβαλάει τη δραχμή μαζί του που δεν τη θέλει κανείς.
Σε ό,τι αφορά τη Χρυσή Αυγή, των μελών της οποίας η δίκη τοποθετείται στα μέσα Νοεμβρίου, γράφεται πως κρατάει τα ποσοστά της με αυξητική τάση. Νομικά, οι χρυσαυγίτες θεωρούν πως οι κατηγορίες δεν στέκουν και θα καταρρεύσουν. Η δίκη πάντως θα κρίνει πολλά. Ο Πολύδωρας και ο Μπαλτάκος ίσως επιχειρήσουν εισοδισμό, δηλαδή, να πάρουν το μαγαζί εξ εφόδου σε μια κρίσιμη στιγμή… Ο Βύρων μπορεί να διαθέτει και ιδεολογικό θεώρημα, που θα μοιάζει με την εξελιγμένη ιδεολογία του γαλλικού Front National.
Το ρετιρέ και οι 180
Η ανακατατάξεις στη δεξιά πολυκατοικία βρίσκονται σε εξέλιξη, όπως άλλωστε και στο ρετιρέ της ΝΔ. Ως γνωστόν, οι συστημικές δυνάμεις και ο Αντ. Σαμαράς ξέρουν ότι πρέπει να κρατηθεί η παρούσα κυβέρνηση έως το 2016 στην εξουσία, γιατί μόνο έτσι έχουν ελπίδες ολοκλήρωσης των σχεδίων τους (βλέπε Η 5η Έκθεση). Για να διασφαλισθεί αυτό δύο πράγματα πρέπει να συμβούν: Πρώτον, να εκλεγεί νέος πρόεδρος Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Δεύτερον, να απαλλαγεί το ΠΑΣΟΚ από τον Βενιζέλο χωρίς να διαταραχθεί η κυβερνητική πλειοψηφία και να αρχίσει να ανακτά έτσι κάποια αξιοπιστία και δυνάμεις. Γι ́ αυτό και οι «παράγοντες» νοιάζονται για το ποιος θα πάρει το πράσινο μαγαζί και σίγουρα δεν θέλουν να πέσει στα χέρια των παπανδρεϊκών, επειδή δεν τους έχουν εμπιστοσύνη. Φοβούνται και τον ρεβανσισμό του Γιώργου.
Σε ότι αφορά το πρώτο ζητούμενο, ο Σαμαράς ψάχνει 26 βουλευτές προκειμένου να περάσει τον κάβο της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας. Γράφεται ότι διαθέτει budget 20 εκατ. ευρώ για την επίτευξη του στόχου και πολλές προτάσεις-ιδέες για το πρόσωπο (Ντόρα, Σημίτης, Αλ. Παπαδόπουλος, Διαμαντούρος κ.ά.). Μεταξύ αυτών και ο Κώστας Καραμανλής που θα έλυνε, ίσως, έτσι το ζήτημα των καραμανλικών βουλευτών που συνεχώς πιέζουν. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα έξι βουλευτές (Γ. Βλάχος, Αλ.Κοντός, Ανδ. Λυκουρέντζος, Ευρ. Στυλιανίδης, Ιορ. Τζαμτζής και Κ. Τσιάρας) του «κλίματος Καραμανλή» ζήτησαν δικαιότερη φορολόγηση και επισήμαναν τον κίνδυνο αποτυχίας στην επίτευξη των εισπρακτικών στόχων που έχει θέσει η κυβέρνηση.
Με τον Δημ. Αβραμόπουλο εξόριστο στην Κομισιόν, και την Ντόρα αιχμάλωτη λόγω Κυρικάκου, ο Σαμαράς δεν έχει ουσιαστικά πρόβλημα στη ΝΔ, παρά μόνο με τους καραμανλικούς. Αν μάλιστα κερδίσει τη μάχη των 180, τότε το σκηνικό θα αλλάξει άρδην, τουλάχιστον σε επίπεδο πολιτικού φαίνεσθαι. Το πραγματικό του πρόβλημά είναι τα ποσοστά του κόμματος που δεν επηρεάζονται πλέον από τις κινήσεις κορυφής και την ανακύκλωση των προσώπων. Το πρόβλημα αυτό σχετίζεται με την πραγματική κατάσταση των ψηφοφόρων-φορολογουμένων, με το ενδεχόμενο μιας δημοσιονομικής αστοχίας, του επερχόμενου ασφαλιστικού κραχ, ενός τραπεζικού ατυχήματος, της κατάρρευσης των εξαγωγών, του κόστους των ρωσικών αντικυρώσεων, της πτώσης 6,7% της βιομηχανικής παραγωγής τον Ιούνιο και της απουσίας ρευστότητας.
Ορισμένοι παρατηρητές διαβλέπουν ότι τόσο η ΝΔ, όσο και οι υπόλοιποι ένοικοι της δεξιάς πολυκατοικίας, μνημονιακοί και μη, δεν έχουν πρόταση διάσωσης για τα μεσαία στρώματα που αντιμετωπίζουν το φάσμα της φτωχοποίησης και ως εκ τούτου θα υποστούν σημαντική συρρίκνωση στις επόμενες εκλογές.
Το come back των ΑΝΕΛ
Δεδομένων όλων των παραπάνω και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φέρεται ήδη στο 28%, οι αναλυτές θεωρούν ότι δύο άλλα κόμματα εμφανίζουν δυναμική προς το 10%, το Ποτάμι και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Το Ποτάμι, ως κόμμα των διακοπών, πήγε καλά, υπάρχει τώρα και το βιβλιαράκι του Σταύρου Θεοδωράκη, αλλά και η προσέλκυση προσωπικοτήτων, όπως ο Αντώνης Καφετζόπουλος. Διαμορφώνεται δηλαδή μια παρεϊστικη τάση, των εστέτ … όπου το 8% είναι ρεαλιστικό, αλλά το 10% είναι η οροφή της, σύμφωνα με τους αναλυτές, οι οποίοι θεωρούν πως ότι ήταν να πάρει από τη ΔΗΜΑΡ το πήρε και τώρα μένει να τσιμπολογήσει από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Για τους ΑΝΕΛ, οι αναλυτές εμφανίζονται εντυπωσιασμένοι, καθώς οι δημοσκοπήσεις τους δίνουν ήδη 5%, μετά την ήττα των ευρωεκλογών (3,64%) και όλες οι ενδείξεις είναι θετικές για την επανάκτηση του 7,5% του Ιουνίου του 2012. Αν πιάσουν αυτό το ποσοστό τους επόμενους μήνες, δεδομένου ότι έχουν «απαλλαγεί» από τους αμφιλεγόμενους βουλευτές που έφυγαν, μπορούν να δουν και το 10% plus…
Οι ΑΝΕΛ, αν εξαιρέσει κανείς τον πρόεδρό τους Πάνο Καμμένο και τον Γραμματέα Γιάννη Μοίρα που προέρχονται από τη ΝΔ, διαθέτουν ένα εξ ίσου σημαντικό κεντροαριστερό στίγμα, καθώς ένα τμήμα των ψηφοφόρων τους προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ και την κεντροαριστερά. Ο χώρος αυτός, όπως επισημαίναμε σε ανάλυσή μας μετά τις ευρωεκλογές, παρά τον καταποντισμό του ΠΑΣΟΚ/Ελιά και της ΔΗΜΑΡ, ο ευρύτερος χώρος του κέντρου συγκέντρωσε πάνω από 20% (1.158.000 ψήφους)! Ειδικότερα, ΠΑΣΟΚ/Ελιά 8,02% (457.585), Ποτάμι 6,6% (376.655), τρίτοι οι ΑΝΕΛ (αν δεν τους θεωρήσουμε αντιμνημονιακή δεξιά), πολύ πάνω από την τέταρτη ΔΗΜΑΡ 1,2% (68.698), ακολουθούν μαζί «Οικολόγοι Πράσινοι & Πειρατές» 0,9% (51.577), Ένωση Κεντρώων 0,65% (38.841) και Πράσινοι-Αλληλεγγύη 0,5% (28.391) και κάτι άλλα κομματίδια των 5.000 ψήφων έκαστο…
Στο πλαίσιο αυτό οι ΑΝΕΛ, ταχύτητα μετά την ήττα και τις νέες αποστασίες, διαμόρφωσαν μια νέα στρατηγική, η οποία συνίσταται στα εξής: Πρώτον, αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το «φλερτ άνευ όρων» με τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια στρατηγική του Νότη Μαριά που φαίνεται πως άφησε πικρίες, ή τέλος πάντων δεν τηρήθηκαν τα συμφωνηθέντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ «όσο μυρίζει εξουσία τόσο ρίχνει νερό στο κρασί του» λένε πλέον οι ΑΝΕΛ. Δεύτερον, στροφή προς το αντιμνημονιακό κέντρο. Εκεί το στίγμα το δίνει ο Δημαράς, αλλά και η στάση των ΑΝΕΛ στο ζήτημα της λίστας Λαγκάρντ και στα ζητήματα που σχετίζονται με την ΧΑ. Τρίτον, αποδίδουν ειδικό βάρος στην εξωτερική πολιτική που αποτελεί την αιχμή του πολιτικού τους είναι. Θεωρούν πως το στίγμα τους δεν έχει καμία σχέση με την εθελοδουλεία της εξωτερικής πολιτικής Σαμαρά-Βενιζέλου, ούτε έχει καμία σχέση με τις κορώνες της εθνικιστικής δεξιάς. Τέταρτον, υποκατάσταση του εμπάργκο που έχουν υποβάλει στο κόμμα τα συστημικά ΜΜΕ με εντατική κομματική αναδιοργάνωση και περιοδείες στελεχών.
Έτσι, από τη μια έχουμε επιθετική παρουσία του εκπροσώπου των ΑΝΕΛ Τέρενς Κουίκ με δηλώσεις και από την άλλη, ο γραμματέας του κόμματος Γιάννης Μοίρας, οργώνει την Ελλάδα και ενθαρρύνει τα μέλη των ΑΝΕΛ για τη νέα οργάνωση του κόμματος και την πολιτική ετοιμότητα. Το δόγμα «οι ΑΝΕΛ θα αποτελέσουν την επιλογή των ψηφοφόρων που απεγκλωβίζονται από τα κόμματα της συγκυβέρνησης» μοιάζει να περπατάει καθώς «η κεντροδεξιά βάση ενοχλείται από τα άγεσθαι και φέρεσθαι των πολιτικών προσώπων και των στελεχών» και αντιλαμβάνεται πως «έχουμε μετατραπεί από χώρα σε χώρο».
Συμπερασματικά, η δεξιά πολυκατοικία μοιάζει να τρίζει και ανεξάρτητα από τις μετακινήσεις πολιτικών και κομματιδίων, η πρώτη λύση για τους ψηφοφόρους που φεύγουν είναι η κεντροδεξιά. Βέβαια, για τους ρεαλιστές που αντιλαμβάνονται πως οι καιροί δεν προσφέρονται για εύθραυστες συμμαχίες, αλλά για μια εναλλακτική πολιτική από μια ισχυρή κυβέρνηση, η λύση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Και εκεί παίζεται το παιγνίδι της εξουσίας και της αλλαγής.
Via : www.koutipandoras.gr
