Δημήτρης Σούρδης*
Στον εκλογικό χάρτη των πρόσφατων ευρωεκλογών, στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης, αντί του μπλε ή έστω του ροζ είδαμε το γκρι χρώμα του μειονοτικού «Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας»(ΚΙΕΦ.) Αν και το 0,75% που συγκέντρωσε πανελλαδικά φαντάζει αμελητέο, στους ως άνω νομούς το ΚΙΕΦ αναδείχθηκε πρώτο κόμμα με ποσοστά 38,01 % και 25,04 % αντίστοιχα. Τα ΜΜΕ και ο πολιτικός κόσμος ασχολήθηκαν ελάχιστα με το ζήτημα και όσοι το έκαναν κατήγγειλαν κυρίως την «ανοχή των ελληνικών αρχών στην ανεξέλεγκτη δράση του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής» και τις «προκλητικές» δηλώσεις της προέδρου του κόμματος που μιλάει για «παραβιάσεις των δικαιωμάτων της μειονότητας στη Θράκη», για «τουρκικό κόμμα» και πως η ίδια «νιώθει τουρκάλα», και για τις οποίες δηλώσεις «δεν… συγκινείται κανένας Εισαγγελέας». Πολλά από αυτά τα μέσα (κυρίως τα εθνικοπατριωτικά) εξέφραζαν την ανησυχία τους για τον κίνδυνο να «μετατραπεί η Θράκη σε ένα νέο Κόσοβο».
Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι πραγματικά τέτοιος κίνδυνος, δεν μπορεί να μην μας ανησυχεί το γεγονός ότι ένα κόμμα, που αναμφίβολα κατευθύνεται από την Άγκυρα και που εξυπηρετεί την τουρκική κυβέρνηση, παραμένει ο βασικός εκφραστής της μουσουλμανικής μειονότητας εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια. Το γεγονός αναδεικνύει τουλάχιστον μία διαχρονική πολιτική ανεπάρκεια διαχείρισης της ενσωμάτωσης της μουσουλμανικής μειονότητας.
Η πολιτική της καταπίεσης και των διακρίσεων που ακολουθήθηκε σχεδόν καθ’ όλη την διάρκεια του προηγούμενου αιώνα, το μόνο που απέφερε ήταν να δώσει την δυνατότητα στην τουρκική πολιτική να χειραγωγήσει ένα μεγάλο μέρος του μουσουλμανικό πληθυσμού. Μπορεί οι διακρίσεις τυπικά πλέον να μην υφίστανται και οι μουσουλμάνοι να έχουν αποκτήσει και κάποια προνόμια όπως η ποσόστωση εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, αλλά οι μνήμες είναι ακόμη νωπές. Εξ άλλου εκείνο που παρέχει την βάση για παρεμβάσεις του τουρκικού προξενείου είναι η απουσία μιας πολιτικής που να δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον για μια τόσο ευαίσθητη περιοχή.
Η πολιτική ανεπάρκεια αποτυπώνεται κυρίως στον τρόπο που πολιτεύονται τα περισσότερα κόμματα στις εν λόγω περιοχές. Το 0,75% μπορεί να μην έχει κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα για το ίδιο το ΚΙΕΦ σε εθνικές εκλογές, αλλά είναι περιζήτητο για τα μεγάλα κόμματα και για τους τοπικούς πολιτευτές τους. Αντί να φροντίσουν για την επίλυση ζητημάτων της περιοχής και ειδικά αυτών με αμιγή μουσουλμανικό πληθυσμό, ακόμη και με την παροχή προνομιακής μεταχείρισης, επιδιώκουν την υφαρπαγή των ψήφων με τον προσεταιρισμό στελεχών του ΚΙΕΦ με επιρροή, υποσχόμενοι πελατειακές διευκολύνσεις και εξυπηρετήσεις. Η ευκολία με την οποία πολλοί μειονοτικοί υποψήφιοι περνάνε από το ένα κόμμα στο άλλο αποτυπώνει ακριβώς αυτήν την κατάσταση**.
** Η πληθώρα μη μειονοτικών πολιτευτών και βουλευτών που μετακινούνται εσχάτως από το ένα κόμμα στο άλλο χωρίς να έχουν κανένα πρόβλημα, ενισχύει μάλλον παρά μειώνει την αξία του επιχειρήματος.
*Μέλος της πολιτικής γραμματείας της ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
