Γιώργος Ι. Αλλαμανής
Αναπήδησα από χαρά όταν έμαθα ότι κανένας ανεπανόρθωτος βανδαλισμός δεν έχει διαταράξει τον σύντομο βίο της «βιβλιοθήκης της Κηφισιάς», ενός ευαίσθητου μωρού ηλικίας μόλις έξι μηνών.
Πρόκειται, εκ πρώτης όψεως, για ένα… έπιπλο. Τον περασμένο Ιούνιο τοποθετήθηκε στο κέντρο της Κηφισιάς, στην οδό Λεβίδου, σε πολυσύχναστο πέρασμα. Έχει διαστάσεις 80 επί 80 εκατοστά και ύψος δύο μέτρα.
Είναι μία ανοικτή, δημόσια και δωρεάν δανειστική βιβλιοθήκη. Ζει από τις σιωπηλές ανταλλαγές βιβλίων μεταξύ των χρηστών. Χωράει περίπου 350 τόμους και επαφίεται στον «πατριωτισμό» των περαστικών.
Όποιος θέλει, ανοίγει τα πλαστικά καλύμματα των μεταλλικών ραφιών, παίρνει ή αφήνει βιβλία κατά βούληση και αναγνωστική ανάγκη, τους βάζει, αν δεν έχουν, ένα ειδικό αυτοκόλλητο στη ράχη (όπως και στις «κανονικές» βιβλιοθήκες), το οποίο διατίθεται επιτόπου. Και καλό διάβασμα.
Στο εξωτερικό η πρακτική αυτή είναι αρκετά διαδεδομένη. Την πρωτοβουλία να μεταφερθεί στη μνημονιακή Ελλάδα είχαν οι αρχιτέκτονες Ειρήνη-Αιμιλία Ιωαννίδου και Ελευθέριος Αμπατζής, με τη συμπαράσταση του Δήμου Κηφισιάς και χορηγών.
Τώρα, αν εκτός από τη σικ Κηφισιά δούμε να επιβιώνουν τέτοιες βιβλιοθήκες στον Άγιο Παντελεήμονα, στα Άνω Λιόσια και στον άθλιο π(ρ)εζόδρομο της Τοσίτσα δίπλα στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ο κόσμος θα έχει γίνει καλύτερος.
Επί τη ευκαιρία, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να αποθέσω νοερώς κι εγώ τέσσερα βιβλία που θα ευχόμουν να τα διαβάσουν όσο περισσότεροι συνέλληνες. Δύο πολύ πρόσφατα και δύο πιο παλιά.
Τα πολύ πρόσφατα είναι η «Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής» (εκδόσεις Πόλις) του δημοσιογράφου Δημήτρη Ψαρρά και «Το τιμωρό χέρι του λαού – Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944» (εκδόσεις Θεμέλιο) του νέου ιστορικού Ιάσονα Χανδρινού. Το ένα για να παλέψουμε το τέρας σήμερα, το άλλο για να μην παρασυρόμαστε από μισές αλήθειες. Τα πιο παλιά είναι το βιβλίο «Το δόγμα του σοκ – Η άνοδος του καπιταλισμού της καταστροφής» (εκδόσεις Λιβάνη) της Καναδής δημοσιογράφου και ακτιβίστριας Ναόμι Κλάιν και το κλασικό «Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας» (εκδόσεις Opera) του διαφημιστή και συγγραφέα Νίκου Δήμου. Το ένα για να ξέρουμε πώς δουλεύουν συνεταιρικά ο νεοφιλελευθερισμός με τον τρόμο, το άλλο – μην παρασύρεστε απ’ τις τρέχουσες «δεξιές» αντιλήψεις του συγγραφέα –, για να δούμε ως λαός το πρόσωπό μας στον καθρέφτη.
Μόνο αν ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες της αντίληψης, θα εισχωρήσουν ορμητικά ο ανθρωπισμός και η αλληλεγγύη.
