της Λώρης Κέζα
Τι κράτος κι αυτό, τι κράτος…
Από το 2005 η Ελλάδα παλεύει να κλείσει τις παράνομες χωματερές. Ας μην πούμε ότι η κεντρική εξουσία δεν επιβάλλεται στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ας πούμε ότι δεν καταφέρνει να την εμπνεύσει. Ακόμη και σήμερα λοιπόν λειτουργούν περί τις 70 παράνομες, ανθυγιεινές χωματερές. Έχει σημειωθεί μια πρόοδος βεβαίως: μιλάμε για διψήφιο νούμερο. Παλιά, όταν εκδόθηκε η πρώτη καταδικαστική απόφαση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, υπήρχαν 3.000 σκουπιδότοποι ανοιχτού τύπου. Ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος κ. Σταύρος Καλαφάτης δεν επιχειρεί να εμπνεύσει τους δημάρχους. Προσπαθεί να τους τρομάξει. Αν δεν σταματήσουν να ρίχνουν σκουπίδια στο ύπαιθρο, θα πέσουν πρόστιμα. Συνολικά 158.000 ημερησίως. Δηλαδή περισσότερα από 57 εκατομμύρια ετησίως.
Υπάρχει η έκφραση «πονηρός ο βλάχος». Πόσο μάλλον ο βλαχοδήμαρχος. Τι έχουν κάνει λοιπόν ορισμένοι πονηροί βλαχοδήμαρχοι που ελέγχονται για την παράνομη ρίψη απορριμμάτων: τα πετάνε παραδίπλα. Όταν λοιπόν έρθουν οι κουτόφραγκοι για την αυτοψία θα βρουν τους παλαιούς χώρους αποκαταστημένους αλλά δεν θα εντοπίσουν εκεί κοντά το νέο χωράφι της μπόχας. Άλλοι δεν επιχείρησαν καν να κρύψουν τη βρώμα. Συνεχίζουν την ίδια πρακτική. Ο κ. Καλαφάτης ενημέρωσε τους δημάρχους ότι το πρόστιμο μετακυλίεται πλέον στους δήμους. Όπερ σημαίνει: αν δεν συμμορφωθούν, θα συνεχίσουν να ζουν στη μπόχα και ταυτόχρονα θα αναγκαστούν να περιορίσουν άλλα έξοδα. Δεν θα μπορούν για παράδειγμα να πληρώσουν τους λογαριασμούς ρεύματος για την ηλεκτροφώτιση των δρόμων.
Εν τω μεταξύ σε άλλο υπουργείο, στο Ανάπτυξης, κάνουν αγώνα δρόμου προκειμένου να μην χαθούν ευρωπαϊκά κονδύλια που μπορούν να διατεθούν για την ανέγερση 4 εργοστάσιων απορριμμάτων στην Αττική – αυτά που θα λειτουργούσαν αν το κράτος είχε δείξει αποφασιστικότητα. Το χρονοδιάγραμμα: μέχρι το τέλος του 2013 ο διαγωνισμός και μετά άντε να πάνε πάλι οι μπουλντόζες, άντε να πάνε οι κλούβες της αστυνομίας να κουλαντρίσουν τους περίοικους και τα λοιπά και τα λοιπά.
Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι πολιτικοί έβλεπαν μπροστά. Τα σχέδιά τους είναι παρωχημένα. Θα υπήρχε όφελος για το περιβάλλον και κοινωνική αρμονία αν επένδυαν στην επιμόρφωση του πολίτη. Με μια λέξη: ανακύκλωση. Όσα περισσεύουν να αξιοποιούνται για παραγωγή ενέργειας. Η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο ώστε τα εργοστάσια που σχεδιάζονται για την Αττική να είναι ήδη παρωχημένης τεχνολογίας.
Ορισμένα παραδείγματα για να έχουμε εικόνα: η Ολλανδική αεροπορική εταιρεία KLM έστειλε σε πτήση αεροσκάφος με καύσιμα από τηγανόλαδο. Το λάδι συγκεντρώθηκε από εστιατόρια που αντί να το πετάξουν το συγκέντρωναν σε ειδικούς κάδους. Υπήρχε και στα σχέδια του κ. Νικήτα Κακλαμάνη κάτι τέτοιο, μάλιστα είχε δώσει και συνεντεύξεις. Όταν επικοινωνήσαμε τότε με το γραφείο του Δήμου που θα αναλάμβανε την αποκομιδή του λαδιού, μας είπαν ότι δεν έχουν ιδέα, ότι υπάρχουν ιδιωτικές εταιρείες που τα μαζεύουν αλλά ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει καμία σχέση με τηγανόλαδα και εταιρείες βιοκαυσίμων.
Οι Σουηδοί επίσης παράγουν ενέργεια από τα σκουπίδια τους: η κεντρική μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού στην Ουψάλα καλύπτει το 20% των αναγκών 250.000 νοικοκυριών από τα σκουπίδια. Εκεί έχουν άλλο πρόβλημα. Ανακυκλώνουν τόσο συνειδητά ώστε να μην μένει τίποτε. Με την ανακύκλωση αξιοποιείται το 96% των απορριμμάτων οπότε τα λίγα που περισσεύουν ως μη ανακυκλώσιμα, δεν επαρκούν. Είδαν κι απόειδαν οι άνθρωποι, τι να κάνουν; Προχωρούν σε εισαγωγή σκουπιδιών από τη Νορβηγία ώστε να έχουν πρώτη ύλη για την παραγωγή ρεύματος. Οι Νορβηγοί θα τους δίνουν και λεφτά για την εξυπηρέτηση. Αυτά είναι. Να τα βλέπουμε και να φουρκιζόμαστε με την κακοδαιμονία μας. .
