Της Βασιλικής Σιούτη

Αναστάτωση επικρατεί στο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και μερικές μέρες, καθώς πολλά θέματα που αποτέλεσαν ζητήματα κριτικής κατά την προεκλογική περίοδο είχε αποφασιστεί να μη συζητηθούν κατά τη διάρκειά της, για τους ευνόητους λόγους, αλλά να τεθούν αμέσως μετά
Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για τους «συνήθεις ύποπτους» της Αριστερής Πλατφόρμας, που συνηθίζει να ασκεί κριτική στα όργανα αλλά και συχνά να διαφοροποιείται από τις θέσεις της πλειοψηφίας. Αυτό τη φορά – και αυτό είναι η είδηση- οι «διαμαρτυρόμενοι» είναι οι σύντροφοι του Αλέξη Τσίπρα από την προεδρική πλειοψηφία .
Πιο συγκεκριμένα, όσοι παρακολουθούν τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν ότι η πολιτική τάση στην οποία ανήκε ο πρόεδρος του κόμματος ήταν η ΑΡΕΝ (Αριστερή Ενότητα). Σε αυτή συμμετείχαν όλοι οι παλιοί σύντροφοι του Αλέξη Τσίπρα των «πέτρινων χρόνων» του Συνασπισμού. Μηλιός, Βούτσης, Βίτσας, Παπάς, Σκουρλέτης, Καρίτζης, Κορωνάκης, Κωνσταντάτος, Τσακαλώτος είναι μερικοί μόνο από αυτούς.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% εκτοξεύθηκε στο 27% -αναπάντεχα για τα περισσότερα στελέχη του καθώς ούτε ο Αλέξης Τσίπρας δεν πίστευε ότι θα ξεπερνούσαν το 10% στις εκλογές του Μάιου του 2012- πολλά πράγματα άλλαξαν. Ένα από αυτά ήταν ότι ο πρόεδρος άρχισε σιγά να αποκτά ένα πιο αρχηγικό προφίλ, καθώς κάποιοι από το νέο περιβάλλον που δημιουργήθηκε, προκειμένου να γίνουν αρεστοί, ερμήνευαν το εκλογικό αποτέλεσμα ως προσωπική του επιτυχία, παραβλέποντας τα πραγματικά πολιτικά δεδομένα.
Ο Νίκος Παπάς, ο διευθυντής του γραφείου του, έγινε μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το νέο ισχυρό πρόσωπο, ο «νούμερο 2» της Κουμουνδούρου, περιζήτητος για μία συνάντηση από κάθε είδους πρόσωπα που ήθελαν να προσεγγίσουν το ΣΥΡΙΖΑ ή τον πρόεδρό του.
Το ίδιο σύντομα στο νέο περιβάλλον του προέδρου άρχισαν να μπαινοβγαίνουνπρόσωπα προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ και μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα. Ακολούθησαν οι συναντήσεις σε φιλικό κλίμα με τους διαπλεκόμενους εκδότες, για τις οποίες ούτε εξηγήσεις δόθηκαν ούτε κανείς κατάλαβε ποτέ γιατί ακριβώς έγιναν, όπως του καταλογίζουν.
Και πιο πρόσφατα, ο άλλοτε διαφημιστής του Γιώργου Παπανδρέου που ανέλαβε την προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ, η «κλοπή» του συνθήματος της Ν.Δ για τη «Νέα Ελλάδα» και η συνεργασία με δημοσιογράφους της «αυλής» του Γ. Παπανδρέου που του έπλεκαν εγκώμια όσο ήταν στην εξουσία.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την ντε φάκτο (και όχι ντε γιούρε) απομάκρυνση πολλών στελεχών από το ηγετικό περιβάλλον και τη «στροφή στο ρεαλισμό», δεν άρεσαν καθόλου στην παλιά ΑΡΕΝ. Πολύ δε περισσότερο αφού όλα αυτά δεν προέκυψαν από συλλογικές αποφάσεις του κόμματος, αλλά από μία αρχηγικού τύπου συμπεριφορά που καταλογίζουν στον Α. Τσίπρα, και η οποία είναι ξένη με την κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο μεταξύ μετά το 2012 υπήρξε άλλη μία διαφοροποίηση ανάμεσα στα παλιά στελέχη της ΑΡΕΝ, που διαχωρίστηκαν –ας το πούμε έτσι- σε αριστερή ΑΡΕΝ και δεξιά ΑΡΕΝ. Αυτοί που δεν ενέκριναν την υποχώρηση από τις θέσεις του συνεδρίου -η οποία άρχισε να διαφαίνεται μετά τις εκλογές του 2012- και την κεντρώα στροφή, αποτελούν την ΑΡ-ΑΡΕΝ κ αι αυτοί που συναινούν με την μετατόπιση αυτή, αποτελούν τη ΔΕΞ-ΑΡΕΝ.
Η πλευρά λοιπόν που εμφανίζεται ενοχλημένη τελευταία και ασκεί πολιτική κριτική είναι η ΑΡ-ΑΡΕΝ με την οποία φέρονται να συντάσσονται οι Βούτσης, Τσακαλώτος, Καρίτζης, Κορωνάκης, Κωνσταντάτος , Σκουρλέτης κ.ά.
Αυτή πλευρά ήταν που πρωτοστάτησε μετά τις εκλογές συντάσσοντας ένα κείμενο καθαρά καλοπροαίρετης κριτικής πάντως, και σε χαμηλούς τόνους, συλλέγοντας υπογραφές.
Η πρωτοβουλία αυτή έγινε γνωστή αμέσως στον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος συγκάλεσε την παλιά ΑΡΕΝ (δεξιά και αριστερή) σε μία σύσκεψη η οποία ζήτησε να κρατηθεί μακριά από τη δημοσιότητα. Τα μέλη που προσκλήθηκαν εξεπλάγησαν καθώς ούτε που θυμόντουσαν από πότε είχε να συγκληθεί η ΑΡΕΝ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Τσίπρας ήταν πολύ ξεκάθαρος μαζί τους και τους είπε ότι εάν θέλουν να πέσει αυτή η κυβέρνηση, είναι απαραίτητο να βρουν πρώτοι τους 121 βουλευτές που απαιτούνται για να μην εκλεγεί πρόεδρος και να πάμε σε εκλογές. Σύμφωνα με τη λογική της ηγεσίας για να γίνει αυτό πρέπει να προσεγγίσουν βουλευτές όπως τη Τζάκρη και άλλους ανεξάρτητους, κίνηση που προϋποθέτει τη «ρεαλιστική στροφή» για να επιτύχει.
Οι ίδιες πληροφορίες υποστηρίζουν ότι στη συνάντηση αυτή δεν εκφράστηκε στο τέλος καμία ουσιαστική αντίρρηση και ο πρόεδρος εξέλαβε τη στάση των στελεχών του ως επιδοκιμασία των όσων τους είπε αλλά και ως υποχώρηση από την κριτική τους. Η συνέχεια το προσεχές Σαββατοκύριακο στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή.